Աստվածաշունչը հայտնում է, որ Սատանան իրական անձնավորություն է, ով հանցագործ աշխարհի հզոր պարագլխի պես՝ հասնում է իր ուզածին ամեն գնով՝ «սուտ նշաններով» ու «անիրավությամբ և ամեն տեսակ խաբեությամբ»։ Նա նույնիսկ «լույսի հրեշտակի կերպարանք է ընդունում» (2 Թեսաղոնիկեցիներ 2։9, 10; 2 Կորնթացիներ 11։14)։ Նրա պատճառած ցավն ու տառապանքն արդեն իսկ փաստում են իր գոյությունը։

 Այնուամենայնիվ, բոլոր տառապանքների համար Սատանան չէ պատասխանատու։ Ինչո՞ւ։ Աստված մարդկանց ստեղծել է բարու և չարի միջև ընտրություն կատարելու ազատությամբ (Հեսու 24:15)։ Երբ մենք սխալ ընտրություն ենք կատարում, կրում ենք դրա վատ հետևանքները (Գաղատացիներ 6:7, 8)։