Դատավորներ 20։1-48
20 Այն ժամանակ բոլոր Իսրայելի որդիքը դուրս եկան, եւ ժողովուեցաւ ժողովքը մէկ մարդի պէս Դանիցը մինչեւ Բերսաբէէ եւ Գաղաադի երկիրը՝ Մասփայի մէջ Տիրոջ առաջին։
2 Եւ ներկայացան բոլոր ժողովրդի՝ Իսրայէլի բոլոր ցեղերի գլխաւոր մարդիկը՝ չորս հարիւր հազար սուր քաշող հետեւակ զօրք Աստուծոյ ժողովրդի ժողովքի մէջ։
3 Եւ Բենիամինի որդիքը լսեցին, որ Իսրայելի որդիքը վեր են գնացել Մասփա։ Եւ Իսրայէլի որդիքն ասեցին. Պատմեցէք, թե այս չարութիւն ի՞նչպես եղաւ։
4 Եւ այն Ղեւտացի մարդը՝ այն մեռցրուած կնկայ մարդը պատասխանեց եւ ասեց. Ես ու իմ հարճը եկանք Բենիամինի Գաբաան, որ գիշերը մնանք։
5 Եւ Գաբաայի բնակիչները ինձ դէմ վեր կացան, եւ գիշերով պաշարեցին տունը ինձ դէմ, եւ ինձ ուզում էին սպանել, եւ իմ հարճին լլկեցին, եւ նա մեռաւ։
6 Ես էլ իմ հարճն առայ եւ նորան կոտորեցի, եւ Իսրայէլի ժառանգութեանը բոլոր երկրին ուղարկեցի. որովհետեւ նորանք Իսրայելի մէջ մեծ յանցանք եւ անզգամութիւն արին։
7 Ահա դուք ամենքդ Իսրայէլի որդիք էք, ձեր մէջ խօսեցէք եւ խորհուրդ արէք այստեղ։
8 Եւ բոլոր ժողովուրդը մէկ մարդի պէս վեր կացաւ, եւ ասեց. Մեզանից ոչ մէկն իր վրանը չ’գնայ, եւ ոչ մէկն իր տունը չ’դառնայ։
9 Եւ հիմա այս բանն անենք Գաբաային. նորա վերայ գնանք վիճակով.
10 Եւ առնենք Իսրայէլի ամեն ցեղերիցը՝ հարիւրիցը տասը, եւ հազարիցը հարիւր, եւ տասը հազարիցը հազար մարդ, որ ժողովրդի համար պաշար տանեն, որ Բենիամինի Գաբաան մտնելով նորան հատուցանեն Իսրայելի մէջ նորա արած բոլոր անզգամութեան պես։
11 Եւ այն քաղաքի վերայ ժողովուեցան Իսրայէլի բոլոր մարդիկը մէկ մարդի պէս միաբանութեամբ։
12 Եւ Իսրայէլի ցեղերը Բենիամինի բոլոր ցեղին մարդիկ ուղարկեցին եւ ասեցին. Այս ի՞նչ չարութիւն է որ ձեր մէջ եղաւ։
13 Եւ հիմա Գաբաայի մէջ եղող այն չար զաւակ մարդիկը տուէք,որ նորանց մեռցնենք, եւ չարութիւնը Իսրայելիցը վեր առնենք։ Բայց Բենիամինեանք չ’ուզեցին լսել իրենց եղբարց՝ Իսրայելի որդկանց խօսքին։
14 Եւ Բենիամինի որդիքը ժողովուեցան իրանց քաղաքներիցը Գաբաայի մէջ որ Իսրայէլի որդկանց դէմ պատերազմ անեն։
15 Եւ այն օրն իրանց քաղաքներիցն եկող Բենիամինի որդիքը համարուեցան քսանեւվեց հազար սուր քաշող մարդ բացի Գաբաայի բնակիչներից՝ որոնք եօթը հարիւր ընտիր մարդիկ համարուեցան։
16 Այս բոլոր ժողովրդի մէջ եօթը հարիւր ըտրուած ձախաձեռն մարդիկ կային, որոնց ամենն էլ պարսատիկով մազի վերայ քար էին գցում առանց սխալուելու։
17 Եւ Իսրայէլի մարդիկն էլ համարուեցան՝ բացի Բենիամինից չորս հարիւր հազար սուր քաշող մարդ, սորանք ամենն էլ պատերազմող մարդիկ էին։
18 Եւ վեր կացան գնացին՝ Բեթէլ. եւ Իսրայէլի որդիքը Աստուծուն հարցրին եւ ասեցին. Բենիամինի հետ պատերազմելու համար ո՞վ լինի մեզ առաջնորդ. եւ Տերն ասեց. Յուդան լինի առաջնորդ։
19 Եւ Իսրայելի որդիքը առաւօտը վեր կացան եւ Գաբաայի դէմ բանակ տուին։
20 Եւ Իսրայէլացիք դուրս եկան Բենիամինի հետ պատերազմ անելու, եւ Իսրայէլացիք Գաբաայի մօտ նորանց դէմ շարուեցան պատերազմի համար։
21 Եւ Բենիամինի որդիքը դուրս եկան Գաբաայիցը եւ այն օրը Իսրայէլիցը քսանեւերկու հազար մարդ խորտակեցին գետինը։
22 Եւ ժողովուրդը՝ այսինքն Իսրայէլացիք ուժովացան, եւ միւս անգամ գնացին շարուեցան նոյն տեղը պատերազմելու համար, ուր որ առաջին օրը շարուել էին։
23 Եւ Իսրայէլի որդիքը վեր գնացին, եւ Տիրոջ առաջին մինչեւ իրիկուն լաց եղան, եւ Տիրոջը հարցրին ասելով, Մեր եղբօրը՝ Բենիամինի հետ պատերազմելու համար միւսանգամ վեր գնա՞նք։ Եւ Տէրն ասեց. Նորա դէմ վեր գնացէք։
24 Եւ երկրորդ օրը Իսրայէլի որդիքը Բենիամինի որդկանց մօտեցան։
25 Եւ երկրորդ օրը Բենիամինեանք Գաբաայիցը նորանց դէմ դուրս եկան, եւ Իսրայէլի որդկանցից կրկին տասնեւութը հազար մարդ խորտակեցին գետինը. սորանց ամենն էլ սուր քաշող մարդիկ էին։
26 Այն ժամանակ բոլոր Իսրայելի որդիքը՝ այսինքն բոլոր ժողովուրդը վեր գնացին Բեթել, եւ այնտեղ Տիրոջ առաջին նստեցին լաց եղան, եւ այն օրը մինչեւ իրիկուն ծոմ պահեցին, եւ Տիրոջ առաջին ողջեկեզներ եւ խաղաղութեան զոհեր մատուցրին։
27 Եւ Իսրայէլի որդիքը Տիրոջ հարցրին. (եւ այն օրերը Աստուծոյ ուխտի տապանակն այնտեղ էր.
28 Եւ այն օրերը նորա առաջին Ահարօնեան Եղիազարի որդի Փենեհէսն էր կանգնում.) եւ ասեցին Մեր եղբօր Բենիամինի որդկանց հետ պատերազմելու համար միւս անգամ էլ վեր գնա՞նք, թէ դադարենք։ Եւ Տերն ասեց. Վեր գնացեք, որովհետեւ էգուց ձեր ձեռքը պիտի մատնեմ նորանց։
29 Եւ Իսրայէլացիք Գաբաայի շրջակայքումը դարանակալներ դրին։
30 Եւ Իսրայէլի որդիքը երրորդ օրը Բենիամինի որդկանց վերայ գնացին, եւ միւս անգամների պէս Գաբաայի դէմ շարուեցան։
31 Այն ժամանակ Բենիամինի որդիքը ժողովրդին դիմաւորեցին, եւ քաղաքիցը բաժանուեցան եւ առաջին անգամների պէս սկսեցին ժողովուրդը զարկել, եւ երեսունի չափ Իսրայէլացի մեռցրին այն ճանապարհների մէջ՝ որոնց մէջ՝ որոնց մէկը Բեթէլ է գնում եւ միւսը դաշտի Գաբաան։
32 Եւ Բենիամինի որդիքն ասեցին. Ահա նորանք մեր առաջին առաջի անգամների պէս կոտորվում են։ Եւ Իսրայէլի որդիքն ասեցին. Փախչենք եւ նորանց քաղաքիցը դուրս հանենք ճանապարհները։
33 Եւ Իսրայէլի բոլոր մարդիկն իրանց տեղիցը վեր կացան, եւ Բաալթամարի առաջին շարուցան։ Եւ Իսրայէլի դարանակալները յանկարծ իրանց տեղերիցը՝ Գաբաայի դաշտիցը դուրս եկան։
34 Եւ եկան Գաբաայի առաջը բոլոր Իսրայէլիցը տասը հազար ըտրուած մարդ, եւ պատերազմը սաստկացաւ. եւ նորանք չ’գիտէին որ իրանց վերայ չարիք է հասել։
35 Եւ Տէրը Իսրայէլի առաջին Բենիամինին զարկեց, եւ այն օրը Իսրայէլի որդիքը Բենիամինից քսանեւհինգ հազար հարիւր մարդ փչացրին. նորանց ամենն էլ սուր քաշող էին։
36 Եւ Բենիամինի որդիքը տեսան որ իրանք յաղթուեցան, որովհետեւ Իսրայէլացիները Գաբաայի շրջակայքումը դրած դարանակալներին ապաւինելով՝ Բենիամինեանց տեղ տուին։
37 Եւ դարանակալները շուտով Գաբաայի վերայ յարձակուեցան, եւ դարանակալները տարածուեցան, եւ բոլոր քաղաքը սուրի բերանով զարկեցին։
38 Եւ Իսրայէլացիները դարանակալների հետ ժամանակ էին որոշել, որ քաղաքիցը կրակով ծուխ հանեն։
39 Այն ժամանակ Իսրայելի մարդիկը պատերազմի մէջ փախուստ ցոյց տուին. եւ Բենիամինեանք սկսեցին Իսրայէլացիներին զարկել, եւ երեսուն մարդի չափ մեռցրին. որովհետեւ ասեցին թէ Անտարակոյս նորանք մեր առաջում առաջին պատերազմի պէս կոտորվում են։
40 Բայց երբոր քաղաքիցը կրակի ծուխը սկսեց սիւնի պէս բարձրանալ, Բենիամինեանք ետ դառան, եւ ահա քաղաքի հրդեհը երկինքն էր բարձրանում։
41 Եւ երբոր Իսրայէլացիները ետ դառան, Բենիամինեանք շուարեցան մնացին, որովհետեւ տեսան որ չարիքը իրանց վերայ հասել էր։
42 Եւ նորանք Իսրայէլացիների առաջից դէպի անապատի ճանապարհը դարձան, բայց պատերազմը հասաւ նորանց. եւ քաղաքներիցը դուրս եկողները նորանց իրանց մէջ մեռցրին։
43 Այսպէս Բենիամինեաններին պաշարեցին, նորանց հալածեցին, եւ նորանց դիւրութեամբ մինչեւ Գաբաայի դէմ արեւելեան կողմից զարկեցին։
44 Եւ Բենիամինիցը տասնեւութ հազար մարդ ընկաւ. նորանց ամենն էլ զօրաւոր մարդիկ էին։
45 Եւ մնացածները դարձան դեպի անապատը եւ դեպի Ռեմօնի վէմը փախան. նորանցից ճանապարհներումը հինգ հազար մարդ ճռաքաղ արին. եւ նորանց մինչեւ Գեդոմ հալածելով՝ նորանցից երկու հազար մարդ զարկեցին։
46 Եւ Բենիամինիցն այն օրը բոլոր ընկածները քսանեւհինգ հազար սուր քաշող մարդ էր. նորանց ամենն էլ զօրաւոր մարդիկ էին։
47 Եւ վեց հարիւր մարդ դարձան եւ դէպի անապատը Ռեմօնի վէմը փախան, եւ Ռեմօնի վէմումը չորս ամիս կացան։
48 Եւ Իսրայելացիները դէպի Բենիամինի որդիները դառնալով՝ նորանց սուրի բերանով զարկեցին, քաղաքների միջի մարդկանցից մինչեւ անասունները, եւ ինչ որ գտնուեցաւ, եւ բոլոր գտնուած քաղաքներն էլ կրակով այրեցին։
