SANG katapusan nga mga tinuig sang kabuhi sang akon lolo nga si Nikolai Dubovinsky, gintipon niya ang iya makalilipay kag mabudlay nga mga eksperiensia sa pag-alagad kay Jehova. Ang kalabanan sini natabo sang tion nga ginadumilian ang aton hilikuton sa anay Soviet Union. Bisan pa may mga problema kag kabudlayan, nagpabilin sia nga matutom kag malipayon. Pirme anay ginasiling ni Lolo Nikolai nga gusto niya ipabati sa mga pamatan-on ang iya sugilanon, gani gusto ko isugid sa inyo ang pila ka bahin sini. Natawo sia sang 1926 sa isa ka pamilya nga mangunguma sa baryo sang Podvirivka, sa Chernivtsi Oblast, Ukraine.

Nagsaysay si Lolo Nikolai: “Isa ka adlaw sang 1941, ang akon magulang nga si Ivan nagdala sa balay sang mga libro nga The Harp of God kag The Divine Plan of the Ages, pila ka Lalantawan nga magasin, kag mga bukleta. Ginbasa ko ini tanan. Nakibot ako nga mahibaluan nga ang Yawa gali, indi ang Dios, ang ginhalinan sang tanan nga kagamo sa kalibutan. Ginbasa ko man ang mga Ebanghelyo kag narealisar ko nga amo na ini ang kamatuoran. Malipayon ko nga ginsugid sa iban ang akon paglaum sa Ginharian. Samtang ginatun-an ko ini nga mga publikasyon, mas nahangpan ko ang kamatuoran kag nagbaskog ang akon handum nga mangin alagad ni Jehova.

“Nahibaluan ko nga magaantos ako bangod sang akon mga pagpati. Tion sang inaway sadto, kag indi ko gusto magpatay. Para mangin handa ako sa maabot nga pagtilaw, ginsaulo ko ang mga teksto pareho sang Mateo 10:28 kag 26:52. Determinado gid ako nga magpabilin nga matutom kay Jehova bisan patyon pa ako!

“Sang nag-18 anyos ako sang 1944, ginpatawag ako para magsoldado. Amo ini ang una nga tion nga nakaupod ko ang iban nga pamatan-on nga mga utod nga lalaki nga ginpatawag man para magsoldado. Ginsilingan gid namon ang mga awtoridad nga indi kami mag-entra sa inaway. Naakig ang mga opisyal sang militar kag nagsiling nga pagutman nila kami, pakutkuton sang mga kanal, ukon tiruhon. Maisugon kami nga nagsabat: ‘Bahala na kamo sa amon. Pero ano man ang himuon ninyo sa amon, indi namon pagsupakon ang sugo sang Dios, “Indi kamo magpatay.”’—Ex. 20:13.

“Ginpadala ako sa Belarus upod sa duha pa ka utod para magtrabaho sa mga uma kag magkay-o sang naguba nga mga balay. Madumduman ko pa ang malain nga epekto sang inaway sa dulunan sang Minsk. Sunog ang mga kahoy sa higad sang dalan. Naglinapta sa mga kanal kag sa kagulangan ang mga bangkay kag ang naghalabok nga lawas sang patay nga mga kabayo. Nakita ko ang ginbiyaan nga  mga karo kag mga armas kag ang nawas-ag nga eroplano. Nakita ko gid ang malain nga resulta sang paglapas sa mga sugo sang Dios.

“Natapos ang inaway sang 1945, pero ginsentensiahan kami gihapon nga mapriso sing napulo ka tuig bangod indi kami magsoldado. Sa una nga tatlo ka tuig, wala kami sing ginhiwat nga miting ukon naimprinta nga espirituwal nga pagkaon. Nakapadala kami sing sulat sa pila ka utod nga babayi, pero gindakop man sila kag ginsentensiahan nga mapriso kag magtrabaho sing 25 ka tuig.

“Pero ginbuy-an kami sang 1950 kag nakapauli. Sang ara pa ako sa prisuhan, nangin Saksi ni Jehova ang akon iloy kag ang akon manghod nga si Maria! Indi pa Saksi ang akon mga magulang nga lalaki, pero nagatuon na sila sa Biblia. Bangod masako ako sa pagbantala, gusto ako ipapriso liwat sang mga pulis. Dayon ginpabulig ako sang mga utod nga nagatatap sa hilikuton sa paghimo sang mga literatura sing sekreto. Beinte kuatro anyos ako sadto.”

“Pirme ginasiling sang mga Saksi, ‘Kon dumilian ang hilikuton sang Ginharian, magapadayon ini sing sekreto.’ (Hulu. 28:28) Ang kalabanan sang pag-imprinta sadto ginhimo sa sekreto nga mga lugar sa idalom sang duta. Ang una ko nga ‘ulubrahan’ amo ang kuarto sa idalom sang balay sang akon magulang nga si Dmitry. Kon kaisa, duha ka semana ako didto nga nagatener. Kon mapatay ang kingki bangod wala na sing oksiheno, mahigda lang ako asta magsulod ang preska nga hangin sa kuarto.

“Isa ka adlaw, ginpamangkot ako sang upod ko nga utod, ‘Nikolai, nabawtismuhan ka na?’ Bisan pa 11 ka tuig na ako nga nagaalagad kay  Jehova, wala pa ako mabawtismuhan. Gani ginhambalan namon ini, kag sa sina nga gab-i, ginbawtismuhan ako sa linaw sa edad nga 26. Pagligad sang tatlo ka tuig, ginhatagan ako sing dugang nga responsibilidad nga mangin miembro sang Komite sang Pungsod. Sadto nga tion, ginatangdo ang hilway pa nga mga utod nga lalaki para buslan ang gindakop nga mga utod, gani nagpadayon ang hilikuton sang Ginharian.”

“Mas mabudlay mag-imprinta sing sekreto sangsa mapriso! Para indi madakpan sang mga pulis, wala ako makatambong sa mga miting sa kongregasyon sing pito ka tuig kag kinahanglan ko pabakuron ang akon espirituwalidad. Malaka ko lang maduaw ang akon pamilya. Pero nahangpan nila ang akon sitwasyon, kag napalig-on ako sa sini. Nagluya ako sa pisikal bangod sang padayon nga stress kag pirme lang ako ginakibang. Dapat kami mangin handa sa ano man nga matabo. Halimbawa, isa ka gab-i, nagkadto ang duha ka pulis sa balay nga ginateneran ko. Naglumpat ako sa bintana sa likod sang balay kag nagdalagan sa kagulangan. Sang nakalab-ot ako sa uma, nabatian ko nga may nagatagring. Tunog gali ini sang mga bala kay nabatian ko ang mga lupok sang pusil! Nagsakay sa kabayo ang isa sa mga nagalagas sa akon kag sige niya ako tiro asta nga naubusan sia sing bala. Naigo ako sa butkon. Nakalab-ot sa lima ka kilometro ang pagpalagyo ko kag nakapanago ako sa kagulangan. Sang ginbista ako sang ulihi, ginsilingan ako nga 32 ka beses gali ako nga gintiro!

“Bangod pirme lang ako nagapanago, kalapsi gid sa akon. Gani madali ako masuspetsahan. Amo nga ginatinguhaan ko nga makapainit sa adlaw kon posible. Nagluya man ang akon panglawas. Isa ka bes, wala ako makatambong sa isa ka importante nga miting upod sa iban pa nga utod bangod nagadugo ang akon ilong kag baba.”

“Gindakop ako sang Enero 26, 1957. Anom ka bulan sang ulihi, nagdesisyon ang Korte Suprema sang Ukraine. Ginsentensiahan ako sing kamatayon paagi sa firing squad, pero gin-islan ini sing 25 ka tuig nga pagkabilanggo bangod gindula na sa pungsod ang silot nga kamatayon. Kon tingbon ang sentensia sa amon nga walo, 130 ka tuig kami  nga mapriso kag magatrabaho. Ginpadala kami sa mga prisuhan sa Mordvinia, diin may mga 500 ka Saksi. Sekreto kami nga nagatipon sa gagmay nga mga grupo sa pagtuon sang Ang Lalantawan. Sang gintan-aw sang isa ka guardia ang pila sa aton ginkompiskar nga mga magasin, nagsiling sia: ‘Kon padayon ninyo ini nga basahon, wala gid sang makapaluya sang inyo pagtuo!’ Nagaobra gid kami sing eksakto kada adlaw kag masami nga sobra pa sa ginapahimo sa amon. Pero nagsiling ang opisyal sa prisuhan: ‘Indi importante sa amon ang ginahimo ninyo diri. Importante sa amon ang inyo pag-unong kag katutom sa pungsod.’”

Sang ginbuy-an si Lolo Nikolai sang 1967, nagbulig sia sa pag-organisar sang mga kongregasyon sa Estonia kag sa St. Petersburg, Rusya. Sang 1991, ginpahibalo nga sala ang desisyon sang korte sang 1957 bangod wala sing ebidensia nga may nahimo nga krimen. Sa sini nga tion, madamo nga Saksi nga ginpintasan sang mga awtoridad ang ginhatagan sing hustisya. Sang 1996, nagsaylo si Lolo Nikolai sa siudad sang Velikiye Luki sa Pskov Oblast, nga mga 500 ka kilometro ang kalayuon sa St. Petersburg. Nagbakal sia sang gamay nga balay, kag sang 2003, ginpatindog ang isa ka Kingdom Hall sa iya duta. Duha na ka nagauswag nga kongregasyon ang nagatipon didto subong.

Nagaalagad kami sang akon bana sa sanga talatapan sang mga Saksi ni Jehova sa Rusya. Sang Marso 2011, pila ka bulan antes napatay si Lolo Nikolai, ginbisita niya kami. Napalig-on gid kami sang iya ginsiling samtang nagaigpat ang iya mga mata: “Nagapati ako nga daw nagasugod na ang ikapito nga adlaw nga paglibot sa Jerico.” (Jos. 6:15) Otsentay singko anyos sia sadto. Bisan pa mabudlay ang iya inagihan sa kabuhi, nagsiling sia: “Malipayon gid ako nga sang bata pa ako, nagdesisyon na ako nga mag-alagad kay Jehova! Wala gid ako naghinulsol!”