13. Բոլո՞ր տոներն են Աստծուն հաճելի
1. ԱՄԵՆ ԲԱՆ, ԻՆՉ ԱՆՈՒՄ ԵՆՔ, ՊԵՏՔ Է ՓԱՌՔ ԲԵՐԻ ԵՀՈՎԱՅԻՆ
«Ուտեք թե խմեք և ուրիշ ինչ էլ որ անեք, ամեն բան Աստծու փառքի համար արեք» (1 Կորնթացիներ 10։31)
Ինչպե՞ս կարող ենք ճիշտ որոշում կայացնել տոների վերաբերյալ։
Առակներ 15։15; Ժողովող 3։12, 13; Գործեր 20։35; 2 Կորնթացիներ 9։7
Եհովան ուզում է, որ վայելենք կյանքը։ Նա ուզում է, որ բարություն և առատաձեռնություն դրսևորենք ամեն օր, ոչ թե միայն հատուկ առիթների դեպքում։
-
Ոչ միշտ է հեշտ կողմնորոշվել, թե ինչպես վարվել։ Սատանան փորձում է մոլորեցնել մեզ՝ ճիշտն ու սխալը խառնելով իրար։
Հովհաննես 8։32; Եբրայեցիներ 5։14
Պետք է իմանանք, թե տարածված տոները ինչ ծագում ունեն, որպեսզի տեսնենք, թե արդյոք դրանք հաճելի են Եհովային։
2. ՇԱՏ ՏԱՐԱԾՎԱԾ ՏՈՆԵՐ ՀԵԹԱՆՈՍԱԿԱՆ ԱՐՄԱՏՆԵՐ ՈՒՆԵՆ
«Դուք ճշմարտությունը կիմանաք, և ճշմարտությունը կազատի ձեզ» (Հովհաննես 8։32)
Որոշ տոներ ի՞նչ ծագում ունեն։
2 Կորնթացիներ 6։14–18; 2 Հովհաննես 6, 7
Առաքյալների մահից հետո սուտ ուսուցիչները ճշմարիտ երկրպագության մեջ մտցրին հեթանոսական սովորույթներ ու տոներ և դրանց քրիստոնեական անվանումներ տվեցին։ Դրանցից շատերը նշվում են մինչ օրս, ինչպես օրինակ՝ Զատիկը, Հելոուինը և Տրնդեզը։
-
Աշխարհի շատ մասերում Սուրբ Ծնունդը նշում են դեկտեմբերի 25-ին։ Բայց Հիսուսը չի ծնվել տարվա այդ ժամանակ։
Ծննդոց 40։20–22; Մարկոս 6։21–29
Առաջին դարի քրիստոնյաները ծննդյան օրեր չէին նշում։ Աստվածաշունչը ծննդյան տարեդարձները ներկայացնում է վատ լույսի ներքո։
3. ՏՈՆԵՐ ՆՇԵԼՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԻՄԱՍՏՈՒՆ ՈՐՈՇՈՒՄ ԿԱՅԱՑՐՈՒ
«Շարունակեք հավաստիանալ, թե ինչն է ընդունելի Տիրոջը» (Եփեսացիներ 5։10)
Ինչպիսի՞ տոներից քրիստոնյաները պետք է հեռու մնան։ Որևէ տոնի առնչությամբ որոշում կայացնելուց առաջ ինքդ քեզ հետևյալ հարցերը տուր։
Եսայիա 52։11; 1 Կորնթացիներ 4։6; 2 Կորնթացիներ 6։14–18; Հայտնություն 18։4
Կեղծ կրոնական կամ ոգեհարցական ծագում ո՞ւնի։
Երեմիա 17։5–7; Գործեր 10։25, 26; 1 Հովհաննես 5։21
Արդյո՞ք դրանով մեծարվում է որևէ մարդ կամ կազմակերպություն կամ ազգային խորհրդանիշ։
-
Այդ տոնի նպատա՞կն է փառաբանել որևէ ազգ կամ երկիր՝ այն բարձր դասելով մյուսներից։
Սաղմոս 97։10; 1 Կորնթացիներ 2։12; Եփեսացիներ 2։2; 1 Պետրոս 4։3
Արտացոլո՞ւմ է «աշխարհի ոգին»՝ մղելով մարդկանց զբաղվելու հարբեցողությամբ կամ անբարոյությամբ։
-
Եթե մասնակցեմ այդ տոնին, գայթակղության պատճառ չե՞մ լինի։
Հռոմեացիներ 12։1, 2; Կողոսացիներ 4։6; 1 Պետրոս 3։15
Եթե որոշեմ չմասնակցել այդ տոնին, ուրիշներին ինչպե՞ս կբացատրեմ պատճառը։