SI Solomon isa ka tin-edyer sang maghari sia. Ginahigugma niya si Jehova, kag ginsunod niya ang maayong laygay ni David nga iya amay. Nahamuot si Jehova kay Solomon. Isa ka gab-i nagsiling sia sa iya sa damgo: ‘Solomon, ano ang luyag mo nga ihatag ko sa imo?’

Sa sini, si Solomon nagsabat: ‘Jehova nga akon Dios, bata pa ako, kag indi ako makahibalo maggahom. Gani hatagi ako sing kaalam sa paggahom sa imo kataohan sa matarong nga paagi.’

Nahamuot si Jehova sa ginpangayo ni Solomon. Gani Sia nagsiling: ‘Bangod nangayo ka sing kaalam kag indi sing malawig nga kabuhi ukon manggad, hatagan ko ikaw sing kaalam labi sa tanan. Kag hatagan ko ikaw sing manggad kag himaya.’

Wala madugay, duha ka babae ang nagkadto kay Solomon nga may mabudlay nga problema. Ang isa ka babae nagpaathag: ‘Isa kami ka balay. Nagbun-ag ako sing lalaki, kag duha ka adlaw sang ulihi nagbun-ag man sia sing lalaki. Isa ka gab-i napatay ang iya bata, apang sang nagakatulog ako, ginbaylo niya ini sa akon bata.’

Nian ang isa pa ka babae nagsiling: ‘Indi! Ang buhi nga bata akon, kag ang patay iya!’ Kag gani nagbaisay ang mga babae. Ano ang himuon ni Solomon?

Nangayo sia sing espada, kag nagsiling: ‘Tungaa ang bata, kag tungaa ini sa duha ka babae!’

Ang matuod nga iloy naghibi: ‘Indi! Palihug dili pagpatya ang bata. Ihatag ini sa iya!’ Apang ang isa nagsiling: ‘Dili ini pag-ihatag sa amon; sige tungaa ini.’

Nian, si Solomon nagsiling: ‘Dili pagpatya ang bata! Ihatag sia sa unang babae. Sia ang matuod nga iloy.’ Nahibal-an ini ni Solomon kay ginahigugma gid sang matuod nga iloy ang bata sa bagay nga handa sia nga ihatag ini, indi lang mapatay ini. Sang mabatian ini sang kataohan, nalipay sila nga may maalam sila nga hari.

Sang paggahom ni Solomon, ginpakamaayo sang Dios ang kataohan. May bugana nga pagkaon. Ang kataohan may maayo nga panapton kag maayo nga balay. May sobra sa nagakaigo para sa tanan.