Ngaa husto ining bag-o nga paghangop?

Sang makita ni Ezequiel ang malaut nga mga butang nga ginhimo sa apostata nga Jerusalem antes ini malaglag sang 607 B.C.E., ginhatagan sia sang isa ka palanan-awon sang mga hitabo asta sa kalaglagan sini. Nakita niya ang anom ka lalaki nga may inuglampos. Nakita man niya nga upod nila ang lalaki nga “nagabayo sing linen” kag “may suludlan sang tinta nga sungay nga ginagamit sang sekretaryo.” (Ezeq. 8:6-12; 9:2, 3) Ginsilingan ang lalaki: “Mag-agi ka sa bug-os nga siudad . . . kag markahi ang agtang sang mga tawo nga nagapanghayhay kag nagapanghakroy tungod sa makangilil-ad nga mga butang nga ginahimo sa siudad.” Ginsilingan dayon ang mga lalaki nga may inuglampos nga pamatyon ang tanan sa siudad nga wala sing marka. (Ezeq. 9:4-7) Ano ang ginatudlo sini nga palanan-awon sa aton, kag sin-o ang lalaki nga may suludlan sang tinta nga ginagamit sang sekretaryo?

Gintagna ini sang 612 B.C.E., kag ang una nga katumanan natabo pagligad sang lima ka tuig sang ginlaglag sang mga soldado sang Babilonia ang Jerusalem. Bisan pa nga gintugutan ang pagano nga mga Babilonianhon nga amo ang magalaglag, gingamit lang sila ni Jehova. (Jer. 25:9, 15-18) Gingamit sila ni Jehova para silutan ang apostata niya nga katawhan. Pero ang paglaglag indi pataka lang. Indi malakip sa kalaglagan ang mga matarong. May mahigugmaon nga kahimusan si Jehova nga luwason ang mga Judiyo nga wala nagaugyon sa makangilil-ad nga mga butang nga ginahimo sa siudad.

Si Ezequiel wala nagpangmarka ukon nagpanglaglag. Sa baylo, ang paglaglag ginpangunahan sang mga anghel. Gani paagi sa sini nga tagna, makita naton kon ano ang natabo sa langit. Ginsugo ni Jehova ang iya mga anghel sa pag-organisar sang kalaglagan sang mga malauton kag sa pagluwas sang mga matarong. *

Ginpaathag naton sadto nga sa moderno nga katumanan sini nga palanan-awon, ang lalaki nga may suludlan sang tinta nga ginagamit sang sekretaryo amo ang hinaplas nga nagkalabilin. Ginpaathag man nga ang mga nagabaton sang mensahe sa pagbantala ginamarkahan para sa kaluwasan. Pero sining nagligad nga tinuig, nangin maathag nga dapat bag-uhon ini nga pagpaathag. Suno sa Mateo 25:31-33, si Jesus amo ang magahukom sa mga tawo. Sa iya katapusan nga paghukom sa tion sang dakung kapipit-an, painpainon niya ang mga tulad karnero, nga amo ang pagaluwason, gikan sa mga tulad kanding, nga amo ang pagalaglagon.

Gani suno sa sining bag-o nga paghangop, ano ang matun-an naton sa palanan-awon ni Ezequiel? Lima ang aton matun-an:

1. Ginagamit subong ni Jehova ang diutay nga grupo sang iya hinaplas nga mga alagad sa pagpakaon sa iya katawhan kag sa pagpaandam sa mga tawo antes magsugod ang dakung kapipit-an. Nagapakigbahin man sa pagpaandam ang tanan sa panimalay sang Cristo.—Mat. 24:45-47.

2. Ginasugid lang nila ang mensahe ni Jehova  paagi sa pagbantala nga ginatuytuyan sang mga anghel.—Bug. 14:6.

3. Amo man subong. Ano ang himuon sang mga tawo para mamarkahan sila sing simbuliko para sa kaluwasan? Dapat batunon nila ang mensahe nga ginabantala, tigayunon ang Cristianong personalidad, idedikar ang ila kaugalingon kay Jehova, kag sakdagon sing bug-os ang mga utod sang Cristo. (Mat. 25:35-40) Ang nagahimo sini tanan makabaton sang tanda para sa kaluwasan sa nagapakari nga dakung kapipit-an.

4. Sa dakung kapipit-an, markahan niya ang daku nga kadam-an kon mahukman na sila nga mga karnero. May kahigayunan sila nga mabuhi sing dayon diri sa duta.—Mat. 25:34, 46. *

5. Laglagon nila sa indi madugay ang mga pungsod kag ang tanan nga kalautan.—Ezeq. 9:2, 6, 7; Bug. 19:11-21.

Ang pagtuon sini nagapalig-on sang aton pagsalig nga ang laglagon lang ni Jehova amo ang mga malauton, indi ang mga matarong. (2 Ped. 2:9; 3:9) Nagapahanumdom man ini sa aton kon daw ano ka importante ang pagbantala subong. Dapat mabatian sang tanan ang paandam antes mag-abot ang katapusan!—Mat. 24:14.