Ընդհանրապես բոլոր մարդիկ ուզում են լինել խաղաղարար, ազնիվ ու բարի։ Այդ դեպքում ինչո՞ւ ենք հաճախ տեսնում բռնություն, անարդարություն, դաժանություն։ Սովորական բան է դարձել նորություններով սարսափելի բաներ լսելը։ Կա՞ մեկը, որ մարդկանց չար գործերի է դրդում (կարդա՛  1 Հովհաննես 5։19)։

Մի՞թե Աստված մարդկանց ստեղծել է վատն անելու հակվածությամբ։ Ո՛չ։ Եհովա Աստված իր պատկերով է ստեղծել մարդկանց, այսինքն՝ Աստծու սերը ընդօրինակելու հակվածությամբ (Ծննդոց 1։27; Հոբ 34։10)։ Սակայն Աստված նաև ազատ կամք է տվել մարդկանց։ Երբ մեր առաջին ծնողները ընտրեցին չարը անելու ճանապարհը, նրանք մերժեցին Աստծուն ու դարձան անկատար։ Նրանցից է, որ մենք ժառանգեցինք մեղքը (կարդա՛  2 Օրենք 32։4, 5)։

Աստված ուզում է, որ մենք դիմակայենք չար բաներ անելու հակվածությանը (Առակներ 27։11)։ Ուստի նա մեզ սովորեցնում է, թե ինչպես հեռու մնալ չար բաներից և երջանկություն գտնել։ Ցավոք, այսօր մենք չենք կարող կատարելապես ընդօրինակել Աստծուն (կարդա՛  Սաղմոս 32։8)։

Թեև այսօր չարությունը ծաղկում է, սակայն Աստված թույլ չի տալու, որ մենք երկար տեսնենք դրա ահավոր հետևանքները (2 Պետրոս 3։7–9)։ Շուտով երկիրը լցվելու է ուրախ և Աստծուն հնազանդ մարդկանցով (կարդա՛  Սաղմոս 37։9–11)։