Samtang ara si Jesus sa Jerusalem para sa Paskua sang 30 C.E., naghimo sia sing dalayawon nga mga tanda, ukon milagro. Gani madamo ang nagtuo sa iya. Nagdayaw si Nicodemo, nga isa ka Fariseo kag miembro sang mataas nga hukmanan sang mga Judiyo nga ginatawag Sanhedrin. Bangod gusto niya nga makatuon pa, ginkadtuan niya si Jesus sa gab-i, kay mahimo nahadlok sia nga maguba ang iya reputasyon sa iban nga Judiyo nga mga lider kon may makakita sa iya.

“Rabbi,” siling ni Nicodemo, “nahibaluan namon nga ikaw halin sa Dios subong isa ka manunudlo, kay wala sing makahimo sining mga milagro nga imo ginhimo kon indi niya kaupod ang Dios.” Nagsiling si Jesus kay Nicodemo nga para makasulod sa Ginharian sang Dios, ang isa dapat “mabun-ag liwat.”—Juan 3:2, 3.

Pero, paano mabun-ag liwat ang isa ka tawo? “Makasulod bala sia sa taguangkan sang iya iloy kag mabun-ag liwat?” pamangkot ni Nicodemo.—Juan 3:4.

Indi amo sina ang buot silingon sang mabun-ag liwat. Si Jesus nagpaathag: “Kon ang isa indi mabun-ag paagi sa tubig kag espiritu, indi sia makasulod sa Ginharian sang Dios.” (Juan 3:5) Sang ginbawtismuhan si Jesus kag nagkunsad ang balaan nga espiritu sa iya, nabun-ag sia “sa tubig kag espiritu.” Sadto nga tion, ginpahayag man ini halin sa langit: “Ini ang akon Anak, ang hinigugma, nga ginakahamut-an ko.” (Mateo 3:16, 17) Sa sini nga paagi, ginpahibalo sang Dios nga ginbun-ag si Jesus bilang espirituwal nga anak nga may paglaum nga makasulod sa langitnon nga Ginharian. Sang ulihi sang Pentecostes 33 C.E., ginbubo ang balaan nga espiritu sa iban pa nga nabawtismuhan, kag gani nabun-ag sila liwat bilang hinaplas nga mga anak sang Dios.—Binuhatan 2:1-4.

Indi mahangpan ni Nicodemo ang ginatudlo ni Jesus sa iya parte sa Ginharian. Gani ginhatagan sia ni Jesus sing dugang nga impormasyon sa iya pinasahi nga papel bilang tawo nga Anak sang Dios. Si Jesus nagsiling: “Subong nga ginbayaw ni Moises ang man-ug sa kamingawan, dapat man bayawon ang Anak sang tawo, agod ang tanan nga nagapati sa iya makatigayon sang kabuhi nga wala sing katapusan.”—Juan 3:14, 15.

Sang una, sang ginbuntog sang dalitan nga mga man-ug ang mga Israelinhon, dapat sila magtulok sa saway nga man-ug para mabuhi. (Numeros 21:9) Sing kaanggid, ang tanan dapat magtuo sa Anak sang Dios para maluwas sa kamatayon kag mabuhi sing wala sing katapusan. Para ipadaku ang gugma ni Jehova sa sini, ginsilingan ni Jesus si Nicodemo: “Ginhigugma gid sang Dios ang kalibutan amo nga ginhatag niya ang iya bugtong nga Anak, agod ang tanan nga nagatuo sa iya indi malaglag kundi makatigayon sang kabuhi nga wala sing katapusan.” (Juan 3:16) Gani diri sa Jerusalem pagligad sang anom ka bulan nga ginsugdan ni Jesus ang iya ministeryo, ginpakita niya nga sia ang paagi para maluwas ang katawhan.

Si Jesus nagsiling kay Nicodemo: “Ginpadala sang Dios ang iya Anak sa kalibutan, indi agod hukman ang kalibutan.” Buot silingon wala sia ginpadala para hukman ang tanan nga katawhan sa kalaglagan. Sa baylo, ginsiling ni Jesus nga ginpadala sia “agod luwason ang kalibutan paagi sa iya.”—Juan 3:17.

Nagkadto si Nicodemo kay Jesus sa gab-i bangod sa kahadlok. Gani amo ini ang katapusan nga ginsiling sa iya ni Jesus: “Amo ini ang basihan sang paghukom: Ang kapawa [si Jesus paagi sa iya kabuhi kag mga panudlo] nagkari sa kalibutan, apang ginhigugma sang mga tawo ang  kadudulman sa baylo sang kapawa, kay ang ila mga hinimuan malaut. Kay ang nagahimo sang malaut nagadumot sa kapawa kag wala nagapalapit sa kapawa, agod indi masaway ang iya mga hinimuan. Apang ang nagahimo sang matarong nagapalapit sa kapawa, agod mapadayag ang iya mga hinimuan suno sa kabubut-on sang Dios.”—Juan 3:19-21.

Dapat hunahunaon ni Nicodemo, nga isa ka Fariseo kag manunudlo sa Israel, ang iya bag-o lang nabatian parte sa papel ni Jesus sa katuyuan sang Dios.