Գործեր 21։1-40
21 Եւ երբոր եղաւ՝ մենք դուրս եկանք եւ նորանցից բաժանուեցանք, ուղիղ գնալով եկանք Կով, եւ հետեւեալ օրը՝ Հռոդոն, եւ այն տեղից՝ Պատարա:
2 Եւ մի նաւ գտանք, որ Փիւնիկէ էր գնում, նորա մէջ մտանք գնացինք:
3 Եւ երբոր Կիպրոսն երեւեցաւ, նորան թողինք ձախ կողմը, եւ նաւն ուղղեցինք դէպի Սիւրիա եւ իջանք Տիւրոս. որովհետեւ նաւը բեռը այնտեղ պիտի թափէր:
4 Եւ աշակերտներին գտնելով այնտեղ եօթն օր մնացինք. նորանք Սուրբ Հոգու ձեռովը Պօղոսին ասում էին, որ վեր չ’ելլէ Երուսաղէմ:
5 Եւ երբոր մենք այն օրերը կատարեցինք, դուրս եկանք գնացինք. ամենքը՝ կանանցով եւ երեխաներով մեզ ճանապարհ գցեցին մինչեւ քաղաքի դուրսի կողմը. եւ ծովի եզրին մօտ ծունկ դրինք աղօթք արինք:
6 Եւ իրարից բաժանուելով վեր ելանք նաւը. եւ նորանք ետ դառան իրանց տեղերը:
7 Եւ մենք ծովի ճանապարհորդութիւնը վերջանցելով Տիւրոսիցը դուրս եկանք հասանք Պտողեմայիս. եւ եղբայրներին ողջոյն տուինք՝ եւ նորանց մօտ մէկ օր մնացինք:
8 Եւ հետեւեալ օրն այն տեղից դուրս ելանք մենք, Պօղոսի ընկերներս*, եկանք Կեսարիա. եւ Փիլիպպոս աւետարանչի տունը մտնելով, որ այն եօթիցն էր, նորա մօտ մնացինք:
9 Նա չորս կոյս աղջիկներ ուներ, որ մարգարէութիւն էին անում:
10 Եւ երբոր մենք այնտեղ շատ օրեր մնում էինք, Հրէաստանից մի մարգարէ իջաւ անունն Ագաբոս:
11 Եւ նա մեզ մօտ եկաւ, Պօղոսի գօտին առաւ իր ձեռները եւ ոտները կապեց եւ ասեց. Սուրբ Հոգին այսպէս է ասում. Այն մարդին՝ որին գօտին է այս, Հրէաները Երուսաղէմումը այսպէս կ’կապեն, եւ հեթանոսների ձեռը կ’մատնեն:
12 Եւ երբոր այս լսեցինք, աղաչում էինք մենք, եւ այն տեղացիք էլ, որ վեր չ’ելնէ Երուսաղէմ:
13 Այն ժամանակ Պօղոսը պատասխանեց եւ ասեց. Ի՞նչ էք անում, որ լաց էք լինում եւ սիրտս ճմլում. որովհետեւ ես ոչ միայն կապուելու բայց Երուսաղէմումը մեռնելու էլ պատրաստ եմ Տէր Յիսուս Քրիստոսի անունի համար:
14 Եւ երբոր նա ականջ չ’դրաւ, լուռ կացինք՝ եւ ասեցինք. Տիրոջ կամքը լինի:
15 Եւ այն օրերից յետոյ պատրաստուած վեր ելանք Երուսաղէմ:
16 Եւ այն Կեսարացի աշակերտներիցն էլ մեզ հետ եկան, եւ տանում էին մեզ մի Մնասոն անուն Կիպրացի մարդի՝ հին աշակերտի մօտ, որ նորա մօտ կենանք:
17 Եւ երբոր մենք Երուսաղէմ մտանք, եղբայրները մեզ ուրախութեամբ ընդունեցին:
18 Բայց հետեւեալ օրը Պօղոսը մեզ հետ գնաց Յակոբոսի մօտ, եւ բոլոր երէցները եկան:
19 Եւ ողջոյն տալով նորանց՝ մին մին պատմում էր ինչ որ Աստուած հեթանոսների մէջ արաւ իր ծառայութիւնովը:
20 Եւ նորանք լսելով, փառաւորում էին Տիրոջը, եւ ասում էին նորան. Եղբայր, տեսնո՞ւմ ես, քանի բիւրաւոր հաւատացեալ Հրէաներ կան, եւ ամենքն օրէնքի նախանձաւոր են:
21 Բայց քեզ համար իմացել են, թէ հեթանոսների մէջ լինող ամեն Հրէաներին սովորեցնում ես Մովսէսիցը ետ քաշուիլ, ասելով որ իրանց երեխաներին չ’թլփատեն, եւ սովորութիւնների պէս չ’վարուին:
22 Հիմա ի՞նչ կ’լինի. անպատճառ պէտք է բազմութինը մէկ տեղ գայ, որովհետեւ կը լսեն որ եկել ես:
23 Հիմա սա արա՝ որ քեզ ասում ենք. Մեզանում չորս մարդ կան, որ ուխտ են դրած իրանց անձերի վերայ:
24 Նորանց առ՝ եւ նորանց հետ սրբուիր. եւ նորանց վերայ ծախք արա՝ որ իրանց գլխները ածիլեն. եւ ամենքը գիտենան, թէ ինչ որ քեզ համար իմացել էին՝ ոչ ինչ է. այլ թէ դու էլ միաբան ես օրէնքը պահելով:
25 Բայց այն հաւատացեալ հեթանոսների համար մենք ուղարկեցինք՝ որոշելով, որ նորանք այնպիսի բան չ’պահեն, բայց միայն զգուշանան կուռքի զոհից եւ արիւնից եւ խեղդուածից, եւ պոռնկութիւնից:
26 Այն ժամանակ Պօղոսը այն մարդկանց առաւ, հետեւեալ օրը նորանց հետ սրբուեցաւ, եւ տաճարը մտաւ իմաց տալով սրբութեան օրերի լրանալը. մինչեւ որ նորանց ամեն մէկի համար պատարագը մատուցուեցաւ:
27 Եւ երբոր այն եօթը օրը լրանալու մօտ էին, Ասիայի Հրէաները նորան տեսան տաճարումը, եւ բոլոր ամբոխին նորա վերայ թափեցին, եւ նորան ձեռք ձգելով՝ աղաղակում էին.
28 Ով Իսրայէլացի մարդիկ, օգնեցէք. սա այն մարդն է՝ որ ժողովրդի եւ օրէնքի եւ այս տեղի հակառակ ամենին ամեն տեղ սովորեցնում է. միչեւ որ Յոյներ էլ մտցրեց տաճարի մէջ եւ այս սուրբ տեղը պղծեց:
29 Որովհետեւ Տրոփիմոս Եփեսացուն առաջուց տեսել էին նորա հետ քաղաքումը. եւ կարծում էին, թէ Պօղոսը նորան մտցրեց տաճարի մէջ:
30 Եւ բոլոր քաղաքը դղրդաց, եւ ժողովուրդը կիտուեցաւ. եւ Պօղոսին բռնած տաճարիցը դուրս քաշեցին, եւ շուտով դռները փակուեցան:
31 Եւ երբոր ուզում էին նորան սպանել, լուր հասաւ գնդի հազարապետին, թէ բոլոր Երուսաղէմը տակնիվեր է եղել:
32 Նա էլ իսկոյն զինուորներ եւ հարիւրապետներ առաւ նորանց վերայ վազեց. եւ նորանք երբոր հազարապետին եւ զինուորներին տեսան, Պօղոսին ծեծելուց դադարեցին:
33 Այն ժամանակ հազարապետը մօտեցաւ բռնեց նորան եւ հրամայեց, որ երկու շղթայով կապեն. եւ հարցնում էր, թէ ո՞վ է, եւ ի՞նչ է արել:
34 Եւ ամեն մէկը ամբոխի մէջ մի ուրիշ բան էին աղաղակում. երբոր ամբոխի շփոթութիւնից չ’կարողացաւ ստոյգն իմանալ հրամայեց նորան տանել բերդը*:
35 Եւ երբոր հասաւ աստիճաններին, պէտք եղաւ որ ամոխի բռնութեան պատճառով զինուորները նորան վեր առնեն բերեն:
36 Որովհետեւ ժողովուրդի բազմութիւնը ետեւիցը գնում էր աղաղակելով, Վեր առա դորան:
37 Եւ դեռ քանի որ Պօղոսը բերդը մտնելու վերայ էր, հազարապետին ասեց. Կարելի՞ է ինձ արդեօք, որ քեզ հետ խօսեմ. նա էլ ասեց՝ Յունարէն գիտե՞ս.
38 Արդեօք դու այն Եգիպտացին չե՞ս, որ այս օրերից առաջ շփոթութիւն արաւ՝ եւ չորս հազար սիկարեան* մարդիկ հանեց անապատը:
39 Եւ Պօղոսն ասեց. Ես Հրէան մարդ եմ՝ Կիլիկիայի Տարսօնիցը, ոչ թէ աննշան քաղաքի քաղաքացի. աղաչում եմ քեզ՝ հրաման տուր ինձ, որ այդ ժողովրդի հետ խօսեմ:
40 Եւ երբոր նա հրամայեց, Պօղոսն աստիճանների վերայ կանգնեց եւ դէպի ժողովուրդը ձեռքը շարժեց. եւ երբոր շատ լուռ կացին, սկսեց Եբրայեցիների լեզուով խօսել՝ եւ ասեց.
Ծանոթագրություններ
^ 21։8 Ոմանք չ’ունին։
^ 21։34 Կամ՝ զօրանոցը։ Գրաբ. բանակը։
^ 21։38 Այսինքն՝ աւազակ։
