Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa

Ang ani nag-umpisa sa tion nga ang tanan nga lalaki nga Israelinhon nagatambong sa Piesta sang Tinapay nga Walay Tapay. Kon amo, sin-o ang nag-ani sang nahaunang mga bunga sang sebada nga gindala sa santuaryo?

Ang Mosaikong Kasuguan nagsugo sa mga Israelinhon: “Makatlo sa isa ka tuig magaatubang ang tanan mong lalaki sa GINOO nga imo Dios sa duug nga pilion niya: sa piesta sang tinapay nga walay tapay, sa piesta sang mga semana, kag sa piesta sang mga kayangkayang.” (Deuteronomio 16:16) Kutob sang panahon ni Hari Solomon, ang duog nga ginpili sang Dios amo ang templo sa Jerusalem.

Ang una sa tatlo ka kapiestahan ginsaulog anay sang maaga nga bahin sang tigpamulak. Gintawag ini nga Piesta sang Tinapay nga Walay Tapay. Nag-umpisa ini isa ka adlaw pagkatapos sang Paskua sa Nisan 14 kag ginsaulog sa sulod sang pito ka adlaw tubtob Nisan 21. Sa ikaduha nga adlaw sang piesta, Nisan 16, nagasugod ang nahauna nga ani sang tuig. Sa sini nga adlaw, nagakuha ang mataas nga saserdote sing “linaylay nga binugkos sang nahaunang mga bunga” sang gin-ani nga sebada kag ginahabog niya ang “linaylay nga binugkos sa atubangan sang GINOO” sa santuaryo. (Levitico 23:5-12) Sanglit ang tanan nga lalaki ginsugo nga magtambong sa Piesta sang Tinapay nga Walay Tapay, sin-o ang nag-ani sini nga halad?

Ginsugo ang bug-os nga pungsod sa paghalad sang nahaunang mga bunga sang ani kay Jehova sa Piesta sang Tinapay nga Walay Tapay. Apang, indi kinahanglan nga sugdan sang tagsa ka Israelinhon ang pag-ani kag dalhon ang nahaunang mga bunga sa santuaryo. Sa baylo, ang pungsod may yara mga tiglawas sa paghimo sini. Gani, ang pagpanggarab sang linaylay nga binugkos para sa Piesta sang Tinapay nga Walay Tapay himuon sang mga tiglawas nga ginpakadto sa malapit nga uma sang sebada. Tuhoy sini, ang Encyclopaedia Judaica nagkomento: “Kon may luntay na nga sebada sa Jerusalem diri sila nagapanggarab; kon wala, puede sila manggarab sa bisan diin lang sa Israel. Ginaani ini sang tatlo ka lalaki, nga ang tagsa sa ila may garab kag alat.” Dayon ginadala nila ang isa ka linaylay nga binugkos sang sebada sa mataas nga saserdote, nian, ginahalad naman niya ini kay Jehova.

Ang sugo nga ihalad ang nahaunang mga bunga sang ani isa ka daku nga kahigayunan para sa mga Israelinhon nga ipabutyag ang ila pagpasalamat tungod sa pagpakamaayo sang Dios sa ila duta kag patubas. (Deuteronomio 8:6-10) Apang, labaw pa sa sina, ang paghalad “landong . .  sang maayong mga butang nga palaabuton.” (Hebreo 10:1) Talalupangdon nga si Jesucristo ginbanhaw sang Nisan 16 sang 33 C.E., ang adlaw sa paghalad sa nahaunang mga bunga sang ani kay Jehova. Tuhoy kay Jesus, nagsulat si apostol Pablo: “Si Cristo nabanhaw, ang panganay [“una nga bunga,” NW] sang mga nagakatolog. . . . Apang ang tagsa sa iya kaugalingon nga paagisud: si Cristo ang panganay [“una nga bunga,” NW], ugaling ang mga iya ni Cristo sa pag-abut niya.” (1 Corinto 15:20-23) Ang linaylay nga binugkos sang nahaunang mga bunga nga ginhabog sang mataas nga saserdote sa atubangan ni Jehova naglandong sa ginbanhaw nga si Jesucristo, kay sia amo ang pinakauna nga napatay nga tawo nga ginbanhaw padulong sa kabuhi nga walay katapusan. Sa amo, ginbuksan ni Jesus ang dalan agod mahilway ang katawhan gikan sa sala kag kamatayon.

[Credit Line sang piktyur sa pahina 26]

© 2003 BiblePlaces.com