Kon Ano ang Kahulugan sa Aton sang Pagkamapainubuson ni Jehova

NAHIBALUAN ni David kon ano ang kasisit-an. Ginmaltratar sia sang iya mahisaon nga ugangan nga si Hari Saul. Tatlo ka beses nga gintinguhaan ni Saul nga patyon si David paagi sa bangkaw kag wala untat nga gin-ayam sia ni Saul sa sulod sang mga tinuig, amo nga napilitan si David nga maglaaslaas. (1 Samuel 18:11; 19:10; 26:20) Apang, si Jehova nangin kaupod ni David. Ginluwas sia ni Jehova indi lamang gikan kay Saul kundi gikan sa iban pa niya nga mga kaaway. Busa, mahangpan naton ang nabatyagan ni David, nga ginpabutyag sa ambahanon: “Si Jehova amo ang akon igang kag ang akon kuta kag ang Manug-aman sang akon pagpalagyo. . . . Ihatag mo [Jehova] sa akon ang imo taming sang kaluwasan, kag ang imo pagkamapainubuson nagapakadaku sa akon.” (2 Samuel 22:​2, 36) Natigayon ni David ang pagkadaku sa Israel. Kon amo, paano nadalahig ang pagkamapainubuson ni Jehova?

Kon ang Kasulatan nagapatuhoy kay Jehova subong mapainubuson, wala ini nagakahulugan nga limitado ang iya mahimo sa ano man nga paagi ukon nagapasakop sia sa iban. Sa baylo, ining matahom nga kinaiya nagapakita nga may yara sia tudok nga kaawa sa mga tawo nga hanuot nga nagatinguha nga matigayon ang iya kahamuot kag nagakaluoy sia sa ila. Sa Salmo 113:​6, 7, aton mabasa: “Nagapaubos sia [si Jehova] sa pagtulok sa langit kag duta, ginabangon niya ang kubos gikan sa yab-ok.” Ang Iya ‘pagpaubos’ nagakahulugan nga “nagaduko sia sa pagtan-aw.” (Maayong Balita nga Biblia) Gani gikan sa langit si Jehova ‘nagduko,’ ukon ‘nagpaubos,’ agod talupangdon si David, nga isa ka di-himpit apang mapainubuson nga tawo nga luyag alagaron ang Dios. Gani, ginapasalig kita ni David: “Si Jehova mataas, apang makita niya ang mapainubuson.” (Salmo 138:6) Ang maluluy-on, mapailubon, kag maawaon nga pagpakig-angot ni Jehova kay David dapat magpalig-on sa tanan nga nagatinguha sa paghimo sang kabubut-on sang Dios.

Subong Soberano, si Jehova amo ang pinakamataas sa bug-os nga uniberso, apang handa sia makig-angot sa tagsatagsa sa aton. Nagapasalig ini sa aton nga makapangayo kita sing bulig sa iya bisan sa pinakamabudlay nga mga kahimtangan. Indi kita dapat mahangawa nga kalimtan  niya kita. Tuhoy sa iya katawhan sa dumaan nga Israel, nagakaigo nga ginpatuhuyan si Jehova subong ang isa nga “nagadumdom sa [ila] sa tion sang [ila] kubos nga kahimtangan: kay ang iya di-bagay nga kaayo tubtob sa tion nga walay latid.”​​—⁠⁠Salmo 136:23.

Subong mga alagad ni Jehova karon, mahimo kita mag-antos sing mga kasisit-an kaangay ni David. Mahimo nga ginauligyat kita sang mga wala nakakilala sa Dios, ukon ayhan nagabalatian ukon namatyan. Ano man ang aton kahimtangan, kon sinsero kita, makadangop kita kay Jehova paagi sa pangamuyo kag makitluoy sa iya. Si Jehova ‘magaduko’ sa pagtalupangod sa aton kag sa pagpamati sa aton mga pangamuyo. Ang gin-inspirar nga salmista nagsulat: “Ang mga mata ni Jehova nagatulok sa mga matarong, kag ang iya mga igdulungog bukas sa ila pagpangayo sing bulig.” (Salmo 34:15) Indi bala makatalandog ang pagpamalandong sa pagkamapainubuson ni Jehova?

[Mga retrato sa pahina 30]

Subong nga ginpamatian niya ang mga pangamuyo ni David, handa man si Jehova sa pagpamati sa aton mga pangamuyo karon