Գործեր 8։1-40
8 Եւ այն օրերումը մեծ հալածմունք եղաւ Երուսաղէմումը լինող եկեղեցու վերայ. եւ ամենքը ցրուեցան Հրէաստանի եւ Սամարիայի երկիրների մէջ, բացի առաքեալներից:
2 Եւ աստուածավախ մարդիկ Ստեփաննոսին վեր առան՝ եւ մեց սուգ արին նորա վերայ:
3 Բայց Սօղոսը վնաս էր տալիս եկեղեցուն. եւ տանից տուն էր մտնում, եւ մարդկանց եւ կանանց քաշում մատնում էր բանտի մէջ:
4 Եւ ցրուածները ման էին գալիս՝ խօսքն աւետարանելով:
5 Եւ Փիլիպպոսն իջաւ Սամարիայի մի քաղաքը՝ եւ Քրիստոսին քարոզում էր նորանց:
6 Ժողովուրդներն էլ միաբան ականջ էին դնում Փիլիպպոսի խօսածներին, լսելով եւ տեսնելով այն նշանները, որ անում էր:
7 Որովհետեւ պիղծ ոգիներ ունեցողների շատերից, մեծաձայն աղաղակելով դուրս էին գալիս:
8 Եւ շատ անդամալոյծներ եւ կաղեր բժշկվում էին:
9 Եւ մեծ ուրախութիւն եղաւ այն քաղաքումը: Եւ մի մարդ՝ անունը Սիմօն, առաջուց այն քաղաքումը մոգութիւն էր անում, եւ Սամարացիների ազգին ապշեցնում էր. ասելով թէ ինքը մի մեծ բան է:
10 Որին ամենքն էլ՝ փոքրից մինչեւ մեծը մտիկ էին անում, եւ ասում թէ Սա է Աստուծոյ մեծ զօրութիւնը:
11 Եւ մտիկ էին անում նորան. որովհետեւ շատ ժամանակ մոգութիւններով ապշեցրել էր նորանց:
12 Բայց երբոր հաւատացին Փիլիպպոսին, որ աւետարանում էր Աստուծոյ արքայութեան եւ Յիսուսի Քրիստոսի անունի բաները, ամենքն էլ մկրտվում էին՝ թէ մարդիկ եւ թէ կանայք:
13 Եւ Սիմօնն ինքն էլ հաւատաց, եւ երբ որ մկրտուեցաւ՝ միշտ Փիլիպպոսի հետ էր. եւ տեսնելով այն նշանները եւ մեծ մեծ զօրութիւնները, որ լինում էին, զարմանում էր:
14 Երբոր Երուսաղէմ լինող առաքեալները լսեցին, թէ Սամարիան Աստուծոյ խօսքը ընդունեց, Պետրոսին եւ Յովհաննէսին ուղարկեցին նորանց մօտ:
15 Որոնք իջան եւ աղօթք արին նորանց վերայ, որ Սուրբ Հոգին առնեն.
16 Որովհետեւ դեռ նորանցից ոչ մէկի վերայ դեռ չէր իջել. միայն Տէր Յիսուսի անունովը մկրտուած էին:
17 Այն ժամանակ ձեռքերը դրին նորանց վերայ, եւ անոնք ընդունեցին Սուրբ Հոգին:
18 Սիմօնն երբոր տեսաւ՝ թէ առաքեալների ձեռք դնելովը՝ Սուրբ Հոգին տրվում է, փող բերաւ նորանց եւ ասեց.
19 Ինձ էլ տուէք այս իշխանութիւնն, որ ում վերայ ձեռք դնեմ՝ Սուրբ հոգին առնէ:
20 Պետրոսն էլ ասեց նորան. Քո արծաթը քեզ հետ կորչի. որովհետեւ դու կարծեցիր, թէ Աստուծոյ պարգեւը փողով կ’առնուի:
21 Դու բաժին եւ վիճակ չ’ունիս այս բանումը. որովհետեւ քո սիրտը ուղիղ չէ Աստուծոյ առաջին:
22 Արդ ապաշխարիր քո այդ չարութիւնիցը՝ եւ Աստուծուն աղաչիր, որ թերեւս թողուի քեզ քո սրտի չար խորհուրդը:
23 Որովհետեւ տեսնում եմ քեզ՝ որ դառն մաղձի եւ անիրաւութեան կապանքի մէջ ես:
24 Սիմօնն էլ պատասխանեց եւ ասեց. Դուք ինձ համար աղօթք արէք Տիրոջը, որ ինձ վերայ մի բան չ’գայ նորանցից, որ դուք ասեցիք:
25 Եւ նորանք վկայութիւն տալով եւ Տիրոջ խօսքը խօսելով, ետ դառան Երուսաղէմ. եւ Սամարացիների շատ գիւղերի մէջ աւետարանում էին:
26 Եւ Տիրոջ հրեշտակը խօսեց Փիլիպպոսի հետ եւ ասեց. Վեր կաց եւ գնա հարաւային կողմը՝ այն ճանապարհը, որ Երուսաղէմիցն իջնում է Գազա, որ անապատ է:
27 Եւ նա վեր կացաւ գնաց. եւ ահա մի Եթովպիացի մարդ, Եթովպիացիների Կանթակա թագուհու ներքինի մի իշխանը, որ նորա բոլոր գանձի վերայ էր, որ եկել էր Երուսաղէմ երկրպագութիւն անելու.
28 Եւ ետ դառնալիս իր կառքումը նստած կարդում էր Եսայիա մարգարէի գիրքը:
29 Հոգին էլ Փիլիպպոսին ասեց. Մօտեցիր եւ հասիր այդ կառքին:
30 Եւ Փիլիպպոսն առաջ վազելով լսեց որ Եսայիա մարգարէի գիրքն էր կարդում, եւ ասեց. Հասկանո՞ւմ ես արդեօք կարդացածդ:
31 Նա էլ ասեց՝ Ի՞նչպէս կ’կարողանամ, եթէ մէկը չ’առաջնորդէ ինձ. եւ Փիլիպպոսին աղաչեց, որ վեր ելնէ նստէ նորա հետ:
32 Եւ գրքի պարունակութիւնը որ կարդում էր՝ այս էր. Ինչպէս ոչխար տարուեցաւ մորթուելու. եւ ինչպէս գառն իր խուզողի առաջ լուռ կանգնած՝ այնպէս չէ բանում իր բերանը:
33 Նորա խոնարհութիւնովը նորա դատաստանը վեր առնուեցաւ, նորա ցեղն ո՞վ պիտի պատմէ. որովհետեւ նորա կեանքը երկրիցս վեր է առնվում:
34 Եւ ներքինին պատասխանեց Փիլիպպոսին եւ ասեց. Աղաչում եմ քեզ, մարգարէն սա ո՞ւմ համար է ասում. իրա՞ն համար, թէ մի ուրիշի համար:
35 Փիլիպպոսն էլ իր բերանը բացաւ, եւ այս գրքիցը սկսած՝ Յիսուսն աւետարանեց նորան:
36 Երբոր ճանապարհումը գնում էին, եկան մի ջրի մօտ. եւ ներքինին ասեց. Ահա ջուր, ի՞նչ է արգելում ինձ, որ մկրտուիմ:
37 Եւ նորա ասեց Փիլիպպոսը. Եթէ բոլոր սրտից հաւատում ես, կարելի է. եւ նա պատասխանեց եւ ասեց. Հաւատում եմ՝ թէ Աստուծոյ Որդին է Յիսուս Քրիստոսը:
38 Եւ հրաման տուաւ որ կառքը կանգնեցնէ. եւ երկուսն էլ իջան ջուրը՝ Փիլիպպոսը եւ ներքինի, եւ նա մկրտեց նորան:
39 Եւ երբոր ջրիցը դուրս եկան, Տիրոջ Հոգին Փիլիպպոսին յափշտակեց, եւ ներքինին այլ եւս չ’տեսաւ նորան. եւ նա ուրախութեամբ գնում էր իր ճանապարհը:
40 Եւ Փիլիպպոսը գտնուեցաւ Ազովտոսումը. եւ ման գալով աւետարանում էր ամեն քաղաքներին մինչեւ որ եկաւ Կեսարիա:
