“Dapat Namon Tumanon ang Dios Subong Manuggahom sa Baylo sang mga Tawo”

Pagpanaksi sing Maid-id nga May “Kaisog”

ISA ka matinumanon nga alagad sang Dios ang buot nga bunalon tubtob mapatay sang masingki kag akig nga guban. Sing igo-igo gid lang, ginluwas sia sang Romano nga mga soldado gikan sa mga manug-atake kag ginbilanggo. Umpisa lang ini sang alagisod nga mga hitabo nga naglawig sing mga lima ka tuig. Subong resulta, madamong mataas nga mga opisyales sang Roma ang nakabati tuhoy kay Jesucristo.

Ini nga alagad sang Dios amo si apostol Pablo. Sang mga 34 C.E., si Jesus nagsiling nga dalhon ni Pablo (Saulo) ang Iya ngalan sa atubangan sang “mga hari.” (Binuhatan 9:15) Sang tuig 56 C.E., wala pa ini mahanabo. Apang, sang malapit na matapos ang ikatlo nga paglakbay sang apostol subong misyonero, nagbag-o ang kahimtangan.

Gin-atake Apang Wala Mationg

Si Pablo manuglakbay pakadto sa Jerusalem, kag ginpaandaman sia sang pila ka Cristiano “paagi sa espiritu” nga dapat sia maghanda sa daku nga paghingabot nga mahanabo sa iya sa sadto nga siudad. Maisugon nga nagsiling si Pablo: “Handa ako indi lamang nga gapuson kundi mapatay man sa Jerusalem tungod sa ngalan ni Ginuong Jesus.” (Binuhatan 21:4-14) Pagkatapos gid lang nga makakadto si Pablo sa templo sa Jerusalem, ginsugyot sang mga Judiyo gikan sa Asia nga nakahibalo sang kadalag-an didto sang apostol sa pag-ebanghelyo ang isa ka akig nga guban nga patyon sia. Gilayon nga nag-abot ang Romano nga mga soldado kag ginluwas sia. (Binuhatan 21:27-32) Naghatag ini kay Pablo sing tumalagsahon nga mga kahigayunan agod mapahayag ang kamatuoran tuhoy kay Cristo sa mabinatukon nga tumalambong kag sa mataas nga mga opisyales.

Pagbantala sa mga Tawo nga Mabudlay Mabantalaan

Si Pablo gindala tubtob sa hagdanan sang pamakod nga ginatawag nga Torre ni Antonia. * Gikan sa sini nga hagdanan, ang apostol nagpanaksi sing mabaskog sa relihioso nga kadam-an. (Binuhatan 21:33–22:21) Apang liwat nga nag-utwas ang kasingki sang ginsambit niya ang sugo sa iya nga bantalaan ang mga Gentil. Nagmando ang kumander sang mga soldado nga si Lisias nga bunalon kag usisaon si Pablo agod mahibaluan kon ngaa ginasumbong sia sang mga Judiyo. Apang, wala madayon ang pagbunal sang nagsiling si Pablo nga isa sia ka Romano. Pagkadason nga adlaw, gindala ni Lisias si Pablo sa atubangan sang Sanhedrin agod mahibaluan kon ngaa ginasumbong sia sang mga Judiyo.—Binuhatan 22:22-30.

Nagatindog sa atubangan sining mataas nga hukmanan, si Pablo may isa pa ka tumalagsahon nga kahigayunan nga makapanaksi sa iya mga masigka-Judiyo. Ginpahayag sining maisog nga ebanghelisador ang iya pagpati sa pagkabanhaw. (Binuhatan 23:1-8) Daku gihapon ang kaakig sang mga Judiyo, kag si Pablo gindala sa kuartel sang mga soldado. Pagkadason nga gab-i, nakabaton sia sining makapalig-on nga pasalig gikan sa Ginuo: “Magpakaisog ka! Kay subong nga nagpanaksi ka sing maid-id tuhoy sa akon sa Jerusalem, dapat ka man magpanaksi sa Roma.”—Binuhatan 23:9-11.

Ang buko nga pagpatay kay Pablo nalugaw-an sang dalidali sia nga gindala sing tago sa Cesarea, ang administratibo nga kapital sang Roma sa Judea. (Binuhatan 23:12-24) Didto sa Cesarea, ang dugang kag hamili nga mga kahigayunan natabo nga wala ginapaabot, kag si Pablo nagpanaksi sa “mga hari.” Una, ang apostol nagpaathag kay Gobernador Felix nga ang mga panumbungon batok sa iya wala sing ebidensia. Pagkatapos sini, si Pablo nagbantala sa iya kag sa iya asawa nga si Drusila tuhoy kay Jesus kag tuhoy sa pagpugong sa kaugalingon, pagkamatarong, kag sa nagapakari nga paghukom. Walay sapayan sini, si Pablo ginbilanggo sing duha ka tuig, kay nagpaabot-abot si Felix nga hamhaman sia ni Pablo, apang wala gid naghamham si Pablo.—Binuhatan 23:33–24:27.

 Sang ginbuslan ni Festo si Felix, nagpanikasog liwat ang mga Judiyo nga kondenahon kag patyon si Pablo. Ginbista liwat ang kaso sa Cesarea, kag agod indi ini masaylo sa Jerusalem, si Pablo nagsiling: “Nagatindog ako sa atubangan sang lingkuran nga hukmanan ni Cesar . . . Nagaapelar ako kay Cesar.” (Binuhatan 25:1-11, 20, 21) Pila ka adlaw sang ulihi, pagkatapos mapresentar sang apostol ang iya kaso sa atubangan ni Hari Herodes Agripa II, yadto nga hari nagsiling: “Sa malip-ot nga tion mabuyok mo ako nga mangin Cristiano.” (Binuhatan 26:1-28) Sang mga 58 C.E., ginpadala si Pablo sa Roma. Subong bilanggo didto, ang mapahituon nga apostol padayon nga nangita sing mga paagi agod makabantala tuhoy kay Cristo sa sulod sang duha pa ka tuig. (Binuhatan 28:16-31) Mahimo nga ginkasaba sang ulihi si Pablo sa atubangan ni Emperador Nero, gindeklarar nga wala sia sing sala, kag pagkatapos sadto, ginpadayon niya ang iya pagmisyonero subong isa ka hilway nga tawo. Wala sing rekord nga may iban pa nga apostol nga nakahigayon sa pagbantala sing maayong balita sa prominente nga mga tawo.

Subong sang ginapakita sa ibabaw, ginsunod ni apostol Pablo ang importante nga prinsipio nga ginpabutyag sang iya mga masigka-Cristiano sa atubangan sang hukmanan sang mga Judiyo: “Dapat namon tumanon ang Dios subong manuggahom sa baylo sang mga tawo.” (Binuhatan 5:29) Maayo gid nga halimbawa ang ginpakita niya para sa aton! Walay sapayan sang determinado nga panikasog nga pauntaton sia, matutom nga gintuman sang apostol ang sugo nga magpanaksi sing maid-id. Subong resulta sining di-mationg nga pagkamatinumanon sa Dios, natuman ni Pablo ang iya asaynment subong “pinili nga suludlan” sa pagdala sang ngalan ni Jesus “sa mga pungsod subong man sa mga hari kag sa mga anak ni Israel.”—Binuhatan 9:15.

[Nota]

[Kahon/Mga retrato sa pahina 9]

INTERESADO LAMANG BALA SI PABLO NGA PANGAPINAN ANG IYA KAUGALINGON?

Nagkomento tuhoy sa sini nga pamangkot, ang awtor nga si Ben Witherington III, nagsulat: “Suno sa iya ni Pablo nga . . . punto-de-vista, indi importante para kay Pablo nga mapangapinan niya ang iya kaugalingon, kundi nga mapanaksihan niya ang mga awtoridad, lunsay mga Judiyo kag mga Gentil, tuhoy sa ebanghelyo. . . . Sa katunayan, ang ebanghelyo amo gid ang ginakasaba.”