«Տեսա մի նոր երկինք ու մի նոր երկիր, քանի որ նախկին երկինքն ու երկիրը անցան, և ծովն այլևս չկար» (Հայտնություն 21։1, «Նոր աշխարհ թարգմանություն»)։

 «Եւ տեսայ նոր երկինք եւ նոր երկիր. որովհետեւ առաջի երկինքը եւ երկիրն անցաւ. եւ էլ ծով չ’կայ» (Հայտնություն 21։1, «Արարատ» թարգմանություն)։

 Այստեղ փոխաբերական լեզու է օգտագործվում ցույց տալու համար, որ Աստծու երկնային Թագավորությունը փոխարինելու է բոլոր մարդկային կառավարություններին։ Այդ Թագավորությունը վերացնելու է բոլոր չարագործներին և իշխելու է մարդկային մի նոր հասարակության վրա, որը ինքնակամ ենթարկվելու է նրա ղեկավարությանը։

 «Հայտնություն» գրքում օգտագործվում են «խորհրդանշաններ», կամ՝ խորհրդանշական լեզու (Հայտնություն 1։1)։ Ուստի տրամաբանական է եզրակացնել, որ այս համարում նշված երկինքն ու երկիրը խորհրդանշական իմաստ ունեն, ոչ թե բառացի։ Դեռ ավելին, աստվածաշնչյան այլ համարներում էլ է նշվում փոխաբերական «նոր երկնքի» և «նոր երկրի» մասին (Եսայիա 65։17; 66։22; 2 Պետրոս 3։13)։ Աստվածաշնչյան այս և այլ արձանագրությունների ուսումնասիրությունը լույս է սփռում այս արտահայտությունների վրա։

 «Նոր երկինք»։ Աստվածաշնչում երբեմն «երկինք» բառը մատնանշում է իշխանության կամ կառավարությունների (Եսայիա 14։12-14; Դանիել 4։25, 26)։ Ըստ մի աշխատության՝ մարգարեական տեսիլքներում «երկինքը փոխաբերական իմաստով նշանակում է իշխող ուժ կամ կառավարություն»։ a Իսկ Հայտնություն 21։1-ում «նոր երկինքը» վերաբերում է Աստծու Թագավորությանը։ Այս երկնային կառավարությունը, որը երբեմն կոչվում է «երկնքի թագավորություն», հաճախ է հիշատակվում «Հայտնություն» գրքում և աստվածաշնչյան այլ գրքերում (Մատթեոս 4։17; Գործեր 19։8; 2 Տիմոթեոս 4։18; Հայտնություն 1։9; 5։10; 11։15; 12։10)։ Աստծու Թագավորությունը, որի Թագավորը Հիսուսն է, ի վերջո փոխարինելու է «նախկին երկնքին», այսինքն՝ մարդկանց հաստատած բոլոր անկատար կառավարություններին (Դանիել 2։44; Ղուկաս 1։31-33; Հայտնություն 19։11-18)։

 «Նոր երկիր»։ Աստվածաշնչում ասվում է, որ բառացի երկիրը երբեք չի կործանվելու կամ փոխարինվելու (Սաղմոս 104։5; Ժողովող 1։4)։ Ուրեմն ի՞նչ է մատնանշում փոխաբերական «երկիրը»։ Աստվածաշնչում «երկիր» բառը հաճախ վերաբերում է մարդկությանը (Ծննդոց 11։1; 2 Օրենք 32։1; 1 Տարեգրություն 16։31; Սաղմոս 96։11)։ Ուստի տրամաբանական է, որ «նոր երկիրը» վերաբերում է մարդկային մի նոր հասարակության, որը ինքնակամ ենթարկվելու է Աստծու երկնային կառավարությանը։ Իսկ «նախկին երկիրը», կամ՝ մարդկային հասարակությունը, որը հակառակվում է Աստծու Թագավորությանը, կործանվելու է։

 «Ծովն այլևս չկար»։ Հայտնություն 21։1-ում նշված «ծովը» նախորդների պես խորհրդանշական իմաստ ունի։ Հաճախ ալեկոծ և փոթորկալից ծովը խորհրդանշում է մարդկության խռովարար զանգվածները, որոնք ընդդիմանում են Աստծուն (Եսայիա 17։12, 13; 57։20; Հայտնություն 17։1, 15)։ Նրանք նույնպես կկործանվեն։ Սաղմոս 37։10-ում ասվում է. «Եվս մի փոքր ժամանակ, և ամբարիշտն այլևս չի լինի, կնայես նրա տեղին, և նա չկա»։

 «Հայտնություն» գրքում կանխագուշակվել էր, թե ինչ է տեղի ունենալու «Տիրոջ օրը» (Հայտնություն 1։10)։ Աստվածաշնչյան մարգարեությունների համաձայն՝ այդ օրը սկսվեց 1914 թ.-ին, երբ Հիսուսը նշանակվեց Աստծու Թագավորության b Թագավոր։ Բայց երկրի վրա ամբողջ իշխանությունը անմիջապես չտրվեց նրան։ Իրականում, աստվածաշնչյան այլ մարգարեություններ էլ ցույց են տալիս, որ «Տիրոջ օրվա» առաջին փուլում աշխարհում տիրող իրավիճակը վատթարանալու է։ Այդ սկզբնական փուլը կոչվում է «վերջին օրեր» (2 Տիմոթեոս 3։1-5, 13; Մատթեոս 24։3, 7; Հայտնություն 6։1-8; 12։12)։ Երբ այդ ծայրաստիճան ծանր և դժվարություններով լի օրերը ավարտվեն, Աստծու Թագավորությունը կվերացնի փոխաբերական հին երկինքն ու հին երկիրը և ամենուրեք խաղաղություն ու ներդաշնակություն կհաստատի։ Թագավորության հպատակները՝ «նոր երկիրը», կատարյալ առողջություն և իդեալական կենսապայմաններ կվայելեն (Հայտնություն 21։3, 4)։

 Դիտիր «Հայտնություն» գրքի մասին այս կարճ տեսանյութը։