“KAMUSTA ka na?”

Mahimo nga pirme mo ginagamit ini nga panamyaw. Mahimo ginakamusta mo pa ang kamot sang imo ginatamyaw ukon ginahakos sia. Ang mga kustombre kag mga tinaga mahimo magkatuhay sa kada lugar, pero pareho lang ang epekto sang panamyaw. Mahimo pa gani nga kon indi magtamyaw ang isa ukon magbalos sa panamyaw, makabig sia nga indi mahigugmaon ukon malain sing batasan.

Pero indi tanan palatamyaw. Ang pila nagapangalag-ag nga himuon ini kay nahuya sila ukon wala sing kompiansa sa kaugalingon. Ang iban nabudlayan tamyawon ang tuhay sing rasa, kultura, ukon kahimtangan sa pangabuhi. Pero bisan malip-ot lang ang panamyaw, may maayo gid ini nga epekto.

Pamangkuta ang imo kaugalingon: ‘Ano ang mahimo sang panamyaw? Kag ano ang ginatudlo sang Pulong sang Dios parte sa panamyaw?’

Sang gin-abiabi ni apostol Pedro si Cornelio, ang una nga Gentil sa Cristianong kongregasyon, sia nagsiling: “Ang Dios wala sing ginapasulabi.” (Binu. 10:34) Sang ulihi, nagsulat si Pedro nga “luyag [sang Dios] nga ang tanan mahatagan sang kahigayunan nga maghinulsol.” (2 Ped. 3:9) Mahimo makasiling kita nga ang ginapatuhuyan sini amo ang mga nagatuon pa lang sa kamatuoran. Pero ginpalig-on man ni Pedro ang mga Cristiano: “Padunggi ninyo ang tanan nga sahi sang tawo, higugmaa ang tanan nga kauturan.” (1 Ped. 2:17) Maayo gid nga tamyawon naton ang iban bisan ano man ang ila rasa, kultura, ukon ginhalinan. Pagpakita ini nga ginatahod naton sila kag ginapalangga.

Si apostol Pablo nagpalig-on sang mga yara sa kongregasyon: “Abiabiha ninyo ang isa kag isa, subong nga gin-abiabi man kamo sang Cristo.” (Roma 15:7) Ginsambit gid ni Pablo ang mga utod nga nangin “nagapabakod nga bulig” sa iya. Dapat palig-unon pa gid ang mga kauturan subong samtang ginaatubang naton ang grabe nga paghingabot ni Satanas sa katawhan sang Dios.—Col. 4:11, footnote; Bug. 12:12, 17.

Ginapakita sa Kasulatan nga may mahimo pa ang panamyaw magluwas sa pagpabatyag sa isa nga ginaabiabi sia.

Sang nag-abot na ang oras nga isaylo sa taguangkan ni Maria ang Anak sang Dios, ginpadala ni Jehova ang isa ka anghel para istoryahon sia. Gintamyaw sia sang anghel: “Maayo nga adlaw, ikaw nga nahamut-an sang Dios. Si Jehova kaupod mo.” “Natublag gid” si Maria kay natingala sia kon ngaa nagapakighambal sa iya ang anghel. Bangod sini, ang anghel nagsiling: “Maria, indi ka magkahadlok kay nahamut-an ka sang Dios.” Ginpaathag niya nga kabubut-on sang Dios nga ibun-ag ni Maria ang Mesias. Sa baylo nga matublag gihapon, si Maria matinumanon nga nagsabat: “Ako ulipon ni Jehova! Kabay nga matuman sa akon ang suno sa imo ginsiling.”—Luc. 1:26-38.

Pribilehiyo sang anghel nga mangin mensahero ni Jehova; pero wala niya ginkabig ang iya kaugalingon nga superyor para hambalon ang indi himpit nga tawo. Ginhimo niya ini paagi sa isa ka panamyaw. May matun-an bala kita sa sini nga halimbawa? Dapat handa kita pirme nga tamyawon ang iban kag palig-unon sila. Bisan pila lang ka tinaga, mahimo naton mabuligan ang iban kag mapasalig nga bahin gid sila sang katawhan ni Jehova.

Madamo sing nakilala si Pablo sa mga kongregasyon sa bilog nga Asia Minor kag Europa. Ang iya mga sulat madamo sing panamyaw. Mabasa naton ini sa Roma kapitulo 16. Gintamyaw ni Pablo ang madamo  nga masigka-Cristiano. Ginsambit niya si Febe, ang “aton utod nga babayi,” kag ginpalig-on niya ang mga kauturan nga ‘batunon si Febe bilang sumulunod sang Ginuo pareho sang pagbaton nila sa mga balaan kag agod mabuligan nila sia sa iya mga kinahanglanon.’ Gintamyaw ni Pablo sanday Prisca kag Aquila, kag nagsiling sia nga “indi lang ako ang nagapasalamat sa ila kundi ang tanan man nga kongregasyon sang mga pungsod.” Gintamyaw niya ang pila nga indi kilala subong, ang “akon hinigugma nga si Epeneto” subong man “si Trifena kag si Trifosa, mga babayi nga nagapangabudlay gid sa hilikuton sang Ginuo.” Huo, palatamyaw si Pablo sa iya mga kauturan.—Roma 16:1-16.

Imadyina ang ila kalipay kay gindumdom sila. Pat-od gid nga nagdugang pa gid ang ila gugma kay Pablo kag sa isa kag isa! Kag naglig-on man ang pagtuo sang iban nga Cristiano nga nakabati sadtong mapinalanggaon nga panamyaw. Huo, ang mga panamyaw nga nagapabutyag sang kabalaka kag pagdayaw makapalig-on sang pag-abyanay kag makapahiusa sa matutom nga mga alagad sang Dios.

Sang nagdungka si Pablo sa pantalan sang Puteoli kag nagkadto sa Roma, nagpabagatnan ang mga Cristiano didto para sugaton sia. Sang makita niya sila bisan malayo pa, “nagpasalamat [si Pablo] sa Dios kag nagpakaisog.” (Binu. 28:13-15) Kon kaisa, mahimo nga ang aton pagtamyaw paagi lang sa yuhum ukon pagkumpas. Pero bisan amo lang sini, puede mapahalipay ang isa nga napung-awan ukon nasubuan.

Si disipulo Santiago dapat maghatag sing matigdas nga laygay. Ang pila ka Cristiano nangin makihilawason sa espirituwal kay nakig-abyan sila sa kalibutan. (Sant. 4:4) Pero talupangda kon paano ginsugdan ni Santiago ang iya sulat:

“Halin kay Santiago, nga ulipon sang Dios kag ni Ginuong Jesucristo, para sa 12 ka tribo nga nagalinapta sa nagkalainlain nga lugar: Nagapangamusta ako sa inyo tanan!” (Sant. 1:1) Mas mahapos gid batunon sang iya mga bumalasa ang iya laygay kay maathag sa iya panamyaw nga pareho sila sing kaangtanan sa Dios. Huo, ang mapainubuson nga panamyaw maayo nga panugod sa pagbinagbinag sang serioso nga mga butang.

Ang maayo nga panamyaw, bisan daw ano kalip-ot, dapat mangin sinsero kag nagapakita sang matuod nga gugma. Dapat mangin amo sini bisan pa nga daw wala ginasapak. (Mat. 22:39) Isa ka bes, ang isa ka sister sa Ireland nag-abot sa Kingdom Hall nga manugsugod na ang miting. Samtang nagadalidali sia, ang isa ka utod nagbalikid sa iya, nagyuhum, kag nagsiling: “Kamusta? Maayo gid nga nakatambong ka.” Wala magsabat ang sister kag nagpungko lang.

Pila ka semana sang ulihi, ginpalapitan sang sister ang utod kag nagsiling nga may problema sia sadto sa ila balay. “Malain gid ang akon buot sadto nga gab-i,” siling niya, “amo nga indi na ako kuntani magkadto sa Kingdom Hall. Halos wala ako sing nadumduman sa miting magluwas lang sa imo panamyaw. Nagbatyag gid ako nga ginaabiabi. Salamat gid.”

Wala makahibalo ang utod kon daw ano kadaku ang epekto sang malip-ot nga panamyaw. “Sang ginsugiran niya ako kon ano ang epekto sadtong malip-ot nga panamyaw,” siling niya, “nalipay gid ako nga ginbugno ko sia. Nag-ayo man ang akon pamatyag.”

Si Solomon nagsulat: “Ihaboy ang imo tinapay sa tubig, kay makita mo ini liwat pagligad sang madamo nga adlaw.” (Man. 11:1) Kon pirme naton dumdumon ang mahimo sang aton mga panamyaw, ilabi na sa masigka-Cristiano, mapalig-on naton ang iban kag ang aton kaugalingon. Gani indi gid naton pagpakadiutayon ang mahimo sang isa ka panamyaw.