Nagdaku ako sa Puerto Limón, nga isa ka pantalan nga siudad sa nasidlangan nga baybayon sang Costa Rica. Walo kami ka mag-ulutod kag ako ang ikapito. Napatay si Tatay sang walo ka tuig pa lang ako. Gani, si Nanay lang ang nagpadaku sa amon nga mag-ulutod.

Parte na sang akon kabuhi ang baseball. Nanamian gid ako sini nga sport sang bata pa ako. Sang manugbeinte na ako, nag-entra ako sa isa ka team para sa amateur nga liga. Sang mga beintehon ako, samtang nagahampang ako sa sini nga liga, gintanyagan ako nga mag-entra sa isa ka propesyonal nga team sa Nicaragua. Pero, indi ko gusto mag-istar sa Nicaragua kay nagamasakit si Nanay kag ako ang nagaatipan sa iya. Gani, wala ko ginbaton ang tanyag. Sang ulihi, gintanyagan naman ako nga mag-entra sa national baseball team sang Costa Rica, nga ginalakipan sang pinili nga mga humalampang sa amateur nga liga. Sa sini nga tion, ginbaton ko ini. Sugod sang 1949 asta 1952, nangin miembro ako sang national team, kag nakahampang sing madamo nga beses sa Cuba, Mexico, kag Nicaragua. Isa ako ka baseman kag maayo gid maghampang, kay sa 17 ka sunodsunod nga hampang wala gid ako sing sala. Nanamian gid ako mamati samtang ginasinggit sang mga nagatan-aw ang akon ngalan!

Apang makapasubo nga nangin imoral man ang akon pagkabuhi. Isa lang ang akon nobya, pero madamo ako sing babayi sadto. Nagapahubog man ako. Isa ka bes, tama gid ako kahubog amo nga pagbugtaw ko, indi ko na madumduman kon paano ako nakapauli! Nagasugal man ako. Nagahampang ako sang domino kag nagataya sa loterya.

Amo sini ang akon pagkabuhi sang nangin Saksi ni Jehova si Nanay. Ginkumbinsi niya ako nga batunon ang iya pagtuluuhan, pero wala ina natabo kay sadto nga tion, baseball lang ang akon ginapamensar. Daw wala gani ako ginagutom kon nagapraktis ako! Nasentro lang sa hampang ang akon hunahuna. Mas importante sa akon ang baseball sangsa bisan ano nga butang!

Pero sang 29 anyos ako, na-injured ako sang gintinguhaan ko nga saluon ang bola sa tion sang hampang. Sang nag-ayo ako, nagretiro ako sa paghampang. Pero ginahanas ko ang  mga miembro sang isa ka baseball team sa amateur nga liga nga malapit sa amon balay.

Sang 1957, ginbaton ko ang imbitasyon nga magtambong sa kombension sang mga Saksi ni Jehova nga hiwaton sa istadyum nga ginahampangan ko sang baseball sadto. Samtang nagapungko ako didto, nakita ko nga matinahuron gid ang mga Saksi, indi pareho sa wala sing pagtahod nga mga tumalan-aw sa mga hampang sang baseball. Bangod sini, napahulag ako nga magtuon sing Biblia upod sa mga Saksi kag magtambong sa ila mga miting sang kongregasyon.

Nagdayaw gid ako sa akon mga natun-an sa Biblia. Isa sa sini amo ang tagna ni Jesus nga sa katapusan nga mga adlaw, ibantala sang iya mga disipulo ang maayong balita sang Ginharian sang Dios sa bilog nga kalibutan. (Mateo 24:14) Natun-an ko man nga nagabantala ang matuod nga mga Cristiano indi para makakuarta. Si Jesus nagsiling: “Nakabaton kamo nga wala sing bayad, gani maghatag kamo nga wala sing bayad.”—Mateo 10:8.

Samtang ginatun-an ko ang Biblia, ginakomparar ko ang ginasiling sini sa kon ano ang makita ko sa mga Saksi ni Jehova. Nagdayaw gid ako sa ila kapisan sa pagbantala sang maayong balita sang Ginharian sang Dios sa bilog nga kalibutan. Nakita ko ang pagtuman nila sa sugo ni Jesus sa mga Cristiano nga mangin mahinatagon. Gani sang ginbasa ko ang Marcos 10:21 kag nahangpan ang pangagda ni Jesus, “Kari ka, mangin sumulunod ko,” gusto ko na mangin Saksi.

Pero, madugay pa antes ko gintindugan ina nga desisyon. Halimbawa, tinuig na nga ginatay-an ko ang akon “suerte” nga numero kada semana sa loterya. Pero, natun-an ko sa Biblia nga ginapakamalaut sang Dios ang mga nagasimba sa “dios sang Suerte,” kag ang makagod nga mga tawo. (Isaias 65:11; Colosas 3:5) Gani nagdesisyon ako nga untatan ang pagsugal. Pagka-Domingo, sa tapos ako magdesisyon nga indi na magsugal, nagdaug ang akon “suerte” nga numero! Ginsuyaan ako sang mga tawo kay wala ako nagtaya sina nga semana, kag ginpilit gid nila ako nga magtaya liwat, pero wala ko ini ginhimo. Wala na gid ako nagsugal sugod sadto.

Gintilawan pa gid ang akon “bag-o nga personalidad” sa adlaw mismo nga ginbawtismuhan ako sa isa ka kombension sang mga Saksi ni Jehova. (Efeso 4:24) Sang nagpauli ako sa hotel nga akon ginadayunan sina nga gab-i, naabtan ko ang akon nobya sang una nga nagahulat sa gua sang akon kuarto. “Sammy,” siling niya. “Malingawlingaw kita!” Pero ginsabat ko sia, “Indi ‘ko!” Ginhambalan ko sia nga ginasunod ko na subong ang mga talaksan sang Biblia sa moral. (1 Corinto 6:18) “Ano?” sabat niya. Dayon ginpakadiutay niya ang pagtamod sang Biblia parte sa seksuwal nga imoralidad kag namilit sia nga magbalikay kami. Pero, nagsulod ako sa akon kuarto kag ginsiraduhan ini. Subong, nalipay gid ako bangod sugod sang nangin Saksi ako sang 1958, padayon ako nga nanindugan sa mga pagbag-o nga akon ginhimo.

Indi ko na maisip ang mga benepisyo nga nabaton ko bangod ginatuman ko ang panuytoy sang Biblia! Ang pila sa sini amo ang matuod nga mga abyan, may direksion nga kabuhi, kag matuod nga kalipay.

Nanamian man gihapon ako maghampang sing baseball, pero indi na ini ang pinakaimportante sa akon. Nangin sikat ako kag manggaranon bangod sa baseball, pero umalagi lang ini nga mga butang. Apang ang akon kaangtanan sa Dios kag ang paghiliutod nga akon gin-entrahan nagapabilin sing dayon. Ang Biblia nagasiling: “Ang kalibutan nagataliwan kag amo man ang kailigbon sini, apang ang isa nga nagahimo sang kabubut-on sang Dios nagapabilin sing dayon.” (1 Juan 2:17) Subong, mas importante na sa akon si Jehova nga Dios kag ang iya katawhan sangsa bisan ano nga butang!