TAN-AWA! yara sa katalagman ang sakayan! Makita mo bala ang mga tao nga naglinumpat sa tubig? Ang iban nakapatakas na. Yara bala si Pablo? Tan-awon ta kon ano ang natabu sa iya.

Dumdoma, sa duha ka tuig bilanggu si Pablo. Nian sia kag ang iban pa nga mga bilanggu ginpasakay sa sakayan, kag nagtulak sila pa Roma. Sang mag-agi sila malapit sa isla sang Creta, ang mabaskog nga unos nagbunal sa ila. Nagmadlos ang hangin nga indi nila matuytoyan ang sakayan. Pagligad sang madamung adlaw, nadulaan sing paglaum ang mga sa sakayan nga maluas sila.

Nian si Pablo nagsiling sa ila ‘Wala sing isa sa inyo nga mapatay; ang sakayan lamang ang maguba. Kagab-i ang anghel sang Dios nagkari sa akon kag nagsiling: “Dili mahadlok, Pablo! Dapat ka mag-atubang sa Romanong manuggahom, nga si Cesar. Luason sang Dios ang tanan nga nagapanakayon upod sa imo.” ’

Sang mga tungang-gab-i sang ika-14 nga adlaw sa tapos sang bagyo, natalupangdan sang mga tripulante nga naganabaw ang tubig! Gintunton nila ang ila mga angkla, agod indi makabunggo sa pila ka igang sa madulom. Pagkaaga, nakakita sila sing linaw, kag namat-od nga magpahigad sa baybayon didto.

Ang sakayan nakabunggo sa pasil kag nabara ini. Ginguba ini sang mga balod nga nagahampas. Nagmandu ang opisyal sang hangaway nga maglangoy patakas ang makahibalo. Ang iban ginsingganan nga magkapyot sa tapi-tapi sang sakayan nga nabilin. Sa sining paagi, ang 276 ka tao tanan sa sakayan nakapatakas, subong ginsaad gid sang anghel.

Ang isla gintawag nga Malta. Maluloy-on gid ang mga tao, kag gin-atipan ang mga halin sa sakayan. Sang mag-ayo ang tiempo, gindala si Pablo sa Roma sa isa pa ka sakayan.