Առակներ 23։1-35
23 Երբոր մի իշխանի հետ հաց ուտելու նստես, լաւ ուշադրութիւն արա թէ ինչ կայ առաջիդ,
2 Եւ դանակ դիր կորկորդիդ վերայ, եթէ մեծ ախորժակի տէր ես:
3 Նորա կերակուրներին մի ցանկանար, որովհետեւ նորանք խաբէութեան հաց են:
4 Մի աշխատիր հարստանալու. քո այդ հասկացողութիւնիցը դադարիր:
5 Մի՞թէ աչքդ պիտի դնես այն բանին որ ոչինչ է. որ իրան համար անշուշտ թեւեր կ’շինէ, արծիւի պէս երկինքը կ’թռչի:
6 Մի ուտիր չարաչք մարդի հացը, եւ նորա կերակուրներին մի ցանկանար:
7 Որովհետեւ նա ինչպէս որ իր սրտումը հաշիւներ անողն է՝ այնպէս է. քեզ կ’ասէ. Կեր եւ խմիր, բայց սիրտը քեզ հետ չէ:
8 Այն պատառդ, որ կերել ես՝ կ’փսխես, եւ դու կորցրել ես այն անոյշ խօսքերդ:
9 Յիմարի ականջներին բան մի ասիր. որովհետեւ նա կ’անարգէ քո խօսքերի իմաստութիւնը:
10 Մի շարժիր տեղիցը վաղեմի սահմանանշանները, եւ որբի արտերի մէջը մի մտնիր:
11 Որովհետեւ նորանց վրեժխնդիրը զօրաւոր է. Նա կ’վարէ նորանց դատը քեզ հետ:
12 Սիրտդ տուր խրատի, եւ ականջներդ՝ գիտութեան խօսքերի:
13 Երեխայից մի խնայիր խրատը, որովհետեւ եթէ նորան գաւազանով ծեծես՝ չի մեռնիլ:
14 Դու նորան գաւազանով կ’ծեծես, բայց հոգին կ’ազատես դժոխքիցը:
15 Որդեակս, եթէ սիրտդ իմաստուն լինի, իմ սիրտն էլ կ’ուրախանայ,
16 Եւ իմ երիկամունքները կ’ցնծան, քո շրթունքները ուղիղ բաներ խօսելիս:
17 Թող սիրտդ չ’նախանձէ մեղաւորներին այլ Տիրոջ վախի մէջ եղիր ամեն օր:
18 Յիրաւի մի վախճան կայ, եւ քո ապաւինելը պիտի չ’կտրուի:
19 Լսիր դու, որդեակս, եւ իմաստուն եղիր, եւ ուղղիր ճանապարհիդ մէջ քո սիրտը:
20 Գինեմոլների մէջ մի լինիր, եւ ոչ էլ որկրամոլութիւնով միս ուտողների հետ:
21 Որովհետեւ գինեմոլն ու որկրամոլը պիտի աղքատանան, եւ քնափութիւնը պատառոտած հանդերձներ կ’հագցնէ:
22 Լսիր քո ծնող հօրը, եւ մի անարգիր քո մօրը, երբոր պառաւ է:
23 Ճշմարտութիւնը շահիր՝ եւ մի ծախիր. նաեւ իմաստութիւն, խրատ եւ հանճար:
24 Արդարի հայրը անշուշտ պիտի ցնծայ, իմաստունի ծնողը նորանով պիտի ուրախանայ:
25 Թող ուրախանայ հայրդ ու մայրդ, եւ ցնծայ քո ծնողը:
26 Սիրտդ ինձ տուր, որդեակս, եւ թող աչքերիդ հաճելի լինին իմ ճանապարհները:
27 Որովհետեւ պոռնիկը խոր փոս է, եւ օտար կինը նեղ ջրհոր.
28 Իրաւ նա աւազակի պէս դարան է մտնում եւ մարդկանց մէջ շատացնում է անհաւատարիմները:
29 Ո՞ւմն է վա՜յը, ո՞ւմն է վո՜ւյը, ո՞ւմն են կռիւները, ո՞ւմն են տրտունջները, ո՞ւմն են ի զուր ստացուած վէրքերը, ո՞ւմն են կարմրոտած աչքերը:
30 Նորանցը, որ ուշանում են գինիի մօտ, նորանցը, որ գնում են խառնած գինին քննելու:
31 Մի նայիր գինիին, որ կարմրի է տալիս, որ բաժակի մէջ աչքով է անում, որ ուղիղ ուղիղ ինքն իրան գնում է.
32 Նա վերջը օձի պէս կ’կծէ, եւ իժի պէս կ’ծակէ:
33 Աչքերդ օտար կնիկների կ’նայեն եւ սիրտդ ծուծումուռ բաներ կ’խօսէ,
34 Եւ ծովի միջումը քնողի նման կը լինես, եւ կայմի վերայ քնողի նման:
35 Կ’ասես. Ինձ ծեծել են, բայց չեմ զգացել, ինձ զարկել են, բայց չեմ իմացել. ե՞րբ եմ սթափուելու. նորան դարձեալ պիտի որոնեմ:
