ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀԱՄԱՐՆԵՐԻ ԲԱՑԱՏՐՈՒԹՅՈՒՆ

Հռովմայեցիս 10:13. «Ով որ Տիրոջ անունը կանչէ կապրի»

ԼՍԵԼ

«Ամեն ոք, ով կանչում է Եհովայի անունը, կփրկվի» (Հռոմեացիներ 10։13, «Նոր աշխարհ թարգմանություն»)։

«Վասնզի ամեն ով որ Տիրոջ անունը կանչէ կ’ապրի» (Հռովմայեցիս 10։13, «Արարատ» թարգմանություն)։

Հռոմեացիներ 10:13-ի նշանակությունը

Աստված անկողմնակալ է։ Նա փրկվելու և հավիտենական կյանք ձեռք բերելու հնարավորություն է ընձեռում բոլոր մարդկանց՝ անկախ նրանց ազգությունից, ռասայից և հասարակական դիրքից։ Սակայն փրկվելու համար մենք պետք է կանչենք ամենակարող Աստծու անունը՝ Եհովա a (Սաղմոս 83:18)։

Աստվածաշնչում գրված «կանչել Եհովայի անունը» արտահայտությունը ավելին է նշանակում, քան միայն Աստծու անունը իմանալը և այն երկրպագության մեջ գործածելը (Սաղմոս 116։12–14)։ Դա նշանակում է նաև վստահել Աստծուն և ապավինել նրան, երբ օգնության կարիք ունենք (Սաղմոս 20։7; 99։6)։

Աստծու անունը կարևոր էր Հիսուս Քրիստոսի համար։ Տիպար աղոթքի հենց առաջին բառերը հետևյալն էին. «Հա՛յր մեր, որ երկնքում ես, թող սրբացվի քո անունը» կամ սուրբ դառնա (Մատթեոս 6։9)։ Հիսուսը նաև ցույց տվեց, որ հավիտենական կյանք ունենալու համար մենք պետք է ճանաչենք, հնազանդվենք և սիրենք այն անձնավորությանը, ով կրում է այդ անունը (Հովհաննես 17։3, 6, 26)։

Ինչի՞ց ենք եզրակացնում, որ «Արարատ» թարգմանության մեջ Հռոմեացիներ 10։13-ում նշված «Տեր» բառը վերաբերում է Եհովային։ Քանի որ այդ խոսքերը մեջբերված են Հովել 2:32-ից, որտեղ եբրայերեն բնագրային տեքստում Աստծու անունն է գրված, ոչ թե «Տեր» տիտղոսը։ b

Հռոմեացիներ 10:13-ի համատեքստը

Հռոմեացիներ 10-րդ գլխում Աստվածաշունչը ցույց է տալիս, որ Աստծու հավանությունն ունենալու համար անհրաժեշտ է հավատալ Հիսուս Քրիստոսին (Հռոմեացիներ 10։9)։ Այս տրամաբանությանը թիկունք են կանգնում որոշ մեջբերումներ, որոնք արված են Աստվածաշնչի այն հատվածից, որը հայտնի է որպես «Հին Կտակարան»։ Անհատը ցույց է տալիս իր հավատը «հրապարակորեն հռչակելով», ինչը ներառում է անհավատ մարդկանց փրկության մասին լուրը պատմելը։ Արդյունքում ուրիշներին հնարավորություն է տրվում զարգացնելու հավատ, որը հավիտենական կյանքի է առաջնորդում (Հռոմեացիներ 10։10, 14, 15, 17)։

Կարդա Հռոմեացիներ 10-րդ գլուխը՝ ուշադրություն դարձնելով ծանոթագրություններին և զուգահեռ հղումներին։

a Աստվածաշնչի հին ձեռագրերում մոտ 7000 անգամ հանդիպում է Աստծու անունը։ Եբրայերենում Աստծու անունը գրվում է չորս տառով, որոնք հայտնի են որպես քառագիր։ Հայերենում այդ անվան ընդունված ձևը «Եհովան» է, սակայն որոշ աստվածաշնչագետներ նախընտրում են գործածել «Յահվե» տարբերակը։

b Ամենայն հավանականությամբ, Աստվածաշնչի «Նոր կտակարանի» գրքերը գրողները օգտագործել են Աստծու անունը, երբ մեջբերումներ են արել «Հին կտակարանի» այն համարներից, որտեղ հանդիպում է այդ անունը։ Մի աստվածաշնչյան բառարանում ասվում է. «Կան ապացույցներ, որ Ն[որ] Կ[տակարանի] բնօրինակում քառագիրը՝ Աստծու անունը՝ Յահվե, հանդիպում է բոլոր այն տեղերում (կամ որոշ տեղերում), որոնք մեջբերումներ են Հ[ին] Կ[տակարանից]» (The Anchor Bible Dictionary, հատոր 6, էջ 392)։ Լրացուցիչ տեղեկությունների համար տես «Աստծու Խոսքի ուսումնասիրության ուղեցույց» գրքույկի «Աստծու անունը Քրիստոնեական Հունարեն գրություններում» հոդվածը։