Գործեր 19։1-41

19  Եւ եղաւ որ Ապօղոսը Կորնթոսումն եղած ժամանակ, Պօղոսը որ վերի կողմերումը ման էր եկել՝ եկաւ Եփեսոս. եւ մի քանի աշակերտներ գտնելով՝ Ասեց նորանց.  Արդեօք Սուրբ Հոգին ընդունեցի՞ք երբոր հաւատացիք. նորանք ասացին նորան. Մենք չենք էլ լսել թէ Սուրբ Հոգի կայ:  Եւ ասեց նորանց. Ապա ի՞նչով մկրտուեցաք. նորանք էլ ասեցին. Յովհաննէսի մկրտութիւնովը:  Եւ Պօղոսն ասեց. Յովհաննէսը ժողովրդին ապաշխարութեան մկրտութիւնովն էր մկրտում եւ ասում թէ նա՝ որ նորա ետեւից պիտի գայ, նորան հաւատան. այսինքն է՝ Քրիստոս Յիսուսին:  Եւ երբոր լսեցին, Տէր Յիսուսի անունովը մկրտուեցան:  Եւ երբոր Պօղոսը ձեռքը դրաւ նորանց վերայ, Սուրբ հոգին եկաւ նորանց վերայ. եւ նորանք լեզուներ էին խօսում եւ մարգարէանում:  Եւ ամենքը տասնեւերկու մարդի չափ էին:  Եւ ժողովարանի մէջ մտած երեք ամիս համարձակ խօսում էր, եւ Աստուծոյ արքայութեան մասին համոզում էր:  Եւ երբոր մի քանիսը յամառում էին եւ ընդդիմանում այն ճանապարհը բամբասելով բազմութեան առաջին, նա բաժանուեցաւ նորանցից՝ եւ աշակերտներին ջոկեց. եւ ամեն օր խօսում էր մի Տիւրանի դպրանոցումը: 10  Եւ այս եղաւ մի երկու տարի, մինչեւ որ Ասիայի բոլոր բնակիչները՝ Հրէաները եւ Յոյները Տիրոջ խօսքը լսեցին: 11  Եւ Աստուած նշանաւոր զորութիւններ էր անում Պօղոսի ձեռովը: 12  Մինչեւ որ նորա մարմնի վերայից թաշկինակներ եւ վարշամակներ տանում էին դնում հիւանդների վերայ եւ ցաւերը հեռանում էին նորանցից, եւ չար ոգիները դուրս էին գալիս: 13  Եւ թափառական Հրէաներից ոմանք, որ երդմնեցուցիչ էին, համարձակեցին Տէր Յիսուսի անունը կանչել չար ոգիներ ունեցողների վերայ ասելով. Երդում ենք տալիս ձեզ այն Յիսուսովն որ Պողոսը քարոզում է: 14  Հրէայ քահանայապետ Սկեւայի եօթը որդիքն էին, որ այս անում էին: 15  Չար ոգին պատասխանեց եւ ասեց. Յիսուսին գիտեմ, եւ Պօղոսին ճանաչում եմ, բայց դո՞ւք ով էք: 16  Եւ այն մարդը՝ որ նորանում չար ոգի կար՝ յարձակելով նորանց վերայ բռնեց, նորանց յաղթահարեց, մինչեւ որ մերկ եւ խոցուած այն տանիցը փախան: 17  Եւ այս յայտնի եղաւ բոլոր Հրէաներին եւ Յոյներին, որ Եփեսոսումն բնակուած էին. եւ ահ ընկաւ նորանց ամենի վերայ. եւ Տէր Յիսուսի անունը մեծանում էր: 18  Եւ հաւատացեալներից շատերը գալիս էին՝ խոստովանում էին, եւ իրանց գործերը պատմում էին: 19  Եւ կախարդութեան հետեւողներից շատերը գրքերը բերում էին, եւ ամենի առաջին այրում էին. եւ նորանց գինը համրեցին՝ եւ գտան յիսուն հազար արծաթի: 20  Եւ այսպէս Տիրոջ խօսքը աճում էր եւ զօրանում: 21  Եւ երբոր այս կատարուեցաւ, Պօղոսը միտքը դրաւ՝ որ Մակեդոնիայի եւ Աքայիայի միջովն անցնելով՝ գնայ Երուսաղէմ՝ ասելով՝ թէ Իմ այնտեղ գնալուց յետոյ, պէտք է ինձ որ Հռովմ էլ տեսնեմ: 22  Եւ իրան սպասաւորութիւն անողներից երկուսին՝ Տիմոթէոսին եւ Երաստոսին ուղարկեց Մակեդոնիա, եւ ինքը մի առ ժամանակ մնաց Ասիայումը: 23  Եւ այն ժամանակ ոչ սակաւ խռովութիւն եղաւ այն ճանապարհի համար: 24  Որովհետեւ մի արծաթագործ՝ անունը Դեմետրիոս, Արտեմիսի արծաթէ տաճարներ շինելով ոչ սակաւ շահ էր տալիս վարպետներին. 25  Որոնց հետ եւ այս արհեստի բանուորներին ժողովեց եւ ասեց. Ո՛վ մարդիկ, դուք ինքներդ գիտէք, որ այս գործիցն է մեր շահը: 26  Եւ տեսնում էք ու լսում էք, որ այս Պօղոսը չէ թէ միայն Եփեսացիներից, բայց համարեա թէ բոլոր Ասիացիներից շատ ժողովուրդ համոզելով այն կողմը դարձրեց. որ ասում է թէ Ձեռքով շինուածները աստուածներ չեն: 27  Եւ այս բանը ոչ թէ միայն մեր արհեստն է վտանգի մէջ գցում որ անարգուի, բայց մեծ աստուածուհու Արտեմիսի տաճարն էլ ոչինչի տեղ է համարվում. եւ նորա մեծութիւնն էլ կ’քանդուի, որին բոլոր Ասիան եւ աշխարհը պաշտում է: 28  Եւ նորանք այս լսելով՝ բարկութեամբ լցուեցան աղաղակում էին եւ ասում, 29  Մեծ է Եփեսացիների Արտեմիսը: Եւ բոլոր քաղաքը շփոթութիւնով լցուեցաւ. ամենքն էլ միայն վազեցին թէատրոնը քաշելով Գայիոսին եւ Արիստարքոս Մակեդոնացուն՝ Պօղոսի ճանապարհակիցներին: 30  Բայց Պօղոսը երբոր կամեցաւ ամբոխի մէջ մտնել, աշակերտները չ’թողեցին նորան: 31  Ասիայի գլխավորներից ոմանք էլ, որ նորա բարեկամներն էին, ուղարկեցին նորա մօտ եւ աղաչում էին, որ թէատրոնի մէջ չ’գնայ: 32  Եւ ամեն մէկը մի ուրիշ բան էր աղաղակում. որովհետեւ ժողովքը խռովուած էր. եւ նորանցից շատերը չ’գիտէին, թէ ի՛նչու համար են հաւաքուած: 33  Եւ այն բազմութեան միջիցն Աղեքսանդրոսին առաջ բերին. եւ երբոր Հրէաները նորան առաջ քաշեցին, Աղեքսանդրոսը ձեռքը շարժեց՝ եւ կամենում էր ամբոխին պատասխանել: 34  Բայց երբոր գիտացին՝ թէ Հրէայ է, ամենքն էլ մէկ ձայնով երկու ժամի չափ աղաղակում էին թէ Մեծ է Եփեսացիների Արտեմիսը: 35  Բայց ատենադպիրը ամբոխին հանդարտեցնելուց յետոյ ասեց. Ո՛վ Եփեսացի մարդիկ, ո՞վ է այն մարդը՝ որ չ’գիտէ թէ Եփեսացիների քաղաքը մեծ Արտեմիս աստուածուհու եւ Դիոսից ընկած կուռքի տաճարի պաշտօնեան է. 36  Եւ որովհետեւ այյդ անվիճելի կերպով այդպէս է, պէտք է ձեզ որ հանդարտ կենաք եւ յանդգնութեամբ բան չ’գործէք: 37  Որովհետեւ այդ մարդկանցը բերիք, որ ոչ կռքի տուն կողոպտողներ եւ ոչ ձեր աստուածուհուն հայհոյանք տուողներ են: 38  Ուրեմն՝ եթէ Դեմետրիոսը եւ նորա հետ լինող վարպետները մէկի հետ բան ունին, ատեան կայ եւ փոխանորդ բդեշխ կայ, թող միմիանցից գանգատ անեն: 39  Իսկ եթէ մի ուրիշ բանի համար է ձեր խնդիրը, թող օրինաւոր ժողովքում վճռուի: 40  Վասնզի մեզ էլ մեծ վտանգ կայ այս օրուայ կռուի համար որ ամբաստանուինք. որովհետեւ մի պատճառ չ’կայ, որ այս ժողովքի համար կարող լինէինք պատասխան տալ. 41   եւ այս ասելով՝ ժողովուրդին արձակեց:

Ծանոթագրություններ