“Luyag Namon Magsiling, ‘Huo!’”

ANG sanga talatapan sang mga Saksi ni Jehova sa Nigeria bag-o lang nakabaton sing sulat nga, sa bahin, nagasiling:

“Ang amon anak nga lalaki, si Anderson, napatay sang sia 14 anyos. Antes sia napatay, nagasagod sia sing duha ka manok. Tuyo niya nga ibaligya ini kag ipadala ang kuarta sa sanga talatapan bilang amot sa bug-os kalibutan nga pagbantala nga hilikuton. Apang napatay sia antes puede ini mabaligya.

“Bangod sang iya handum, kami nga iya mga ginikanan, ang nagpadayon sa pagsagod sa mga manok kag ginbaligya ini. Ginapadala namon ang kuarta sa inyo bilang amot ni Anderson. Tungod sa saad ni Jehova, nagapati kami nga sa indi madugay​​—⁠sa indi na gid lang madugay​​—⁠makita namon liwat si Anderson. Luyag namon magsiling, ‘Huo!’ kon pamangkuton niya kami kon gintuman namon ang handum sang iya tagipusuon. Sa pagkamatuod, nagapaabot kami nga makita indi lamang si Anderson kundi ang isa man ka ‘tama ka daku nga panganod sang mga saksi’ nga pagabanhawon.”​—⁠Hebreo 12:⁠1; Juan 5:​28, 29.

Subong maathag nga ginapakita sa sulat sa ibabaw, ang pagtuo sa pagkabanhaw isa ka paglaum nga nagapalig-on sa matuod nga mga Cristiano. Daku gid nga kalipay ang maeksperiensiahan sang minilyon ka pamilya kon sila, kaangay sang pamilya ni Anderson, magaabiabi sa mga hinigugma nga nadula nila sa kaaway nga kamatayon!​—⁠1 Corinto 15:24-26.

Ginapresentar sang pulong sang Dios ining makalugpay nga paglaum sa pagkabanhaw subong isa sa makatilingala nga mga butang nga matabo sa indi madugay sa matarong nga bag-ong kalibutan sa idalom sang Ginharian sang Dios. (2 Pedro 3:13) Tuhoy sa himuon sang Dios sa katawhan sa sinang tion, ang Biblia nagasiling: “Pahiran niya ang tagsa ka luha sa mga mata nila, kag wala na sing kamatayon, ukon kalisod ukon paghibi ukon kasakit pa. Ang nahaunang mga butang nagtaliwan.”​—⁠Bugna 21:4.