NATAWO ako sang 1926 sa Crooksville, Ohio, sa Estados Unidos. Indi relihioso sanday Tatay kag Nanay, pero ginasugo nila kami nga walo ka mag-ulutod nga magsimba. Nagsimba ako sa Methodist Church. Sang 14 anyos ako, ginpadyaan ako sang ministro kay nagasimba gid ako kada Domingo sa bilog nga tuig.

Sa sina nga tion, ang amon kaingod nga si Margaret Walker, nga isa ka Saksi ni Jehova, nagbisita sa akon iloy kag nagtuon sila sa Biblia. Isa ka adlaw, namati ako sa ila. Ginpagua ako ni Nanay kay basi maisturbo ko lang kuno ang ila pagtuon. Pero nagapangita gid ako sing paagi nga makapamati sa ila. Pagkatapos sang pila ka pagbisita, ginpamangkot ako ni Margaret, “Nabal-an mo bala ang ngalan sang Dios?” Nagsabat ako, “Siempre, Dios. Bal-an ’na sang tanan.” Nagsiling sia, “Kuhaa bala ang imo Biblia kag basaha ang Salmo 83:18.” Ginhimo ko ini kag didto ko nahibaluan nga Jehova ang ngalan sang Dios. Nagdalagan ako sa akon mga abyan kag ginsilingan ko sila, “Pagpauli ninyo karon, basaha ninyo ang Salmo 83:18 sa Biblia kay makita ninyo ang ngalan sang Dios.” Daw nagbantala ako dayon.

 Nagtuon ako sa Biblia kag ginbawtismuhan sang 1941. Wala madugay, ginpadumala ako sa pagtinuon sang kongregasyon sa libro. Ginpalig-on ko ang akon iloy kag mga utod nga magtambong, kag nagtambong sila sa pagtinuon sa libro nga akon ginadumalahan. Pero, indi interesado si Tatay.

Ginhatagan ako sing dugang nga responsibilidad sa kongregasyon, kag naghimo ako sing librarya sang aton mga publikasyon. Isa ka adlaw, gintudlo ni Tatay ang akon mga libro kag nagsiling sia: “Indi ko gusto makita ina diri! Panguhaa ina tanan, kag maghalin ka diri.” Naghalin ako sa balay kag nag-istar sa Zanesville, Ohio, nga malapit lang sa amon, gani ginabisitahan ko ang akon pamilya para palig-unon sila.

Ginapunggan ni Tatay nga magtambong sa mga miting si Nanay. Kon kaisa, samtang nagalakat sia pakadto sa miting, ginalagas sia ni Tatay kag ginabutong pabalik sa balay. Pero nagadalagan sia pagua sa pihak nga puertahan kag magkadto sa miting. Ginsilingan ko si Nanay: “Sige lang, Nay. Kapuyon man ’na sia lagas sa imo.” Sang ulihi, kinapoy gid man si Tatay sa pagpugong sa iya, gani hilway na sia sa pagtambong sa mga miting.

Sang 1943, ginsugdan ang Teokratikong Eskwelahan Para sa Ministeryo sa amon kongregasyon, kag ginahatagan ako sing bahin. Ang mga laygay nga nabaton ko pagkatapos sang akon bahin nakabulig sa akon nga mangin maayo nga humalambal.

Sang 1944, sang Bug-os Kalibutan nga Inaway II, ginpatawag ako para mangin soldado. Nagreport ako sa Fort Hayes sa Columbus, Ohio. Gin-eksamin ako kon mapagros ako, kag nagpil-ap ako sa mga papeles. Ginhambalan ko man ang mga opisyal nga indi ako magsoldado. Gani ginpalakat nila ako. Pagligad sang pila ka adlaw, ginkadtuan ako sang isa ka opisyal kag ginsilingan niya ako: “Corwin Robison, may mando ang korte nga arestuhon ka.”

Duha ka semana sang ulihi, ginbista ako. Ang huwes nagsiling: “Kon ako lang, prisuhon ko ikaw tubtob buhi. Ano ang masiling mo?” Nagsabat ako: “Your Honor, dapat nalakip ako sa mga ministro. Ginakadtuan ko ang mga balay, kag ginabantala ko ang maayong balita sang Ginharian sa madamo nga tawo.” Nagsiling ang huwes sa jury (mga tawo nga ginpili para magdesisyon sa kaso): “Wala kamo nagkadto diri agod desisyunan kon bala ini nga pamatan-on ministro ukon indi. Nagkadto kamo diri agod desisyunan kon bala ginbaton niya nga magsoldado sia ukon wala.” Wala pa magtunga sa oras, nagbalik na ang jury kag nagdesisyon sila nga nakasala ako. Ginsentensiahan ako sang huwes nga mapriso sing lima ka tuig sa prisuhan sang gobierno sa Ashland, Kentucky.

Duha ka semana ako sa prisuhan sa Columbus, Ohio, kag sa sulod lang ako sang selda sa una nga adlaw. Nangamuyo ako kay Jehova: “Indi ko masarangan magtener sa selda sing lima ka tuig. Indi ako kabalo sang himuon ko.”

Pagkadason nga adlaw, ginpagua ako sang mga guardia sa akon selda. Nagpalapit ako sa isa ka mataas kag mabukod nga priso, kag nagtindog kami nga nagatamwa sa bintana. Ginpamangkot niya ako, “Putot, ngaa napriso ka?” Nagsabat ako, “Isa ako ka Saksi ni Jehova.” Nagsiling sia, “Tuod? Ti, ngaa ari ka diri?” Nagsiling ako, “Kay ang mga Saksi ni Jehova wala nagaentra sa inaway kag wala nagapatay  sing tawo.” Nagsiling sia, “Ginapriso nila kamo kay indi ninyo gusto magpatay sang tawo. Dayon ginapriso man nila ang iban kay nagapamatay sila sing tawo. Daw indi husto haw?” Nagsiling ako, “Gani man.”

Dayon nagsiling ini nga priso, nga ang ngalan amo si Paul, “Napriso ako sa iban nga prisuhan sing 15 ka tuig kag nakabasa ako sang pila ninyo ka publikasyon.” Nangamuyo ako, “Jehova, kabay pa nga mabuligan ako sini nga tawo.” Sa sina mismo nga tion, nagsiling si Paul: “Kon may isa dira sa ila nga magsakit sa imo, singgit lang. Ako ang bahala sa ila.” Sa 50 ka priso nga kaupod ko, wala gid sing may nagsakit sa akon.

Sang ginsaylo ako sang mga opisyal sang prisuhan sa Ashland, may pila na ka matutom nga mga brother didto. Ang pagpakig-upod sa ila nagbulig sa akon kag sa iban nga magpabilin nga malig-on sa espirituwal. Ginahatagan nila kami sang bahin sa pagbasa sang Biblia kada semana kag nagahanda kami sang mga pamangkot kag sabat para sa amon pagtilipon nga ginatawag Bible Bees. May gintangdo man nga alagad sang teritoryo. Malapad ang amon dormitoryo nga may nagaraya nga mga katre sa kilid sang dingding. Ginasilingan ako sang alagad sang teritoryo: “Robison, imo teritoryo ina nga mga katre. Imo responsibilidad ang bisan sin-o nga priso nga ibutang dira. Antes sila makagua dapat mapanaksihan mo sila.” Amo sina ang amon paagi sa pag-organisar sang pagbantala.

Ang Bug-os Kalibutan nga Inaway II natapos sang 1945, pero dugay pa ako ginpagua sa prisuhan. Nabalaka gid ako sa akon pamilya bangod sang ginsiling sadto ni Tatay sa akon, “Kon mapalayas ko ikaw, indi na ako mabudlayan sa iban.” Sang ginpagua ako, daw indi ako makapati sa akon nahibaluan. Wala sapayan sang pagpamatok ni Tatay, pito sa akon pamilya ang nagatambong na sa mga miting kag ang akon manghod nga babayi bawtismado na.

Sang nagsugod ang Korean War sang 1950, ginpatawag ako liwat nga magsoldado kag nagreport ako sa Fort Hayes. Pagkatapos sang eksam para mahibaluan ang ikasarang sang mga ginpatawag, ginsilingan ako sang isa ka opisyal, “Isa ikaw sa may pinakamataas nga iskor sa inyo grupo.” Nagsiling ako, “Maayo, pero indi ako magsoldado.” Ginkutlo ko ang 2 Timoteo 2:3 kag nagsiling, “Soldado na ako sang Cristo.” Dugay sia nga wala nakasabat, dayon nagsiling sia, “Puede ka na makahalin.”

 Wala madugay pagkatapos sini, nagtambong ako sa miting para sa mga luyag mag-alagad sa Bethel sa isa ka kombension sa Cincinnati, Ohio. Nagsiling si Utod Milton Henschel nga nagakinahanglan ang Bethel sang mga utod nga handa magpangabudlay para sa Ginharian. Gani nag-aplay ako, kag nabaton ako. Nagreport ako sa Bethel sa Brooklyn sang Agosto 1954, kag Bethelite gihapon ako asta subong.

Madamo ako sing nangin asaynment sa Bethel. Sa sulod sang mga tinuig, nag-opereyt ako sang mga boiler sa imprintahan kag sa mga opisina. Nagkay-o man ako sang mga makina kag mga kandado. Nag-obra man ako sa mga Assembly Hall sa New York City.

Nanamian gid ako sa espirituwal nga mga rutina sa Bethel kaangay sang morning worship, pangpamilya nga Pagtinuon sa Ang Lalantawan, kag pagbantala upod sa kongregasyon. Kon hunahunaon naton, dapat himuon sing regular sang tanan nga pamilya sang mga Saksi ni Jehova ini nga mga rutina. Kon ginabinagbinag sang mga ginikanan upod sa ila kabataan ang teksto kada adlaw, regular ang ila Pangpamilya nga Pagsimba, kag aktibo sila nga nagapakigbahin sa mga miting sang kongregasyon kag pagbantala sang maayong balita, mangin mabakod gid sa espirituwal ang bilog nga pamilya.

Madamo ako sing nangin abyan sa Bethel kag sa kongregasyon. Ang iban sa ila mga hinaplas, nga nakabaton na sang ila padya sa langit. Ang iban naman indi hinaplas. Pero indi himpit ang tanan nga alagad ni Jehova lakip ang mga Bethelite. Kon nagbaisay kami sang isa ka utod, ginatinguhaan ko gid pirme nga makighidait. Ginadumdom ko ang Mateo 5:23, 24 kag kon ano ang dapat himuon kon may paglainay sang buot. Indi mahapos magsiling sing “Sorry gid,” pero masolbar sini ang kalabanan nga indi paghangpanay.

Bangod sa katigulangon, nabudlayan na ako magpamalaybalay. Pero wala gid ako nag-untat sa pagbantala. Nakatuon ako sing diutay nga Mandarin Chinese kag nanamian gid ako mag-istorya sa mga Chinese sa dalan. Kon kaisa bisan aga pa, makapanagtag na ako sing 30 ukon 40 ka magasin sa mga interesado.

 Nakaduaw liwat pa gani ako sa China! Isa ka adlaw, nagyuhum sa akon ang isa ka masinadyahon nga dalagita samtang nagapanagtag sia sing mga flyer sang balaligyaan sang mga prutas. Nagyuhum man ako kag gintanyagan ko sia sang Chinese nga Ang Lalantawan kag Magmata! Ginbaton niya ini kag nagsiling sia nga Katie ang iya ngalan. Pagkatapos sini, kada makita niya ako, nagapalapit gid sia para mag-istorya sa akon. Gintudluan ko sia sang mga ngalan sang mga prutas kag utan sa Ingles, kag ginasulit niya ang akon ginahambal. Ginpaathag ko man sa iya ang mga teksto sa Biblia, kag ginbaton niya ang Ginatudlo sang Biblia nga libro. Pero pagligad sang pila ka semana, wala ko na sia makita.

Pagligad sang pila ka bulan, isa naman ka dalagita nga nagapanagtag sang mga flyer ang nagbaton sang mga magasin nga akon gintanyag sa iya. Pagkadason nga semana, ginduhol niya sa akon ang iya cell phone kag nagsiling sia, “May tawag ka halin sa China.” Nagsiling ako, “Wala ako sing kilala sa China.” Pero namilit gid sia, gani ginbaton ko ang cell phone kag nagsiling ako, “Hello, si Robison ’ni.” Nagsabat sia, “Robby, si Katie ’ni. Nagbalik na ako sa China.” Nagsiling ako, “China?” Nagsabat si Katie, “Huo, Robby. Manghod ko ang nagduhol sang cell phone sa imo. Madamo ang gintudlo mo sa akon nga maayo. Palihug tudlui man sia sang gintudlo mo sa akon.” Nagsiling ako, “Sige, tinguhaan ko gid, Katie. Salamat gid kay ginpahibalo mo ako kon diin ka na subong.” Wala madugay pagkatapos sini, gin-istorya ko ang manghod ni Katie, kag wala na kami nakaistoryahanay liwat. Diin man sila subong, kabay nga madamo pa ang ila matun-an parte kay Jehova.

Nag-alagad ako kay Jehova sing 73 ka tuig. Nalipay ako kay ginbuligan niya ako nga magpabilin nga neutral kag matutom sa prisuhan. Nalipay man ako sa ginsiling sang akon mga utod nga ang akon pagbatas sa mga pagpamatok ni Tatay nagpalig-on gid sa ila. Sang ulihi, ginbawtismuhan ang akon iloy kag anom ka utod. Amat-amat man nga nagbag-o si Tatay, kag nakatambong sia sa pila ka miting antes sia napatay.

Kon kabubut-on sang Dios, buhion niya liwat sa bag-ong kalibutan ang akon napatay nga mga paryente kag mga abyan. Imadyina ang aton kalipay samtang ginasimba naton si Jehova sing wala katapusan upod ang aton mga pinalangga! *