Այս կիրակի ընկերներդ քեզ քեֆի են հրավիրել։ Ծնողներիդ հարցնում ես, թե կարո՞ղ ես գնալ։ Բայց ինչպես միշտ, նույն խիստ պատասխանն ես ստանում՝ ո՛չ։ Ուրիշ բան չէիր էլ սպասում։ Անցած անգամ էլ այդպես եղավ։

Այս հոդվածում՝

•  Ինչո՞ւ են ծնողներս միշտ «ո՛չ» ասում

•  Ի՞նչ անեմ, որ ծնողներս «այո՛» ասեն

•  Ինչ են ասում հասակակիցներդ

 Ինչո՞ւ են ծնողներս միշտ «ո՛չ» ասում

 Եթե այնպիսի զգացողություն ունես, որ ծնողներդ միշտ մերժում են քո խնդրանքները, գուցե մտածես, որ նրանք ընդհանրապես չեն ուզում՝ զվարճանաս։

 Մարի անունով մի պատանի աղջիկ նույնն էր զգում, երբ առաջին անգամ հեռախոս ունեցավ։ Նա ասում է. «Պապաս լիքը կանոններ սահմանեց. ո՛ր հավելվածները բեռնեմ, ում հետ շփվեմ, մինչև ժամը քանիսը... Մինչդեռ ընկերներս ինչ ուզում, անում էին»։

 Մտածիր։ Մարիի հայրը իրո՞ք ուզում էր զրկել նրան զվարճանքից։ Գուցե նա անհանգստանալու պատճառնե՞ր ուներ։

 Փորձիր հետևյալը։ Պատկերացրու՝ դու ինքդ ես ծնող և թույլ ես տվել, որ պատանի երեխադ իր հեռախոսն ունենա։ Դո՞ւ ինչ մտահոգություններ կունենաս։ Ի՞նչ կանոններ կսահմանես, որ պաշտպանես նրան։ Ինչպե՞ս կարձագանքես, եթե երեխադ ասի, որ չես ուզում՝ ինքը զվարճանա։

 «Իմ պապան միշտ ասում էր. «Քեզ իմ տեղը դիր»։ Դա օգնում էր, որ ոչ միայն գնահատեի նրա սահմանած կանոնները, այլև հասկանայի դրանց պատճառները։ Եթե երեխաներ ունենայի, նրանցից նույնը կակնկալեի, ինչ հայրս ինձնից» (Տանյա)։

 Ի՞նչ անեմ, որ ծնողներս «այո՛» ասեն

 «Սովորաբար ամեն մի կանոն իր հիմնավոր պատճառներն ունի։ Ծնողներս չեն ուզում զրկել ինձ ուրախությունից։ Ուղղակի ուզում են՝ լավագույն ձևով զվարճանամ՝ առանց գլխիս փորձանք բերելու» (Իվի)։

 Աստվածաշնչյան սկզբունք. «Հիմարը տեղի է տալիս իր զգացմունքներին, բայց իմաստունը կառավարում է դրանք ու հանդարտ է մնում» (Առակներ 29։11)։

 «Համբերատար եղիր։ Գուցե ժամանակ պահանջվի, որ ծնողներդ փոխեն այն կանոնը, որը քո սրտով չէ, բայց եթե տեսնեն, որ հնազանդվում ես իրենց սահմանած կանոններին, հավանականությունը մեծ է, որ ավելի շատ ազատություն կտան քեզ» (Մելինդա)։

 Աստվածաշնչյան սկզբունք. «Երեխանե՛ր, հնազանդվեք ձեր ծնողներին ամեն ինչում» (Կողոսացիներ 3։20)։

 «Ծնողը ուզում է տեսնել, որ առողջ դատողություն ունես։ Դրա համար, երբ ես խոսում եմ ծնողներիս հետ, ոչ թե զգացմունքներիս վրա եմ շեշտ դնում, այլ փորձում եմ տրամաբանական հիմնավորումներ բերել։ Այդպես ավելի լավ արդյունքների եմ հասնում» (Ջոզեֆ)։

 Աստվածաշնչյան սկզբունք. «Պատվիր քո հորն ու մորը» (Եփեսացիներ 6։2)։