«Սիրեք իրար»

«Նոր պատվիրան եմ տալիս ձեզ. սիրե՛ք իրար։ Ինչպես ես ձեզ սիրեցի, այնպես էլ դուք սիրեք իրար։ Սրանով բոլորը կիմանան, որ դուք իմ աշակերտներն եք, եթե սիրեք իրար» (ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 13։34, 35)

Ի՞նչ են նշանակում այս խոսքերը։ Քրիստոսը պատվիրեց իր հետևորդներին, որ սիրեն իրար այնպես, ինչպես ինքը սիրեց նրանց։ Իսկ ինչպե՞ս նա սիրեց։ Հիսուսի սերը վեր էր իր օրերում տիրող ազգային խտրականությունից և կանանց հանդեպ տարածված վատ վերաբերմունքից (Հովհաննես 4։7–10)։ Սերը մղեց նրան ուրիշներին օգնելու համար տրամադրել իր ժամանակը, ուժերը և նույնիսկ զոհել իր հանգիստը (Մարկոս 6։30–34)։ Եվ վերջապես Քրիստոսը սեր դրսևորեց գերագույն կերպով։ «Ես եմ բարի հովիվը,— ասաց նա,— բարի հովիվը իր հոգին տալիս է իր ոչխարների համար» (Հովհաննես 10։11)։

Ինչպե՞ս էին վարվում վաղ քրիստոնյաները։ Առաջին դարում քրիստոնյաներն իրար «քույր» և «եղբայր» էին կոչում (Փիլիմոն 1, 2)։ Բոլոր ազգերից մարդկանց ջերմորեն ընդունում էին քրիստոնեական ժողով, քանի որ նրանք հավատում էին, որ «ոչ մի խտրություն չկա հրեայի և հույնի միջև, որովհետև Տերը մեկն է ամենքի համար» (Հռոմեացիներ 10։11, 12)։ 33թ. Պենտեկոստեից հետո Երուսաղեմի աշակերտները նույնիսկ «վաճառում էին իրենց կալվածքները և ունեցվածքը»։ Ինչո՞ւ էին այդպես վարվում։ Նրանց նպատակն էր հավաքված գումարով հոգալ նոր մկրտվածների կարիքները, որպեսզի վերջիններս մնան Երուսաղեմում և շարունակեն «սովորել առաքյալներից» (Գործեր 2։41–45)։ Ի՞նչն էր մղում նրանց այսպիսի քայլերի։ Առաքյալների մահից մոտ 200 տարի հետո Տերտուլիանոսը մեջբերեց այն խոսքերը, որ ասում էին քրիստոնյաների մասին. «Ինչպե՜ս էին նրանք սիրում միմյանց.... պատրաստ էին նույնիսկ մահանալու իրար համար»։

Ովքե՞ր են նման կերպ վարվում այսօր։ Մի գրքում նշվում էր, որ դարեր շարունակ նրանք, ովքեր պնդում էին, թե քրիստոնյաներ են, «մոլեռանդ հեթանոսներից [անհավատներից] ավելի դաժանորեն են վերաբերվել իրար» (The History of the Decline and Fall of the Roman Empire, 1837)։ Միացյալ Նահանգներում վերջերս անցկացված մի ուսումնասիրություն ցույց տվեց, որ կրոնասեր մարդիկ, որոնցից շատերը իրենց քրիստոնյաներ են համարում, նույնպես ռասայական խտրականություն են դնում։ Մի երկրում ապրող հավատացյալները, որոնք եկեղեցի են գնում, հաճախ ոչ մի առնչություն չունեն ուրիշ երկրում ապրող իրենց հավատակիցների հետ։ Այդ իսկ պատճառով անհրաժեշտության դեպքում նրանք օգնության ձեռք չեն մեկնում և ոչ էլ մղված են այդպես վարվելու։

2004​թ.-ին, երբ Ֆլորիդայում երկու ամսվա ընթացքում չորս փոթորիկ եղավ, նահանգի արտակարգ իրավիճակների վարչության նախագահը ստուգում անցկացրեց վստահ լինելու համար, որ իրենց տրամադրած օգնությունը պատշաճ կերպով է օգտագործվել։ Նա ասաց, որ ոչ մի ուրիշ խումբ այնպես կազմակերպված չի գործել, ինչպես Եհովայի վկաները, և առաջարկեց Վկաների միջոցով տրամադրել ցանկացած անհրաժեշտ օգնություն։ Դրանից առաջ՝ 1997-ին, Եհովայի վկաների օգնության խումբը դեղորայքով, սննդով և հագուստով ճանապարհ ընկավ Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետություն՝ աջակցելու օգնության կարիք ունեցող իրենց քրիստոնյա եղբայրներին և ուրիշներին։ Իսկ Եվրոպայում ապրող Վկաները ընդհանուր հաշվով մեկ միլիոն դոլարի օգնություն տրամադրեցին։