“Padayon nga . . . magpinatawaray kamo sing kinabubut-on bisan pa ang isa may rason nga magreklamo sa isa.”—COLOSAS 3:13.

Tanan kita makasala. Posible nga may mahimo kita nga magpalain sa buot sang iban, ukon posible man nga maglain ang aton buot sa ila. Gani, dapat kabalo kita magpatawad sa iban kay may mga tion nga kinahanglan man nga patawaron nila kita. Kon napatawad na naton ang nakasakit sa aton, wala na kita nagahinanakit sa iya. Wala man kita ‘nagabalos sing malaut sa malaut,’ kag wala na naton ginaungkat ang iya sala nga nahimo. (Roma 12:17) Pero ano abi kon nasakitan gid kita sa natabo kag daw amo na lang ini ang pirme naton ginapamensar? Dapat naton istoryahon ang nakasakit sa aton nga kitahanon lang kag dapat naton ipakita ang pagrespeto samtang ginaistorya naton sia. Ang gusto naton amo nga mag-ayuhay kita, indi para suknaan sia sang iya sala.—Roma 12:18.

“Mapainubuson nga kabiga ang iban nga labaw sa inyo.”—FILIPOS 2:3.

Kon mapainubuson kita kag respetuhon naton ang iban, manamian gid ang mga tawo mag-upod sa  aton. Kabalo sila nga pakitaan naton sila sing kaayo kag konsiderasyon. Bal-an man nila nga ginatinguhaan naton nga indi masakit ang ila balatyagon. Pero kon pamatyag naton mas labaw kita sangsa iban ukon pirme naton ginapilit ang aton gusto, magaresulta ini sa gamo kag indi pag-intiendihanay. Likawan man kita sang mga tawo kag diutay lang ang gusto makig-abyan sa aton, kon may ara gid man.

“Ang Dios wala sing ginapasulabi, apang sa tagsa ka pungsod, nahamuot sia sa tawo nga nagakahadlok sa iya kag nagahimo sing matarong.”—BINUHATAN 10:34, 35.

Para sa aton Manunuga, palareho lang ang tanan nga tawo bisan ano man ang ila pungsod, lenguahe, tindog sa pangabuhi, ukon kolor sang ila panit. “Ginhimo niya halin sa isa ka tawo ang tagsa ka pungsod sang mga tawo.” (Binuhatan 17:26) Gani puede naton masiling nga ang tanan nga tawo mag-ulutod. Kon ayuhan naton kag respetuhon ang iban, malipay gid sila sa aton. Mangin malipayon man kita kag mapalipay man naton ang aton Manunuga.

“Isuksok ninyo ang . . . kalulo.”—COLOSAS 3:12.

Kon malulo kita, nanamian gid mag-upod ang iban sa aton. Mahambal nila ang bisan ano sa aton kag wala sila natahap nga tadlungon kita, kay kabalo sila nga indi kita maakig. Kag kon may maakig sa aton, ang aton malulo nga sabat mahimo magpakalma sa iya. “Ang malulo nga sabat nagapatahaw sang kaakig, apang ang matigdas nga pulong nagapaibwal sang kaakig,” siling sang Hulubaton 15:1.

“Mas malipayon ang nagahatag sangsa nagabaton.”—BINUHATAN 20:35.

Madamo ang sakon subong kag kaugalingon lang nila ang ila ginapensar. Pero ang mga tawo nga maalwan amo ang matuod nga malipayon. (Lucas 6:38) Malipayon sila kay para sa ila mas importante ang mga tawo sangsa manggad. Kag bangod palangga nila ang mga tawo, nagapasalamat gid sila kon pakitaan sila sing kaalwan sang iban. (Colosas 3:15) Pamangkuta ang imo kaugalingon, ‘Sin-o ang gusto ko makaupod, ang dalok kag wala nagapasalamat ukon ang maalwan kag nagapasalamat pirme?’ Ano ang leksion? Himua sa iban kon ano ang gusto mo nga himuon nila sa imo.—Mateo 7:12.