NAGDULOG si Jesus agod magpahuway sa higad sang bubon sa Samaria. Ang iya mga disipulo nagpabanwa agod magbakal sing pagkaon. Ang babae nga ginahambal ni Jesus nagkari sa pagkuha sing tubig. Nangayo sia sa iya sing tubig nga mainum.

Ang kalabanan sang mga Judiyo indi luyag sa mga Samaritano. Gani nakibot ang babae sang ginhambal sia ni Jesus. Apang ginahigugma ni Jesus ang tanan nga sahi sang tao. Sia nagsiling: ‘Kon kilala mo ang nagapangayo sing mainum, mangayo ka sa iya kag hatagan ka niya sing nagahatag-kabuhi nga tubig.’

‘Ginuo,’ siling sang babae, ‘Wala ka gani sing balde kag ang bubon madalom. Diin mo kuhaon ining nagahatag-kabuhi nga tubig?’

Si Jesus nagsiling: ‘Kon mag-inum ka sa sining bubon, uhawon ka liwat. Apang magahatag ako sing tubig nga makapabuhi sa isa ka tao tubtob sa walay katubtoban.’

‘Ginuo,’ siling sang babae, ‘Hatagi ako sining tubig! Agod indi na ako magkuha pa diri sing tubig.’

Naghunahona ang babae nga matuod nga tubig ang ginahambal ni Jesus. Apang ang iya ginahambal amo ang kamatuoran tuhoy sa Dios kag sa iya ginharian. Ining kamatuoran kaangay sang nagahatag-kabuhi nga tubig.

Ginsingganan karon ni Jesus ang babae: ‘Lakat ka kag tawga ang imo bana.’

‘Wala ako sing bana,’ sabat niya.

‘Matuod ina,’ siling ni Jesus. ‘Apang may lima ikaw ka bana. Kag ang imo ginapuyo karon indi mo bana.’

Natingala ang babae, bangod matuod ini. Nahibal-an ini ni Jesus bangod sia ang Ginsaad nga ginpadala sang Dios. Ang Dios ang naghatag sa iya sining impormasyon. Nagbalik na karon ang mga disipulo ni Jesus, kag nakibot nga si Jesus nagapakighambal sa isa ka Samaritana.

Gikan sa sini aton makita nga si Jesus malulo sa tanan nga rasa sang tao. Kag dapat amo man kita. Luyag ni Jesus nga ang tanan makahibalo sing kamatuoran nga nagadul-ong sa kabuhi nga dayon. Kag dapat luyag man naton buligan ang kataohan nga makatuon sing kamatuoran.