Գործեր 5։1-42
5 Եւ մի մարդ՝ անունն Անանիա, իր Սափիրա կնոջ հետ՝ մի կալուածք ծախեց:
2 Եւ նորա գնիցը թագցրեց, որ կինն էլ գիտէր. եւ մի բաժինը բերաւ առաքեալների ոտների մօտ դրաւ:
3 Եւ Պետրոսն ասաց. Անանիա, ի՞նչու Սատանան քո սիրտը լցրեց, որ դու սուտ խօսես Սուրբ Հոգուն:
4 Չէ՞ որ նա որ կենում էր՝ քոնն էր, եւ ծախուած էլ քո իշխանութեան տակն էր. ի՞նչ է՝ որ այս բանը դրիր քո սրտի մէջ. ոչ թէ մարդկանց սուտ խօսեցիր, այլ Աստուծուն:
5 Եւ Անանիան հենց որ այս խօսքը լսեց, վայր ընկաւ եւ հոգին հանեց. եւ մեծ վախ եղաւ ամենքի վերայ, որ այդ լսեցին:
6 Երիտասարդներն է վերկացան՝ պատանեցին նորան, եւ տարան թաղեցին:
7 Եւ եղաւ երբոր երեք ժամի չափ անցաւ, նորա կինն որ չ’գիտէր եղածը՝ ներս մտաւ:
8 Պետրոսը պատասխանեց նորան եւ ասեց. Ասիր ինձ՝ թէ ա՞յնչափի ծախեցիք ագարակը. նա էլ ասեց. Այո, այնչափի:
9 Պետրոսն էլ ասեց նորան. Ի՞նչ է՝ որ միաբանեցաք դուք, որ Տիրոջ Հոգին փորձէք. ահա քո մարդը թաղողների ոտները դռան մօտ են, քեզ էլ կ’հանեն:
10 Եւ նա իսկոյն վայր ընկաւ նորա ոտների առաջին՝ եւ հոգին հանեց. երիտասարդներն էլ ներս մտան՝ նորան մեռած գտան, եւ հանեցին՝ իր մարդի մօտ թաղեցին:
11 Եւ մեծ ահ եղաւ բոլոր եկեղեցու վերայ, եւ ամենքի վերայ որ սա լսեցին:
12 Եւ առաքեալների ձեռովը շատ նշաններ ու հրաշքներ էին լինում ժողովրդի մէջ. ամենքը միաբան Սողոմոնի սրահումն էին:
13 Եւ ուրիշներիցն ոչ ոք չէր համարձակում յարիլ նորանց. բայց ժողովուրդը մեծարում էր նորանց:
14 Եւ առաւել եւս շատանում էին Տիրոջ հաւատացեալները, եւ եղաւ մի բազմութիւն մարդկանց եւ կանանց:
15 Մինչեւ որ հիւանդներին հանում էին հրապարակները, եւ իրանց պատգարակներովն եւ մահիճներովն այնտեղ էին դնում, որ Պետրոսը անցնելիս, գոնե նորա շուքը նորանցից մէկի վերայ ընկնէ:
16 Եւ շրջակա քաղաքներից բազմութիւնը հաւաքվում էին Երուսաղէմ, որ բերում էին հիւանդներին եւ պիղծ ոգիներից չարչարուածներին. որ ամենքն էլ բժշկվում էին:
17 Եւ վերկացաւ քահանայապետը եւ ամենքը որ նորա հետ էին, եւ Սադուկեցիների աղանդը, եւ նախանձով լցուեցան.
18 Եւ ձեռք գցեցին առաքեալներին, եւ նորանց դրին հասարակաց բանտի մէջ:
19 Բայց Տիրոջ հրեշտակը գիշերով բանտի դռները բացաւ, եւ նորանց դուրս հանելով ասեց.
20 Գնացէք եւ կանգնեցէք տաճարի մէջ եւ այս կեանքի բոլոր խօսքերը խօսեցէք ժողովրդի հետ:
21 Եւ երբոր լսեցին, առաւօտանց մտան տաճարը եւ սովորեցնում էին. քահանայապետն էլ եկաւ եւ նորանք էլ որ նորա հետ էին, եւ կանչեցին ատեանը եւ Իսրայէլի որդկանց բոլոր ծերակոյտը մէկտեղ, եւ ուղարկեցին բանտը որ բերեն նորանց:
22 Եւ երբոր սպասաւորներն եկան, նորանց չ’գտան բանտի մէջ.
23 Եւ ետ դառան պատմեցին, Եւ ասեցին թէ Բանտը բոլոր զգուշութեամբ փակած գտանք, եւ պահապաններն էլ դուրսը դռան մօտ կանգնած. բայց երբոր բաց արինք՝ ներսումը ոչ ովին չ’գտանք:
24 Եւ երբոր քահանայապետը եւ տաճարի իշխանը այս խօսքը լսեցին, հիանում էին նորանց համար, թէ սա ինչ պիտի լինի:
25 Եւ մէկն եկաւ նորանց պատմեց, թէ Ահա այն մարդիկը, որ բանտի մէջ դրիք, տաճարումը կանգնած սովորեցնում են ժողովրդին:
26 Այն ժամանակ իշխանն սպասաւորներին հետ գնաց՝ նորանց բերաւ առանց բռնութեան. որովհետեւ ժողովրդիցը վախենում էին՝ որ չ’քարկոծեն:
27 Եւ երբոր բերին նորանց՝ կանգնեցրին ատեանումը. եւ քահանայապետը հարցրեց նորանց,
28 Եւ ասեց. Չէ՞ որ պատուիրելով պատուիրեցինք ձեզ՝ որ չ’սովորեցնէք այդ անունովը. եւ ահա Երուսաղէմը լցրիք ձեր ուսմունքովը, եւ կամենում էք այն մարդի արիւնը մեզ վերայ բերել:
29 Պետրոսը եւ առաքեալները պատասխանելով ասեցին. Աստուծոյ պէտք է աւելի հնազանդել քան թէ մարդկանց:
30 Մեր հայրերի Աստուածը յարութիւն տուաւ Յիսուսին՝ որին դուք փայտից կախած սպանեցիք:
31 Աստուած նորան Առաջնորդ եւ Փրկիչ բարձրացրեց իր աջովը, որ Իսրայէլին ապաշխարութիւն եւ մեղքերի թողութիւն տայ:
32 Եւ մենք նորա վկաներն ենք այս բաների համար, եւ Սուրբ Հոգին էլ, որ Աստուած իրան հնազանդողներին տուաւ:
33 Եւ նորանք երբոր լսեցին, կատաղում էին. եւ խորհում էին, որ նորանց սպանեն:
34 Բայց մի Փարիսեցի վերկացավ ատեանումը՝ անունը Գամաղիէլ, օրէքի վարդապետ՝ բոլոր ժողովրդի առաջին պատուաւոր, հրամայեց որ առաքեալներին որ մի քիչ դուրս տանեն,
35 Եւ նորանց ասեց. Ով Իսրայէլացի մարդիկ, զգուշացէք այս մարդկանց համար, թէ ինչ պիտի անէք:
36 Որովհետեւ այս օրերից առաջ Թեւդասը վերկացավ՝ ասելով թէ ինքը մի բան է. որ թուով չորս հարիւրի չափ մարդիկ նորան յարեցան. որ ինքը սպանուեցաւ՝ եւ ամենքն էլ՝ որ նորան հնազանդել էին, ցրուեան եւ ոչինչ եղան:
37 Նորանցից յետոյ Գալիլեացի Յուդան վերկացաւ աշխարհագրի օրերումը. եւ շատ ժողովուրդ քաշեց իր կողմը. նա էլ կորաւ՝ եւ ամենքն էլ որ նորան հնազանդել էին, ցիրուցան եղան:
38 Եւ հիմա ասում եմ ձեզ. Հեռու կացէք այդ մարդկանցից, եւ թողէք դորանց. որովհետեւ եթէ այդ խորհուրդը կամ այդ գործը մարդկանցից է, կ’քանդուի.
39 Բայց եթէ Աստուածանից է, չէք կարող քանդել դորան. մի գուցէ Աստուծոյ դէմ կռիւ անող էլ գտնուիք:
40 Նորանք էլ համոզուեցան նորան. եւ առաքեալներին կանչեցին՝ ծեծեցին, եւ պատուէր տուին, որ չ’խօսեն Յիսուսի անունովը. եւ արձակեցին նորանց:
41 Իսկ նորանք ուրախանալով գնացին ատեանի երեսիցը. որովհետեւ արժանի եղան նորա անունի համար անարգուիլ:
42 Եւ բոլոր օրը չէին դադարում տաճարումը եւ տներումը սովորեցնել եւ Յիսուս Քրիստոսին աւետարանել:
