Kon kaisa, naluyahan kita bangod sa mga kabudlayan kag pagtilaw nga aton maatubang, kag daw mangampo na kita. Pero sa sina nga mga sitwasyon, mapabakod kita kon pamalandungan naton ang maathag nga paglaragway ni Ezequiel sang palanan-awon parte sa pagpasag-uli. Ngaa? Matun-an naton sa sini nga tagna nga ang Dios nga may gahom sa paghatag sing kabuhi sa patay nga mga tul-an, makahatag man sa aton sing kusog nga aton kinahanglan para maatubang ang mga kabudlayan, lakip ang mga kabudlayan nga kon sa aton lang, indi naton masarangan.—Basaha ang Salmo 18:29; Fil. 4:13.

Dumdumon naton nga ginatos ka tuig antes sang panahon ni Ezequiel, si propeta Moises nagsiling nga si Jehova indi lang gamhanan kundi gusto gid niya gamiton ang iya kusog para sa iya katawhan. Si Moises nagsulat: “Ang Dios isa ka dalangpan halin pa sang una, ang iya mga butkon nga magapabilin tubtob san-o magaalay-ay sa imo.” (Deut. 33:27) Makasalig gid kita nga kon magpalapit kita sa Dios sa tion sang kabudlayan, alay-ayon kita sang mga butkon ni Jehova para makabangon kag makatindog kita liwat.—Ezeq. 37:10.