Գաղատացիներ 2։1-21
2 Ապա տասնեւչորս տարուց յետոյ դարձեալ գնացի Երուսաղէմ, Բառնաբասի հետ, եւ Տիտոսին էլ ինձ հետ առայ:
2 Եւ գնացի յայտնութիւնով. եւ նորանց իմացրի այն աւետարանը՝ որ քարոզում եմ հեթանոսների մէջ, եւ մասնաւորապէս նորանց՝ որ մեծ կարծուած էին. որ չ’լինի թէ զուր տեղը վազեմ կամ վազած լինեմ:
3 Բայց Տիտոսն էլ որ ինձ հետ էր՝ Հելլենացի լինելով, չ’բռնադատուեցաւ թլփատուելու:
4 Եւ այն ներս պրծած սուտ եղբայրների պատճառով, որ ներս պրծան մեր ազատութիւնը լրտեսելու համար, որ Քրիստոս Յիսուսումն ունինք, որ մեզ ծառայեցնեն:
5 Որոնց մի ժամ էլ ականջ չ’դրինք՝ հնազանդ լինելու համար, որ աւետարանի ճշմարտութիւնը ձեզանում հաստատ մնայ:
6 Բայց այն մեծ կարծուածների համար, թէ մի բան լինին, (թէ ինչ էին մի ժամանակ, նա ես հոգս չեմ անում. Աստուած աչառութիւն չէ անում*.) որ այն մեծ կարծուածներն այնպիսի բան չ’իմացրին ինձ:
7 Բայց ընդհակառակը, երբոր տեսան թէ անթլփատութեան աւետարանն ինձ հաւատացուած է, ինչպէս Պետրոսին թլփատութեան աւետարանը.
8 (Որովհետեւ նա որ Պետրոսին յաջողեց թլփատութեան առաքելութիւնում, ինձ էլ յաջողեց հեթանոսների մէջ:)
9 Եւ երբոր իմացան այն շնորհքը որ ինձ տրուած էր, Յակոբոսը եւ Կեփասը եւ Յովհաննէսը, որ սիւներ էին կարծուած, ինձ եւ Բառնաբասին աջ ձեռը տուին հաղորդակցութեան համար. որ մենք հեթանոսների մէջ լինենք, եւ նորանք թլփատութեան մէջ:
10 Բայց միայն որ աղքատները յիշենք. որ ես էլ՝ ջանք արի նոյնն անելու:
11 Բայց երբ որ Պետրոսը եկաւ Անտիոք, ես նորան հակառակ կեցայ, որ մեղադրելի էր:
12 Վասնզի մի քանի մարդիկ դեռ չ’եկած Յակոբիցը, նա անխտիր ուտում էր հեթանոսների հետ. բայց երբոր եկան, ետ էր քաշվում եւ իր անձը ջոկում, վախենալով նորանցից որ թլփատութիւնիցն էին:
13 Եւ նորա հետ ուրիշ Հրէաներն էլ կեղծաւորութիւն արին. մինչեւ որ Բառնաբասն էլ ծռուեցաւ նորանց կեղծաւորութիւնովը:
14 Բայց երբոր տեսայ, որ աւետարանի ճշմարտութեան համեմատ ուղիղ չեն գնում, ամենքի առաջին ասեցի Պետրոսին. Եթէ դու, Հրէայ լինելովդ, հեթանոսի պէս ես վարվում եւ ոչ թէ Հրէայի պէս, էլ ի՞նչու ես բռնադատում հեթանոսներին որ Հրէայի պէս վարուին:
15 Մենք որ բուն Հրէաներ ենք, եւ ոչ թէ հեթանոսների միջից մեղաւորներ.
16 Գիտենք որ մարդ օրէնքի գործերիցը չէ արդարանում, բայց միայն Յիսուս Քրիստոսի հաւատքիցը. եւ Յիսուս Քրիստոսին հաւատացինք, որ Քրիստոսի հաւատքիցն արդարանանք, եւ ոչ թէ օրէնքի գործերիցը. որովհետեւ օրէնքի գործերիցն ոչ մի մարմին չի արդարանալ:
17 Իսկ եթէ մենք՝ որ ուզում ենք Քրիստոսով արդարանալ, ինքներս էլ մեղաւոր գտնուինք, ուրեմն Քրիստոսը մեղքի՞ պաշտօնեայ է. քաւ լիցի:
18 Վասնզի՝ եթէ այն որ քանդեցի՝ նորան կրկին շինեմ, ապա ես ինքս իմ անձը մեղաւոր եմ երեւեցնում:
19 Որովհետեւ ես օրէնքովն օրէնքին մեռայ, որ ապրեմ Աստուծուն. ես Քրիստոսի հետ խաչուած եմ:
20 Եւ կենդանի եմ, ոչ թէ այլ եւս ես, այլ Քրիստոս է կենդանի ինձանում. եւ ինչ որ հիմա կենդանի եմ մարմնով՝ Աստուծոյ Որդու հաւատքովն եմ կենդանի. որ ինձ սիրեց եւ իր անձը ինձ համար մատնեց:
21 Եւ ես Աստուծոյ շնորհքը չեմ անարգում, որովհետեւ եթէ արդարութիւնն օրէնքիցն էր, ուրեմն Քրիստոսը զուր տեղը մեռաւ:
Ծանոթագրություններ
^ 2։6 Յուն.՝ մարդի անձ չէ ընդունում։
