Ուշադի՞ր եք կարդացել «Դիտարանի» վերջին համարները։ Այժմ փորձեք ստուգել՝ կկարողանա՞ք պատասխանել ստորև բերված հարցերին։

Ե՞րբ Հիսուսը «քարոզեց բանտում գտնվող ոգիներին» (1 Պետ. 3։19)։

Կարելի է ասել, որ Հիսուսը չար ոգիներին իրենց սպասող արդար դատաստանի մասին հայտնեց իր հարությունից կարճ ժամանակ անց (6/15, էջ 23)։

Ո՞ր երեք բաներն անելով՝ կկարողանանք հաջողության հասնել երկրորդ ամուսնության մեջ։

Թույլ չտալով, որ նախկին ամուսնությունը վատ անդրադառնա ներկայիս ամուսնության վրա, որ հին ընկերների ոչ միտումնավոր խոսքերը վիրավորեն քեզ կամ կողակցիդ, և վստահելով կողակցիդ, նույնիսկ եթե նախկին կողակիցդ անհավատարիմ է եղել քո հանդեպ (7/1, էջ 9, 10)։

Ե՞րբ է Հիսուսը դատում ոչխարներին և այծերին (Մատթ. 25։32)։

Նա դատելու է մարդկանց մեծ նեղության ժամանակ՝ կեղծ կրոնի կործանումից հետո (7/15, էջ 6)։

Ցորենի և որոմների առակում նշված անօրեն մարդիկ ե՞րբ են կրճտացնում իրենց ատամները (Մատթ. 13։36, 41, 42)։

Դա լինելու է մեծ նեղության ընթացքում, երբ նրանք հասկանան, որ կործանումից խույս տալ հնարավոր չէ (7/15, էջ 13)։

Ե՞րբ են կատարվում հավատարիմ և իմաստուն ծառայի վերաբերյալ Հիսուսի խոսքերը (Մատթ. 24։45–47)։

Դրանք սկսել են կատարվել ոչ թե 33թ. Պենտեկոստեին, այլ 1914թ.-ից հետո։ 1919թ.-ին ծառան նշանակվեց տան անդամների վրա։ Տան անդամները նրանք են, ովքեր հոգևոր կերակուր են ստանում (7/15, էջ 21–23)։

Ե՞րբ է Հիսուսը հավատարիմ ծառային նշանակում իր ողջ ունեցվածքի վրա։

Դա լինելու է ապագայում՝ մեծ նեղության ժամանակ, երբ հավատարիմ ծառան ստանա իր երկնային պարգևը (7/15, էջ 25)։

Արդյո՞ք այն մարդիկ, որոնց մասին խոսում է Աստվածաշունչը, սակայն չի նշում անունները, վատն էին կամ էլ աննշան։

Ճիշտ չի լինի նման եզրակացություն անել։ Աստվածաշնչում կան և՛ լավ, և՛ վատ մարդկանց օրինակներ, որոնց անունները չեն նշվում (Հռութ 4։1–3; Մատթեոս 26։18)։ Օրինակ՝ մեզ հայտնի են միայն երկու հավատարիմ հրեշտակների անուններ (8/1, էջ 10)։

Բացի Աստծուց ստացած զորությունից, ուրիշ ի՞նչն օգնեց 230 Վկաներին կենդանի մնալու մահվան երթում։

Թեև նրանք թուլացել էին քաղցից և հիվանդություններից, նրանք անընդհատ քաջալերում էին միմյանց, որ շարունակեն քայլել (8/15, էջ 18)։

Իսրայելացիների՝ Հորդանան գետով Ավետյաց երկիր մտնելու պատմությունը ինչո՞վ է քաջալերական մեզ համար։

Հորդանան գետը վարարել էր, բայց Եհովան կանգնեցրեց այն, որպեսզի իր ժողովուրդը կարողանա անցնել։ Իսրայելացիները, անշուշտ, ավելի մեծ հավատով ու վստահությամբ լցվեցին Եհովայի հանդեպ։ Այս պատմությունը կարող է սրտապնդել մեզ (9/15, էջ 16)։

Ի՞նչ է ցույց տալիս այն, որ Աստվածաշնչում որևէ բան նկարագրելիս հաճախ օգտագործվում են գույներ։

Դա ցույց է տալիս, որ Աստված գիտի, որ գույները կարող են էմոցիաներ արթնացնել ու օգնել ընկալելու և հիշելու ինֆորմացիան (10/1, էջ 14, 15)։

Իշխանների ու հովիվների մասին Միքիա 5։5-ում գրված մարգարեությունը ինչպե՞ս է այսօր կատարվում։

Միքիա 5։5-ում նշված «յոթ հովիվները և ութ իշխանները» վերաբերում են ժողովի երեցներին, որոնք Աստծու ժողովրդին պատրաստում են թշնամու ապագա հարձակմանը, որի մասին կանխագուշակված է Աստվածաշնչում (11/15, էջ 20)։

Ինչո՞ւ մենք Աստծու կարիքն ունենք։

Մենք լավ առաջնորդության կարիք ունենք, նաև ցանկանում ենք ստանալ կյանքի խնդիրների հետ կապված տարբեր հարցերի պատասխաններ։ Աստված կարող է և՛ առաջնորդել, և՛ տալ այդ հարցերի պատասխանները։ Նա օգնում է մեզ ապրելու ուրախ ու երջանիկ կյանքով և շուտով կիրականացնի Աստվածաշնչում գրված իր բոլոր խոստումները (12/1, էջ 4–6)։