“Ginpaistar ni Jehova nga Dios ang tawo sa hardin sang Eden sa pagpanguma kag sa pag-atipan sini. Ginsugo man ni Jehova nga Dios ang tawo: ‘Makapaayaw ka sa pagkaon sang bunga sang tanan nga kahoy sa hardin. Apang indi gid ikaw magkaon sang bunga sang kahoy sang pagkilala sang maayo kag malain, kay sa adlaw nga magkaon ka sang bunga sini pat-od gid nga mapatay ka.’”—Genesis 2:15-17.

Ginbutang sang Dios ang una nga tawo nga si Adan sa hardin sang Eden nga isa ka paraiso sa duta nga madamo sing ilahas nga mga sapat kag matahom nga mga tanom. May mga kahoy man nga ang mga bunga sini makaon ni Adan. Pero wala gintugutan ni Jehova nga Dios si Adan nga magkaon sing bunga sang isa ka kahoy kag ginpaandaman sia nga kon magkaon sia sa sini mapatay sia.

Nahangpan bala ni Adan ini nga pagdumili? Nahangpan ni Adan kon ano ang kamatayon kay nakita niya ang mga sapat nga nagakapatay. Kon si Adan gintuga nga mapatay man lang gali sa ulihi, ngaa ginpaandaman pa sia sang Dios? Gani, nahibaluan gid ni Adan nga kon tumanon niya ang Dios kag indi sia magkaon halin sa ginadumilian nga kahoy, magakabuhi sia sing wala katapusan—indi sia mapatay.

Nagapati ang iban nga ang kahoy nagasimbulo sa seksuwal nga paghirupay, pero indi ini mahimo. Kay katuyuan ni Jehova nga si Adan kag ang iya asawa nga si Eva ‘magpanganak kag magdamo’ kag ‘pun-on nila ang duta kag dumalahan ini.’ (Genesis 1:28) Ang gindumili amo ang kahoy. Gintawag ini ni Jehova nga “kahoy sang pagkilala sang maayo kag malain” bangod ginrepresentar sini ang iya kinamatarong sa pagdesisyon kon ano ang maayo ukon malain sa mga tawo. Paagi sa indi pagkaon sing bunga sini nga kahoy, mapakita ni Adan nga indi lamang sia matinumanon kundi ginaapresyar man niya ang Isa nga nagtuga sa iya kag nagpakamaayo sa iya sing bugana.

“Nagsiling [ang Dios] kay Adan: ‘Bangod . . . nagkaon [ka] sing bunga sang kahoy nga ginsugo ko sa inyo, . . . magapabalhas ka agod may pagkaon ka tubtob magbalik ka sa duta, kay ginkuha ka sa sini. Bangod yab-ok ka, sa yab-ok ka man magabalik.’”—Genesis 3:17, 19.

Nagkaon si Adan halin sa kahoy nga gindumili sa iya. Indi dapat pagpakadiutayon ini nga paglalis. Isa ini ka pagrebelde kag isa ka makahason nga pagbalewala sa tanan nga kaayuhan nga ginhimo ni Jehova para sa iya. Paagi sa pagkaon sini nga bunga, ginsikway ni Adan si Jehova. Ginpili niya nga mangin independiente sa Dios kag malain gid ang nangin resulta sini.

Subong sang gintagna ni Jehova, napatay si Adan sang ulihi. Ginhimo sang Dios si Adan “halin sa yab-ok sang duta” kag ginsugiran sia nga ‘magabalik sia sa duta.’ Wala si Adan magpadayon sa pagkabuhi sa lain nga dagway ukon sa iban nga lugar. Sang patay na sia, wala sia sing kabuhi subong sang yab-ok nga ginkuhaan sa iya.—Genesis 2:7; Manugwali 9:5, 10.

“Paagi sa isa ka tawo nagsulod ang sala sa kalibutan kag ang kamatayon paagi sa sala, kag naglapnag ang kamatayon sa tanan nga tawo bangod sila tanan nakasala.”—Roma 5:12.

Ang paglalis—ukon sala—ni Adan may makapasubo nga mga resulta. Bangod sang iya pagpakasala, nadula ni Adan, indi lamang ang kinaandan nga kabuhi nga 70 ukon 80 ka tuig, kundi ang paglaum nga mabuhi sing wala katapusan. Dugang pa, sang makasala si Adan, nadula niya ang pagkahimpit gani nangin indi himpit ang tanan niya nga kaliwat.

Kaliwat kita tanan ni Adan. Napanubli naton sa iya ang indi himpit nga lawas nga may huyog sa pagpakasala kag sa ulihi mapatay. Nagakaigo nga ginlaragway ni Pablo ang aton kahimtangan. Nagsulat sia: “Ako undanon, nga ginbaligya agod mangin ulipon sang sala. Makaluluoy gid ako! Sin-o ang makaluwas sa akon sa lawas nga nagadul-ong sa sini nga kamatayon?” Ginsabat ni Pablo ang iya mismo pamangkot: “Nagapasalamat ako sa Dios paagi kay Jesucristo nga aton Ginuo!”—Roma 7:14, 24, 25.

“Ang Amay nagpadala sang iya Anak subong Manluluwas sang kalibutan.”—1 Juan 4:14.

Naghimo si Jehova nga Dios sing kahimusan agod madula ang mga epekto sang sala kag mahilway kita sa silot nga dayon nga kamatayon. Paano? Ginpadala niya ang iya hinigugma nga Anak halin sa langit agod mabun-ag subong himpit nga tawo kaangay ni Adan. Pero, indi kaangay ni Adan, si Jesus ‘wala sing nahimo nga sala.’ (1 Pedro 2:22) Bangod himpit sia, indi sia apektado sang silot nga kamatayon kag mahimo sia mabuhi sing dayon subong isa ka himpit nga tawo.

Pero gintugutan ni Jehova nga patyon si Jesus sang iya mga kaaway. Pagligad sang tatlo ka adlaw, ginbanhaw niya sia subong isa ka espiritu agod makabalik sia sa langit. Didto, ginpresentar ni Jesus sa Dios ang balor sang iya himpit nga tawhanon nga kabuhi agod gawaron ang nadula ni Adan para sa iya kaugalingon kag sa iya mga anak. Ginbaton ni Jehova ini nga halad agod ang mga nagatuo kay Jesus makabaton sing kabuhi nga wala sing katapusan.—Roma 3:23, 24; 1 Juan 2:2.

Sa sini nga paagi, gingawad ni Jesus ang nadula ni Adan. Nag-antos sia sing kamatayon agod mabuhi kita sing wala katapusan. Nagasiling ang Biblia: ‘Si Jesus nag-antos tubtob sa kamatayon, agod paagi sa wala tupong nga kaayo sang Dios matilawan niya ang kamatayon para sa tagsa ka tawo.’—Hebreo 2:9.

Daku gid ang ginapakita sini nga aman tuhoy kay Jehova. Bangod sang iya mataas nga talaksan sang hustisya, imposible nga magawad sang indi himpit nga mga tawo ang ila kaugalingon. Pero, napahulag sia sang iya gugma kag kaluoy nga tumanon ang iya talaksan sang hustisya bisan pa daku ang bili sini—ang iya mismo Anak ang magahatag sang bili sang gawad.—Roma 5:6-8.

“Ginbanhaw na ang Cristo, ang una nga bunga sa mga nagtulog sa kamatayon. Tungod sa isa ka tawo may kamatayon, kag tungod man sa isa ka tawo may pagkabanhaw. Tungod kay Adan ang tanan nagakapatay, kag tungod man sa Cristo ang tanan mabanhaw.”—1 Corinto 15:20-22.

Indi maduhaduhaan nga si Jesus nabuhi kag napatay, pero ano ang ebidensia nga ginbanhaw sia? Ang isa sa pinakamabakod nga ebidensia amo ang pagpakita sang ginbanhaw nga si Jesus sa madamo nga tawo sa nanuhaytuhay nga okasyon kag duog. Isa ka bes, nagpakita sia sa sobra sa 500 ka tawo. Ginsambit ini ni apostol Pablo sa iya sulat sa mga taga-Corinto, kag nagsiling sia nga ang pila sang mga nakasaksi sini buhi pa sadto, nga nagapahangop nga mahimo sila makapamatuod sa ila nakita kag nabatian.—1 Corinto 15:3-8.

Talalupangdon nga sang magsulat si Pablo nga ang Cristo amo “ang una nga bunga” sa mga ginbanhaw, ginapakita niya nga may iban pa nga banhawon man sa ulihi. Nagsiling si Jesus nga magaabot ang tion nga “ang tanan nga yara sa handumanan nga mga lulubngan . . . magagua.”—Juan 5:28, 29.

“Ginhigugma gid sang Dios ang kalibutan amo nga ginhatag niya ang iya bugtong nga Anak, agod ang tanan nga nagatuo sa iya indi malaglag kundi makatigayon sang kabuhi nga wala sing katapusan.”—Juan 3:16.

Ang una nga mga pahina sang Biblia nagasugid tuhoy sa tion nga natabo ang kamatayon kag nadula ang Paraiso. Ang katapusan nga mga pahina nagasugid tuhoy sa tion nga pagadulaon ang kamatayon kag ipasag-uli sang Dios ang Paraiso sa duta. Sa amo nga tion, magakabuhi ang mga tawo sing malipayon kag madinalag-on tubtob san-o. Ang Bugna 21:4 nagasiling: “Wala na sing kamatayon.” Sa pagpadaku nga masaligan ini nga saad, ang bersikulo 5 nagasiling: “Ini nga mga pulong matutom kag matuod.” Masarangan gid ni Jehova nga tumanon ang iya ginsaad.

Nagapati ka bala nga “ini nga mga pulong matutom kag matuod”? Kon amo, kilalaha sing dugang pa si Jesucristo, kag magtuo ka sa iya. Kon himuon mo ini, kahamut-an ka ni Jehova. Indi lamang nga matigayon mo ang iya bugana nga pagpakamaayo subong kundi may paglaum ka nga matigayon ang kabuhi nga wala sing katapusan sa Paraiso diri sa duta, diin “wala na sing kamatayon, ukon paglalaw ukon paghibi ukon kasakit pa.”