Sang Bug-os Kalibutan nga Inaway II, naghalin sa Estonia ang akon mga ginikanan kag nagsaylo sa Germany, kag didto ako natawo. Sadto nga tion, nagahanda na nga magsaylo ang akon mga ginikanan sa Canada. Malapit sa Ottawa, Canada ang amon una nga gin-istaran. Ara lang kami sa pamusod sang gamay nga kamalig para sa mga manok. Puerte gid sa amon ka pigado, pero indi naman kami mawad-an sang itlog sa pamahaw.

Isa ka adlaw, ginbasa sang mga Saksi ni Jehova kay Nanay ang Bugna 21:3, 4. Grabe gid ang iya kalipay sang nabal-an niya ini amo nga nakahibi sia. Nagtuon sang Biblia si Nanay kag si Tatay. Madasig gid ang ila pag-uswag amo nga nabawtismuhan sila dayon.

Nabudlayan mag-English ang akon mga ginikanan, pero nagpanikasog gid sila nga alagaron si Jehova. Halos kada Sabado, nagabantala si Tatay bisan pa bilog nga gab-i sia nga nagaobra sa pabrika sang nickel sa Sudbury, Ontario. Ginaupod gid ako ni Tatay sa pagbantala pati na ang akon manghod nga babayi nga si Sylvia. Kada semana, ginatun-an namon nga pamilya ang Lalantawan. Gintudluan ako ni Nanay kag ni Tatay nga higugmaon ang Dios. Gani, sang 1956, sang 10 anyos ako, gindedikar ko ang akon kabuhi kay Jehova. Palangga gid nila si Jehova, kag napalig-on gid ako sa ila halimbawa.

Pagkatapos ko high school, medyo nagluya ako sa pag-alagad. Napamensaran ko nga kon magpayunir ako, indi gid ako makatipon sang kuarta para malab-ot ko ang akon handum nga makakadto sa iban nga pungsod. Nag-obra ako sa isa ka estasyon sang radyo bilang disc jockey kag nanamian gid ako sa akon obra. Pero bangod gab-i ang akon obra, talagsa na lang ako maka-attend sa mga miting kag nagaupod ako sa mga tawo nga wala nagapalangga sa Dios. Sang ulihi, nakonsiensia ako, gani ginbag-o ko ang akon kabuhi.

Nagsaylo ako sa Oshawa, Ontario. Nakilala ko didto si Ray Norman, ang iya utod nga babayi nga si Lesli, kag ang iban pa nga mga payunir. Daku gid ang nabulig nila sa akon. Nalipay gid sila sa ila pag-alagad kay Jehova. Bangod sini, napalig-on ako nga pamalandungan kon ano gid ang gusto ko nga himuon sa akon kabuhi. Ginpalig-on man nila ako nga magpayunir, gani sang Septiembre 1966, nagpayunir ako. Nalipay gid ako sa akon kabuhi. Pero, may mga sorpresa gali si Jehova nga magapabag-o sang akon kabuhi.

Sang high school pa lang ako, nag-aplay na ako sa Bethel sa Toronto, Canada. Sang ulihi, sang nagapayunir ako, gin-agda ako nga mag-alagad sa Bethel sing apat ka tuig. Pero naluyag gid ako kay Lesli, gani nakulbaan ako nga kon batunon ko ini basi indi ko na sia makita liwat. Hanuot ko ini nga ginpangamuyo, kag sang  ulihi, nagdesisyon ako nga mag-alagad sa Bethel. Pero nasubuan gid ako sang ginsilingan ko si Lesli nga mapa-Bethel na ako.

Sa Bethel, gin-asayn ako sa laundry kag sang ulihi, gin-asayn ako bilang sekretaryo. Si Lesli naman nangin espesyal payunir sa Gatineau, Quebec. Pirme ko ginapamensar kon kamusta na sia kag kon bala husto gid man ang akon desisyon. Pero nasorpresa ako sa masunod nga natabo. Grabe gid ang akon kalipay sang gin-agda sa Bethel ang magulang ni Lesli nga si Ray, kag nangin roommate ko pa sia. Bangod sini, nakaistoryahanay kami liwat ni Lesli. Nagpakasal kami sang Pebrero 27, 1971, nga amo man ang katapusan nga adlaw sang akon apat ka tuig nga asaynment sa Bethel.

Gin-asayn kami ni Lesli sa isa ka French nga kongregasyon sa Quebec. Pagligad sang pila ka tuig, nakibot ako sang gin-agda ako nga mag-alagad bilang manugtatap sang sirkito. Bangod 28 anyos pa lang ako sadto, pamatyag ko kabata pa sa akon kag indi ko ini masarangan. Pero napalig-on gid ako sa ginsiling sang Jeremias 1:7, 8. Pero pila ka beses na nga naaksidente si Lesli sa salakyan kag may problema sia sa pagtulog. Gani, naghunahuna kami nga mabudlayan gid kami sa pag-alagad sa sirkito. Bisan pa sa sini, amo ini ang ginsiling ni Lesli, “Kon may gusto ipahimo si Jehova sa aton, dapat naton ini himuon.” Gani ginbaton namon ini nga asaynment kag nalipay gid kami sa pag-alagad sa sirkito sa sulod sang 17 ka tuig.

Masako gid ang pag-alagad sa sirkito, amo nga diutay lang ang akon tion para kay Lesli. Gani may kinahanglan naman ako liwat himuon nga pagbag-o. Isa ka aga, Lunes sadto, may nag-doorbell sa amon ginadayunan. Pagbukas namon wala man sing tawo. Pero may ginbilin nga basket nga may unod nga hapin, prutas, cheese, tinapay, isa ka botelya sang alak, kag mga baso. Wala kami kabalo kon kay sin-o ini naghalin, pero may papel nga may nakasulat, “Upda ang imo asawa kag mag-picnic kamo.” Kanami sadto sang tiempo. Pero ginsilingan ko si Lesli nga indi kami makalakat kay kinahanglan ko pa maghanda sang akon mga bahin. Naintiendihan niya ini pero daw nasubuan sia. Sang ara na ako sa akon lamesa, ginkonsiensia ako. Nadumduman ko ang ginsiling sang Efeso 5:25, 28. Daw ginpadumdom sa akon ni Jehova nga dapat ko hatagan sing atension ang ginabatyag sang akon asawa. Pagkatapos ko pangamuyo, ginsilingan ko si Lesli, “Lakat ta!” Grabe gid ang iya kalipay. Nagkadto kami sa isa ka matahom nga suba, kag ginhumlad namon sa higad ang dala namon nga hapin. Nag-enjoy gid kami sadto nga adlaw kag isa ’to sa indi gid namon malipatan. Kag nahandaan ko man gihapon ang akon mga bahin.

Makalilipay gid ang amon pag-alagad sa mga sirkito. Madamo kami sing nabisitahan nga kongregasyon halin sa British Columbia pakadto sa Newfoundland. Gani natuman gid ang akon handum sang bata pa ako nga makakadto sa iban nga lugar. Nahunahuna ko man nga mag-aplay sa Gilead, pero indi ko gusto nga mag-alagad sa iban nga pungsod. Para sa akon, ang pag-alagad bilang misyonero para lang sa mga tawo nga may pinasahi nga ikasarang, gani indi ko gid ini masarangan. Isa pa, nakulbaan ako kay basi iasayn kami sa Africa diin may nagalapta nga balatian kag may inaway. Kontento na ako sa Canada.

Sang 1992, gintugutan na liwat nga makabantala ang mga Saksi ni Jehova sa pila ka pungsod nga bahin anay sang Soviet Union. Gani, ginpangabay kami kon bala puede kami makaalagad bilang mga misyonero sa Estonia. Nakibot gid kami sa sini, gani ginpangamuyo namon ini. Ginhunahuna namon liwat, ‘Kon may gusto ipahimo si Jehova sa aton, dapat naton ini himuon.’ Ginbaton namon ang asaynment, pero sa pensar ko, ‘Maayo lang kay indi kami sa Africa gin-asayn.’

Nagtuon kami dayon sang Estonian. Pagligad sang pila ka bulan sa Estonia, ginpangabay kami nga mag-alagad sa sirkito. Naasayn kami nga bisitahan ang 46 ka kongregasyon kag pila ka grupo sa tatlo ka pungsod sa Baltic kag sa Kaliningrad, Russia. Gani nagtuon man kami sang Latvian, Lithuanian, kag Russian. Indi gid ini mahapos. Pero nalipay gid ang mga kauturan sa amon pagtinguha nga magtuon sang ila lenguahe kag ginbuligan nila kami. Sang 1999, may ginhimo nga branch office sa Estonia. Gin-asayn ako didto nga mag-alagad bilang miembro sang Branch Committee upod sanday Toomas Edur, Lembit Reile, kag Tommi Kauko.

Madamo kami sing nakilala nga mga Saksi nga gin-deport sadto sa Siberia. Grabe gid ang naagyan nila sa prisuhan kag napahilayo sila sa ila pamilya, pero wala gid sila naakig kag naghinakit. Malipayon sila gihapon kag mapisan sa pagbantala. Natun-an namon sa ila halimbawa nga bisan pa sang mabudlay nga sitwasyon puede kami gihapon mangin malipayon.

Sa sulod sang madamo nga tinuig, nangin masako gid kami katama kag diutay lang gid ang amon tion sa pagpahuway. Sang ulihi, nabatyagan ni Lesli nga nagapalanakit ang iya lawas kag nagapalangluya sia pero wala kami kabalo sang rason. Bangod sini, daw gusto na gid namon nga magpauli sa Canada. Sang gin-agda kami nga magkadto sa Patterson, New York, U.S.A. para hanason, pamatyag ko indi namon ini masarangan. Pero hanuot namon ini nga ginpangamuyo sing pila ka beses, kag ginbaton namon ini. Ginpakamaayo gid ni Jehova ang amon desisyon. Kay man, samtang ginahanas kami, ginpabulong man si Lesli kag nabal-an namon nga fibromyalgia gali ang iya sakit. Sang ulihi, nahimo namon liwat ang amon mga hilikuton.

Isa ka gab-i sang 2008, sang nagaalagad kami sa Estonia, gintawgan ako sang world headquarters kag gin-agda nila kami nga mag-alagad sa Congo. Nakibot gid ako, ilabi na kay ginapaabot nila ang akon sabat pagkasunod nga adlaw. Wala ko ini anay ginpabalo kay Lesli kay sigurado nga indi gid sia makatulog sina nga gab-i. Pero, ako gali ang wala nakatulog bangod ginapangamuyo ko kay Jehova ang akon mga ginakabalak-an sa pagkadto sa Africa.

Pagkaaga, sang ginsugid ko ini kay Lesli, nakasiling kami: “Gusto ni Jehova nga magkadto kita sa Africa. Paano kita makasiling nga indi naton ini masarangan kon indi naton pagtestingan?” Gani, pagkatapos sang 16 ka tuig nga pag-alagad sa Estonia, nagsaylo kami sa Kinshasa, Congo. Kanami sang branch office diri kay may matahom ini nga hardin kag kalinong. Ang una gid nga ginbutang ni Lesli sa amon kuarto amo ang card nga gintago niya sang naghalin kami sa Canada. Amo ini ang nakasulat sa card: “Blossom where you’re planted.” Napalig-on kami sini nga mangin malipayon  bisan diin man kami iasayn. Sang nakilala na namon ang mga kauturan, sang may mga Bible study na kami, kag sang na-enjoy na namon ang pag-alagad bilang mga misyonero, mas nangin malipayon pa gid kami sa pag-alagad kay Jehova. Sang ulihi, nakapribilehiyo kami nga magbisita sa mga branch office sa 13 ka pungsod sa Africa. Mas naapresyar pa gid namon ang katahom sang sarisari nga mga tawo kag makilala sila. Bangod sini, nadula ang kahadlok ko sang una nga magkadto sa Africa. Nagapasalamat gid kami kay Jehova nga ginpadala niya kami sa Africa.

Sa Congo, madamo kami sang natilawan nga sarisari nga pagkaon, pareho sang mga insekto. Abi namon sang primero indi gid namon ini masarangan kaunon. Pero sang nakita namon nga nanamitan sa sini ang mga kauturan, gintilawan namon ini kag kanamit gali.

Nagabiyahe kami pakadto sa sidlangan sang pungsod para palig-unon ang mga kauturan kag dal-an sila sang ila mga kinahanglanon. Kay man sa sini nga mga lugar, ginaatake sang mga rebelde ang mga baryo kag ginasakit nila ang mga babayi kag kabataan. Pigado ang kalabanan nga kauturan sa sini nga mga lugar. Pero, mabakod gid ang ila paglaum sa pagkabanhaw, ang ila gugma kay Jehova, kag matutom gid sila sa iya organisasyon. Napalig-on gid kami sa ila halimbawa. Gani, ginpamalandungan namon ang mga rason kon ngaa nagaalagad kami kay Jehova kag ginpabakod pa gid namon ang amon pagtuo sa iya. Ginguba sang mga rebelde ang mga balay sang pila ka kauturan kag ginhalitan ang ila mga pananom. Natun-an ko sa sini nga kadasig lang madula sang manggad amo nga dapat naton pabakuron ang aton kaangtanan kay Jehova kay amo ini ang pinakaimportante. Bisan pa nga mabudlay gid ang sitwasyon sang mga kauturan, indi mo makita sa ila nga nabudlayan sila. Napalig-on gid kami sa ila halimbawa nga mangin mabakod kon makaeksperiensia kami sang mga problema ukon mga problema sa panglawas.

Dayon, nakabaton kami sang bag-o nga asaynment. Ginpangabay kami nga magsaylo sa branch sa Hong Kong. Wala gid namon nahunahuna nga mag-istar sa Asia. Sa tanan namon nga asaynment, pirme gid kami ginabuligan ni Jehova. Amo ini ang nakabulig sa amon nga batunon ining bag-o nga asaynment. Gani sang 2013, naghibi gid kami sang ginbiyaan namon ang amon pinalangga nga mga abyan kag ang matahom nga lugar sang Africa.

 Namag-uhan gid kami sa Hong Kong. Kay man, madamo katama sang tawo diri nga halin sa sarisari nga pungsod. Nabudlayan kami magtuon sang Cantonese. Pero, gin-abiabi gid kami sang mga kauturan, kag kanamit sang ila pagkaon. Madasig ang pag-uswag sang hilikuton sa sini nga pungsod, gani nangin masako gid kami sa branch office. Pero, madasig man nga nagamahal ang mga propiedad. Gani, maalamon gid ang desisyon sang Nagadumala nga Hubon nga isaylo sa iban nga lugar ang pila ka hilikuton, kag ibaligya ang kalabanan nga propiedad sang branch. Wala madugay, ginsaylo kami sa South Korea sang 2015, kag padayon kami nga nagaalagad diri. Kinahanglan namon liwat magtuon sang lain nga lenguahe. Pero nalipay gid kami kon ginahambalan kami sang mga kauturan nga nagasagad na kami mag-Korean.

Indi gid mahapos makakita sang bag-o nga mga abyan. Pero natun-an namon nga mas makilala namon dayon ang mga kauturan kon mangin maabiabihon kami sa ila. Narealisar man namon nga madamo sing pagkaanggid ang mga kauturan bisan pa lainlain ang ila rasa, kag gindesinyo kita ni Jehova nga may ikasarang nga palanggaon ang madamo naton nga abyan.—2 Cor. 6:11.

Natun-an namon nga dapat namon tamdon ang mga tawo suno sa pagtamod ni Jehova sa ila. Dapat kumbinsido man kami nga palangga kami ni Jehova kag ginatudluan niya kami sang dapat namon himuon. Sa kada tion nga nagaluya ang amon buot ukon nagaduhaduha kami kon bala nanamian sa amon ang mga kauturan, ginabasa namon liwat ang mga card kag mga sulat halin sa mga kauturan nga nagapalig-on sa amon. Ginsabat gid ni Jehova ang madamo namon nga pangamuyo. Nagapabakod ini sa amon nga palangga niya kami kag buligan niya kami.

Sa sulod sang madamo nga tinuig, natun-an namon ni Lesli nga dapat may tion gid kami sa isa kag isa bisan daw ano pa kami kasako. Narealisar man namon nga mas maayo nga kadlawan na lang ang makahuluya nga sitwasyon, ilabi na kon nagatuon kami sang bag-o nga lenguahe. Kag kada gab-i, ginapamensaran namon ang mga butang nga nakahatag sa amon sang kalipay, kag dayon ginapasalamatan namon ini kay Jehova.

Sa tuod lang, abi ko indi ko gid masarangan nga mangin misyonero ukon mag-istar sa iban nga pungsod. Pero, natun-an ko nga paagi sa bulig ni Jehova, masarangan naton ang bisan ano nga asaynment. Nadumduman ko ang ginsiling ni manalagna Jeremias: “Gindayaan mo ako, O Jehova.” (Jer. 20:7) Pirme gid kami ginasorpresa ni Jehova kag madamo kami sang nabaton nga pagpakamaayo halin sa iya. Bisan gani ang akon handum nga magkadto sa iban nga lugar sakay sa eroplano gintuman man niya. Sang bata ako, pila lang ka pungsod ang gusto ko kadtuan, pero bangod sa pagbisita namon sa mga branch office, mas madamo pa nga pungsod ang nakadtuan namon. Nagapasalamat gid ako kay Lesli kay ginsuportahan gid niya ako sa tanan ko nga asaynment.

Pirme namon ginadumdom nga ginahimo namon ini tanan para kay Jehova kay palangga namon sia. Ang mga pagpakamaayo nga nabaton naton subong sampol pa lang sang mga pagpakamaayo nga ihatag sa aton ni Jehova sa tion nga magakabuhi na kita sing wala sing katapusan. Sa sina nga tion, ‘ihumlad niya ang iya kamot kag ihatag ang handum sang tagsa ka buhi nga butang.’—Sal. 145:16.