Առակներ 17։1-28
17 Լաւ է մի չոր պատառը՝ խաղաղութիւնով, քան թէ մի տուն լիքը մորթուած ոչխար՝ կռիւով:
2 Իմաստուն ծառան կ’տիրէ նախատինք բերող որդիի վերայ. եւ եղբայրների մէջ ժառանգութեան բաժին կ’առնէ:
3 Արծաթի համար հալոց կայ եւ ոսկիի համար՝ քուրայ, բայց սիրտերը քննողը Տէրն է:
4 Չարագործը ականջ է դնում անիրաւ շրթունքների, ստախօսը լսում է կորստական լեզուին:
5 Աղքատին ծաղր անողը նորա Արարչին է անարգում, ձախորդութեան վերայ ուրախացողը անպատիժ չի մնալ:
6 Ծերերի պսակը որդկանց որդիքն են, եւ որդկանց պարծանքը՝ իրանց հայրերը:
7 Տխմարին չի վայելիլ բարձրախօս շրթունքները, ո՞ւր մնաց որ ազնուականին՝ ստախօս շրթունքը:
8 Ընծան պատուական քար է ունեցողին համար. ուր որ էլ դառնայ՝ յաջողվում է:
9 Յանցանքը ծածկողը բարեկամութիւն ուզող է, բայց խօսքը կրկնողը մտերիմ բարեկամներին կ’բաժանէ:
10 Յանդիմանութիւնը աւելի է ազդում խոհեմին, քան թէ հարիւր հարուածը՝ յիմարին:
11 Միշտ ապստամբութիւն է ուզում չարը, բայց մի անգութ պատգամաւոր կ’ուղարկուի նորան:
12 Լաւ է մարդիս մի ձագերը կորցրած արջ պատահէ, եւ ոչ թէ յիմարն իր յիմարութեան ժամանակ:
13 Լաւութեան փոխարեն ով որ չարութիւն հատուցանէ նորա տանիցը չարիքը չի հեռանալ:
14 Ջրի արձակման նման է կռիւի սկիզբը. բայց վէճը չ’բորբոքուած դու ետ քաշուիր:
15 Անզգամին արդարացնողը, եւ արդարին անզգամ անողը, երկուսն էլ զզուելի են Տիրոջը:
16 Ի՞նչ պէտք է յիմարի ձեռքին իմաստութիւն առնելու գինը, քանի որ խելք* չ’ունի:
17 Ամեն ժամանակ սիրող է բարեկամը, եւ եղբայրը նեղ օրուան համար է ծնուած:
18 Պակասամիտ մարդը ձեռքը երաշխաւորութեան կ’տայ, եւ գրաւ կ’լինի իր ընկերի առաջին:
19 Յանցանքը սիրող է կռիւ սիրողը, իր դուռը բարձրացնողը կործանման է ման գալիս:
20 Ծուռ սրտի տէրը բարութիւն չի գտնիլ, եւ լեզուն ծռողը չարութեան մէջ կ’ընկնի:
21 Յիմարը տրտմութիւն է իր ծնողի համար, եւ տխմարի հայրը չի ուրախանալ:
22 Ուրախ սիրտը օգտակար է ինչպէս դէղ, բայց կոտրած սիրտը ոսկորները կ’չորացնէ:
23 Ամբարիշտը կաշառքը ծոցիցն առնում է, որ ծռէ իրաւունքի ճանապարհները:
24 Իմաստութիւնը հասկացողի առաջին է, բայց յիմարի աչքերի համար՝ աշխարհքի ծայրումը:
25 Յիմարի որդին տրտմութիւն է իր հօր համար, եւ դառնութիւն իր ծնողի համար:
26 Արդարի վերայ էլ տուգանք դնել լաւ չէ, նաեւ իշխաններին ծեծել՝ ուղղութեան համար:
27 Իր խօսքերը զսպողը գիտութիւն գիտէ. եւ ծանրաբարոյ մարդը խոհեմ է:
28 Յիմարն էլ լռելով իմաստուն կ’համարուի, եւ իր շրթունքը խփողը՝ հանճարեղ:
Ծանոթագրություններ
^ 17։16 Կամ՝ սիրտ։
