Malipayon sa Kapin pa nga Pagpakabudlay

SUNO SA PANUGIRON NI CLAIRE VAVY

ANG isla sang Madagascar, nga nahamtang mga 400 kilometros ang kalayuon gikan sa pungsod sang Mozambique sa Sidlangan nga Aprika, madamo sing bukid kag may madabong nga mga kagulangan. Natawo ako sa nasidlangan nga bahin sang isla sa magamay nga minuro sang Betoko II. Sang 1987, sang 15 anyos ako, nagsaylo ako sa malapit sa baybayon nga banwa sang Mahanoro, agod mag-eskwela.

Nag-istar ako sa Mahanoro upod sa akon magulang nga lalaki nga si Celestin, nga nagatuon sing Biblia sa mga Saksi ni Jehova. Pagligad sang duha ka tuig nangin Saksi ako. Determinado ako nga alagaron si Jehova nga Dios sing bug-os tubtob sa akon masarangan.

Mga Panikasog Agod Malab-ot ang Akon mga Tulumuron

Ang isa sa akon una nga mga tulumuron amo ang pagbulig sa akon pamilya sa Betoko II, kag pirme ko nga ginpangamuyo kay Jehova ang akon handum. Apang, kada sira-klase lamang ako makapauli didto. Isa ini ka mabudlay nga 100 kilometros nga paglakbay. Mahimo malab-ot sang salakyan ang una nga 40 kilometros, apang ang nabilin nga 60 kilometros sa makitid nga banas sa bukid ginalakat lamang.

Kinahanglan ko taklaron ang madamong pulupil-ason nga mga bungyod, kag ang pila ka bahin sang batsihon nga banas tuman kakitid nga daw subong isa ka tapak lang. Kon magsugod ako sang kaagahon kag maglakat tubtob magsirum, mga 40 kilometros ang akon malakat. Nagadala ako sing kapin sa 15 kilos nga suplay​—⁠ang pila sini ginatus-on ko, ang iban yara sa akon likod, kag ang iban pa ginabitbit ko. Ang kalabanan nga dala ko mga literatura sa Biblia, nga ginapaambit ko sa akon mga paryente kag sa iban pa nga mga interesado. Nakilal-an ako subong “isa nga madamo sing dala.”

Sang primero, wala namati ang akon pamilya tuhoy sa akon bag-ong mga pagtuluuhan walay sapayan sang akon kapagsik. Apang, wala magdugay nagbag-o sila kag madamo sila sing mga pamangkot nga kon kaisa alas dos sa kaagahon na kami nagatulog.

Indi Malipatan nga Pagduaw

Sang Disiembre 24, 1990, nagbakasyon ako sa Betoko II. Nalipay ang akon pamilya nga makita ako, kay abi nila nagpauli ako agod magselebrar sing Krismas upod sa ila. Ang ila kalipay ginbuslan sang kalugaw-an  sang ginpaathag ko kon ngaa indi ako makapakigbahin sa ila pagselebrar sing Krismas. Nahuya sila sa pagpaathag tuhoy sini sa amon mga kasimaryo, bangod suod ang mga tagadiri. Gani namat-od ako nga ako na lang ang magpaathag. Apang paano?

Nagapangalag-ag ako, kay kabata pa abi sa akon. Nagpalibog ako kon bala nagakaigo nga ipaathag ko ang akon pagtuluuhan kon ang mga tawo sa minuro magtipon sa simbahan sa masunod nga adlaw. Nangamuyo ako kay Jehova sing malawig kag sing hanuot, nga nagapakitluoy sang iya panuytoy. Pagkatapos sini ginpamangkot ko ang akon magulang nga si Paul, nga isa ka manunudlo sa simbahan, “Sa banta mo nagakaigo bala nga ipaathag ko sa mga magasimba buwas kon ngaa indi ako nagaselebrar sing Krismas?” Ginpamangkot niya ang iban, kag nagpasugot sila.

Sang masunod nga adlaw ginsugat ako sang matapos na ang serbisyo sa simbahan. Pagkatapos sang sulitsulit nga pangamuyo kay Jehova, nagdala ako sing madamo nga literatura sa Biblia. Pagkatapos sang introduksion, ginpasalamatan ko ang tanan bangod sang ila bulig sa pagtigayon ko sing tudok nga pagtahod sa Biblia. Ginpaathag ko nga ginpadayon ko ang pagtuon sa Biblia sang nagpabanwa ako. Ginsiling ko nga natukiban ko ang madamong kamatuoran sa Biblia nga wala pa anay gintudlo sa amon.

Ginhimuslan ko ang kahigayunan agod ipaathag ang paglaum sa Biblia tuhoy sa kabuhi nga walay katapusan sa paraiso sa duta (Salmo 37:29; Bugna 21:​3, 4), ang rason kon ngaa diutay lamang nga matutom gikan sa duta ang makasaka sa langit (Juan 14:​2, 3; Bugna 5:​9, 10; 14:​1, 3), kag ang panudlo sang Biblia nga ang mga patay wala sing animo kaangay sang isa nga nagakatulog kag busa wala nagaantos (Manugwali 9:​5, 10; Juan 11:11-​14, 38-​44). Ginpakita ko man nga ang unang mga Cristiano wala magselebrar sing Krismas kag ini nga selebrasyon naghalin sa mga pagano.

Pagkatapos sang presentasyon, ginbaton sang madamo sa grupo nga matuod ang akon ginsiling. Madamo ang nagpamangkot sing dugang pa. Pagkatapos sini ginpakita ko sa ila ang mga publikasyon nga dala ko kag ginpaathag nga mga bulig ini sa pagtuon sa Biblia nga ginbalhag sang mga Saksi ni Jehova. Nagsiling ako nga handa ako magbulig sa kay bisan sin-o nga luyag magtuon sing Biblia. Madamo ang nagbaton sing mga kopya sang mga literatura sa Biblia.

Nakit-an ang Wala Ginapaabot

Isa ka indi ko kilala nga babayi ang nagpalapit sa akon kag nagsiling: “Ang akon manghod nga babayi, nga nagaistar sa pihak nga minuro, pareho man sa imo sing relihion.” Nakibot ako kag ginpamangkot ko sia, “Diin?”

“Sa Andranomafana,” sabat niya. Ini nga minuro mga 30 kilometros halin sa Betoko II.

Ginsilingan ko ang babayi nga basi lain ang relihion sang iya manghod, bangod ang tanan nga Saksi sa sining lugar magkilalahay. Apang, nagsiling ang babayi nga gintudluan sia sang iya manghod sang mga butang nga kaanggid man sa ginpaathag ko sa simbahan. Ginpangayo ko ang ngalan kag direksion sang iya manghod, kay gusto ko magkadto gilayon sa sinang minuro. Apang, ginlaygayan ako ni Nanay nga maghulathulat sing isa ukon duha pa ka adlaw, bangod mabudlay ang paglakbay pakadto didto kag kinahanglan lamang lakton. Pagligad sang duha ka adlaw nagkadto kami sang akon magulang nga si Charles sa Andranomafana.

Pagsampot namon didto, ginpamangkot namon gilayon ang pila ka taga-minuro, “May mga Saksi ni Jehova bala diri?” Nalugaw-an ako sang nagsabat sila, “Katoliko, Pentecostal, kag Independent  lamang nga mga simbahan ang yari sa sini nga minuro.”

Nian may isa ka babayi nga nagsiling, “Kon Saksi ni Jehova ang ginapangita ninyo, basi si Marceline kag ang iya pamilya ang ginapangita ninyo.” Amo ina nga ngalan ang ginhatag sa akon!

May nagtawag kay Marceline. Nag-abot sia sa gilayon apang daw nahadlok sia. Nagtipon ang bilog nga minuro, kay abi nila mga opisyal kami nga nagkari agod usisaon sia. Nahibaluan ko sang ulihi nga ginahingabot gali ang ila pamilya sa minuro bangod sang ila ‘di-kinaandan nga relihion.’

Gintuytuyan kami ni Marceline palayo diutay sa kadam-an, kon diin makaistoryahanay kami. Sang ginpamangkot ko sia kon isa sia ka Saksi ni Jehova, nagsiling sia nga huo. Dugang pa, naglakat sia kag ginkuha ang iya kopya sang Ang Kamatuoran nga Nagadul-ong sa Kabuhi nga Walay Katapusan, ang libro nga ginagamit anay sang mga Saksi ni Jehova subong bulig sa pagtuon sa Biblia, lakip ang daan nga mga gua sang Ang Lalantawan. Daan kag gision na tanan. “Ano nga magasin ang gintun-an ninyo sang nagligad nga Domingo?” pamangkot ko.

“Amo lang ini nga mga isyu ang yara sa amon,” sabat niya, “kag sulitsulit namon ini nga ginatun-an.” Pagkatapos lamang sini nga ginsugiran ko si Marceline nga Saksi man ako. Nalipay gid sia! Sang nagsiling ako nga luyag ko makilala ang tawo nga nagadumala sang ila mga miting, nagpaathag si Marceline nga malayo pa gid diri ang balay sang tawo.

Makalilipay nga Nakit-an ang Isa pa ka Wala Ginapaabot

Pagkadason nga adlaw naglakat kami ni Marceline agod duawon ang tawo. Pag-abot namon, nakibot gid sia kag nalipay nga makita kami. Sa katunayan, isa sia ka Saksi halin sa lapit-baybay nga banwa sang Toamasina, kapin sa 200 kilometros paaminhan-sidlangan. Mga pila ka tuig antes sini, napilitan sila sang iya pamilya nga magbalik diri sang wala ginapaabot nga nadulaan sia sing trabaho. Pagbalik niya, nagsugod sia sa pagbantala, sa pagdumala sing mga pagtuon sa Biblia, kag sa paghiwat sing mga miting.

Nalipay gid ang Saksi kag ang iya pamilya sang makita nila ang akon dala nga bag-o nga Lalantawan nga mga magasin. Ginpakita ko man sa ila ang libro nga Mahimu Ka Mabuhi Sing Dayon sa Paraiso sa Duta, nga amo sadto ang amon ginagamit subong pangunang bulig sa pagtuon sa Biblia. Karon pa lang nila ini nakita. Pagkadason nga Domingo nagbalik ako sa Andranomafana agod magtambong sa mga miting upod sa ila.  Ginpalig-on ko sila nga kontakon ang sanga talatapan sang mga Saksi sa kapital nga siudad sang Antananarivo, kay wala nakahibalo ang talatapan tuhoy sining magamay nga grupo.

Sugod sang Enero 1991, naglakbay ako pakadto sa Andranomafana halin sa Mahanoro halos kada bulan, kag ginadul-ungan sila sing bag-o nga mga kopya sang Ang Lalantawan kag sang iban pa nga mga publikasyon. May kalayuon ini nga mga 130 kilometros pakadto pa lang, kag kapin sa 88 kilometros sini ang akon ginalakat​—⁠nagataklad kag nagadulhog sa pulupil-ason, batuhon nga mga bungyod, nga nagaagi sa madabong nga kagulangan kag, kon mag-ulan, nagalusong sa madalom kag madanlog nga lutak.

Nagaamat-amat bug-at ang akon bagahe samtang nagadamo ang nagakinahanglan sing mga literatura kag mga magasin. Apang, pagkatapos sang kada paglakbay, nakabatyag ako sing daku nga kaayawan kag kalipay nga mas labaw pa sangsa akon ginabatyag nga kakapoy kag nagapalanakit nga mga kaunuran. Nalipay gid ako nga makita ang kakunyag sang grupo kon mabaton nila ang bag-o nga publikasyon kag masaksihan ang pag-aplikar nila sa mga kamatuoran sang Biblia!

Pagsulod sa Bug-os Tion nga Ministeryo

Sang Septiembre 1, 1992, gintangdo ako subong isa ka payunir, nga amo ang pagtawag sang mga Saksi sa ila bug-os tion nga mga ministro. Nagpayunir ako sa Mahanoro apang padayon ako nga nakig-angot sa akon mga paryente sa Betoko II paagi sa sulat. Sang ulihi, nagtuon sila sa akon paagi sa sulat, kag nagpangabay sila nga magbalik ako sa minuro agod buligan sila. Handa ako nga himuon ini, apang luyag ko anay tungkaron kon serioso sila sa ila desisyon nga magtuon sing Biblia kag mag-uswag sa espirituwal. Gani, nagpadayon anay ako sa pagpayunir sa Mahanoro.

Sang ulihi nga bahin sang 1993, nakapribilehiyo ako sa pagtambong sa duha ka semana nga kurso sa eskwelahan para sa mga payunir sa Antananarivo. Pagkatapos sini, gin-agda ako nga mag-aplay subong espesyal payunir, nga mahimo magkahulugan nga i-asayn sa bisan diin nga bahin sang pungsod. Apang, wala ko pagbatuna ini nga pangagda bangod luyag ko buligan ang akon mga paryente sa Betoko II, nga nagapuyo malayo sa pinakamalapit nga kongregasyon. Gani nagbalik ako sa akon asaynment subong payunir sa Mahanoro.

Sang ulihi, sang nagduaw ang nagalakbay nga manugtatap sang mga Saksi ni Jehova, ginpamangkot ko sia tuhoy sa akon pagbalik agod buligan ang akon mga paryente. Sadto may natukod na nga kongregasyon sa Andranomafana, kag ginpanugda niya nga magkadto ako didto agod makapakig-upod ako sa kongregasyon kag mabantalaan ang teritoryo sa Betoko II. Ginsugdan ko ang asaynment sang Septiembre 1, 1994. Sa amo man nga bulan ang akon magulang nga si Paul, nga isa anay ka manunudlo sa relihion, nag-upod sa akon sa pagtambong sa distrito nga kombension. Wala magdugay 30 ang nakigbahin sa pagbantala nga hilikuton sa Andranomafana, kag kon Domingo, 65 ang promedyo nga nagatambong sa amon mga miting.

Wala Nag-untat ang Paglakat

Wala magdugay pagkatapos ako makabalik sa Betoko II, apat sa akon mga utod ang nangin kalipikado sa pagpakigbahin sa ministeryo subong mga Saksi ni Jehova, kag wala magdugay pagkatapos sini nabawtismuhan sila. Pagkatapos makabalik sa Betoko II, regular ako nga naglakbay pakadto sa Anosibe An’ala agod magkuha sing mga literatura kag mga magasin, nga mga 50 kilometros nga lalakton pakadto pa lang. Bisan pa makapalapyo ini nga paglakbay, takus ini sa kalipay nga naagom ko nga makita ang espirituwal nga pag-uswag sa sining duog.

Sa karon may isa na ka nagauswag nga kongregasyon sa Betoko II, kag 45 ang promedyo sang nagatambong sa miting kon Domingo. Ang tanan sa akon pamilya sa sini nga lugar mga Saksi na karon, kag ang kalabanan sa ila mga regular payunir. Ang akon manghod nga lalaki espesyal payunir. Sang Nobiembre 1, 2001, gintangdo man ako subong espesyal payunir, kag gin-asayn ako sa minuro sang Antanambao-Manampotsy. Apang ginbiyaan ko ang Betoko II nga may malipayon nga tagipusuon.

Sang nagsugod ako sa pagtuon sang mga kamatuoran sa Biblia sang 1987, wala pa 3,000 ang mga Saksi sa Madagascar. Sa karon may kapin na sa 14,000. Kaangay sang madamo sa ila, malipayon ako sa pribilehiyo nga magamit ang akon kusog sa paglakat sing madamo nga kilometro sa pagbulig sa iban. Kag nagapasalamat ako kay Jehova nga ginpakamaayo niya ang akon mga panikasog may kaangtanan sini.

[Retrato sa pahina 24, 25]

Masami nga dala ko ang 15 kilos nga suplay samtang nagalakat sing 60 kilometros pauli sa amon minuro

[Retrato sa pahina 25]

Ang akon magulang nga si Paul

[Retrato sa pahina 26]

Ang akon magulang nga si Charles

[Retrato sa pahina 26]

Upod sa pila ka katapo sang akon pamilya. Tanan sila mga Saksi ni Jehova na karon