Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa

Sin-o ang ginapatuhuyan ni Jehova subong “isa sa aton” sa Genesis 3:​22?

Daw ginapatuhuyan ni Jehova nga Dios ang iya kaugalingon kag ang iya bugtong nga Anak sang nagsiling sia: “Ang tawo nangin subong sang isa sa aton sa pagkilala sang maayo kag malain.” (Genesis 3:22) Binagbinagon naton kon ngaa.

Ginsiling ni Jehova ini nga mga pulong pagkatapos ginpamatbatan ang unang tawhanon nga mag-asawa. Ginhangop sang iban ang ekspresyon nga “isa sa aton” subong pangmadamo sang pagkahalangdon, subong nga ang isa ka tawhanon nga hari mahimo magsiling nga “wala kami nahamuot” kon nagapatuhoy lamang sa iya kaugalingon. Apang, tuhoy sa Genesis 1:​26 kag 3:​22 ang iskolar sa Biblia nga si Donald E. Gowan nagsiling: “Wala sing pamatuod sa D[aan] nga T[estamento] para sa kalabanan sang ginpanugda nga mga paathag: ang ‘kami’ nga nagapatuhoy sa pagkahalangdon, ang ‘kami’ nga nagapatuhoy sa isa kon ginabanabana niya sing maayo ang mga butang, ang pangmadamo sang kabug-usan, ukon ang pagpakita sing kapin sa isa ka persona sa pagka-Dios. . . . Daw indi lohiko ini nga mga paathag sa 3:​22, nga nagasiling nga ‘isa sa aton.’”

Mahimo ayhan nga ginpatuhuyan ni Jehova si Satanas nga Yawa, nga nagsugod sa pagpamat-od sing “maayo kag malain” sa iya kaugalingon kag nag-impluwensia sa una nga mga tawo sa paghimo man sini? Indi ini makatarunganon. Gingamit diri ni Jehova ang ekspresyon nga “isa sa aton.” Wala na si Satanas sa panong sang matutom nga mga anghel ni Jehova, gani wala sia malakip sa mga dampig kay Jehova.

Ginpatuhuyan bala sang Dios ang matutom nga mga anghel? Indi naton mapat-od ini. Apang, ang pagkaanggid sang mga ekspresyon sa Genesis 1:​26 kag 3:​22 nagahatag sa aton sing palasandigan. Sa Genesis 1:​26, mabasa naton nga si Jehova nagsiling: “Himuon naton ang tawo sa dagway naton, suno sa kaanggid naton.” Kay sin-o niya ginahambal ini nga mga pulong? Nagapatuhoy sa espiritu nga tinuga nga nangin himpit nga tawo nga si Jesus, si apostol Pablo nagsiling: “Sia ang larawan sang di-makita nga Dios, ang panganay sa tanan nga tinuga; kay paagi sa iya gintuga ang tanan iban pa nga mga butang sa mga langit kag sa duta.” (Colosas 1:​15, 16) Huo, daw lohiko nga sa Genesis 1:​26, si Jehova nagapakighambal sa iya bugtong nga Anak, ang “batid nga manugpangabudlay,” nga yara sa tupad niya sang gintuga ang mga langit kag ang duta. (Hulubaton 8:​22-​31) Ang pagkaanggid sang ekspresyon sa Genesis 3:22 nagapahangop nga nagapakighambal liwat si Jehova sa isa nga suod gid sa iya, ang iya bugtong nga Anak.

Maathag nga ang bugtong nga anak sang Dios may ihibalo tuhoy sa “maayo kag malain.” Bangod sang iya malawig kag suod nga pagpakig-upod kay Jehova, pat-od nga nahibaluan niya ang panghunahuna, mga prinsipio, kag mga talaksan sang iya Amay. Kumbinsido sa ihibalo kag katutom sang iya Anak sa sini, mahimo nga ginhatagan sia ni Jehova sing pila ka kahilwayan sa paghimo sing mga butang nga indi na kinahanglan magkonsulta sa Iya sing direkta sa tagsa ka higayon. Gani tubtob sa sini nga kasangkaron, ang Anak makahimo kag awtorisado sa pagpat-od kon ano ang maayo kag malain. Apang, indi kaangay nanday Satanas, Adan, kag Eva, wala sia magpahamtang sing talaksan nga nagasumpakil sa talaksan ni Jehova.