“Ang pagsimba sa iloy sang Dios nagsugod sang . . . nagdamo ang sumilimba nga pagano. . . . Linibo na ka tuig nga ginasimba sang mga debotado kag relihioso [nga mga pagano nga nangin Cristiano] ang ‘bantog nga iloy’ nga diosa kag ang ‘balaan nga birhen.’”—The New Encyclopædia Britannica (1988), Volume 16, pahina 326 kag 327.

“Magapanamkon ka kag magaanak sang isa ka lalaki nga pagahingalanan mo nga Jesus. Mangin dungganon sia kag pagatawgon sia nga Anak sang Labing Mataas. . . . Gani ang igabun-ag mangin balaan kag pagatawgon nga Anak sang Dios.”—Italiko amon; Lucas 1:31-35, Biblia sang Katilingban sang mga Kristiano.

Maathag nga ginapakita sini nga teksto nga si Maria indi iloy sang Dios, kundi iloy sang “Anak sang Dios.” Mahimo bala sia magdala sang Isa nga ‘indi gani makaigo sa langit’? (1 Hari 8:27) Wala gid nagsiling si Maria nga sia ang iloy sang Dios. Ang doktrina sang Trinidad amo ang nagpagamo kon sin-o gid si Maria. Nagsugod ang pagsimba kay Maria sang gindeklarar sia sang Konsilyo sang Efeso sang 431 C.E. nga Theotokos (isa ka Griegong tinaga nga nagakahulugan “manugdala sang Dios”), ukon “Iloy sang Dios.” Ini nga konsilyo ginhiwat sa siudad sang Efeso, nga sa sulod na sang ginatos ka tuig, amo ang sentro sang pagsimba sa diosa sang pertilidad nga si Artemis.

Gani, ang mga paagi subong sa pagsimba kay Maria, pareho sang prosesyon, ginsunod sa pagsimba sa imahen ni Artemis nga ginapatihan “nga nahulog gikan sa langit.” (Binuhatan 19:35) Ang isa pa ka butig nga panudlo nga ginbaton sang mga Cristiano amo ang paggamit sang mga imahen sa pagsimba.

Basaha ini nga mga teksto: Mateo 13:53-56; Marcos 3:31-35; Lucas 11:27, 28