Եզեկիել 10։1-22
10 Եւ ես նայեցի եւ ահա այն հաստատութեան վերայ, որ քերովբէներին գլխի վերայ էր, շափիւղայ քարի պէս աթոռի նմանութեան կերպարանքով մի բան երեւում էր նորանց վերայ.
2 Եւ ասեց այն քթանի հագուստ հագած մարդին ասելով. Եկ քերովբէից տակի անիւների մէջտեղը մտիր եւ ափերդ լցրու կրակի կայծերիցը քերովբէների միջիցը եւ ցրիւ տուր քաղաքի վերայ. եւ նա մտաւ իմ աչքերի առաջին։
3 Եւ քերովբէները կանգնած էին տան աջ կողմին այն մարդը մտնելիս, եւ ամպը լցրեց ներսի գաւիթը։
4 Եւ Տիրոջ փառքը բարձրացաւ քերովբէների վերայից տան սեամի վերայ, եւ տունը լցուեցաւ Տիրոջ փառաց պայծառութիւնովը։
5 Եւ քերովբէների թեւերի ձայնը լսվում էր մինչեւ դուրսի սրահը իբրեւ Ամենակարող Աստուծոյ ձայնը երբոր խօսում է։
6 Եւ եղաւ երբոր հրամայեց քթանի հագուստ հագած մարդին ասելով՝ Անիւների միջից քերովբէների մեջտեղից կրակ վեր առ, նա գնաց ու կանգնեց անիւի մօտ.
7 Եւ քերովբէների միջից քերովբէն մեկնեց իր ձեռքը դեպի քերովբէների մէջտեղը եղող կրակը եւ վեր առաւ դրաւ քթանի հագուստ հագածի ափումը, եւ նա առաւ ու դուրս եկաւ։
8 Եւ քերովբէների թեւերի տակին մի մարդի ձեռքի նմանութիւն էր երեւում։
9 Եւ ես մտիկ տուի, եւ ահա չորս անիւներ կային քերովբէների կշտին՝ մէկ անիւը մէկ քերովբէի կշտին, եւ մէկ անիւն էլ մէկ քերովբէի կշտին, եւ անիւների կերպարանքը ոսկեքարի տեսքի պէս։
10 Եւ նորանց չորսի կերպարանքն էլ մէկ նմանութիւն ունէր՝ իբր թէ անիւ անիւի մէջ լինէր.
11 Գնալիս դէպի չորս քառակողմն էին գնում, շուռ չէին գալիս երբոր գնում էին, որովհետեւ այն կողմը ուր որ ուղղուած էր գլուխը՝ նորա ետեւիցն էին գնում. նորանք շուռ չէին տալիս երբոր գնում էին։
12 Եւ նորանց բոլոր մարմինները եւ նորանց մէջքերը ու ձեռքերը եւ նորանց թեւերը եւ անիւները լիքն էին աչքերով շուրջանակի այն չորս անիւները։
13 Անիւների մասին՝ նորանց կանչեցին՝ Մրրիկ, իմ ականջների առաջին։
14 Եւ ամեն մէկը չորս երես ունէր. մէկի երեսը քերովբէի երեսն էր, եւ երկրորդի երեսը մարդի երես էր, եւ երրորդը առիւծի երես, եւ չորրորդը՝ արծիւի երես։
15 Եւ քերովբէները վերացան։ Սորանք են այն կենդանիները որոնց տեսայ Քոբար գետի մօտ։
16 Եւ քերովբէները գնալիս անիւները կշտովը գնում էին. եւ երբոր քերովբէները բարձրացնում էին իրանց թեւերը որ վերանան երկրի վերայից, անիւներն էլ շուռ չէին տալիս նորանց կշտիցը։
17 Նորանք կանգնելիս կանգնում էին, եւ նորանք վերանալիս վերանում էին նորանց հետ, որովհետեւ կենդանիի ոգին կար նորանցում։
18 Եւ դուրս եկաւ Տիրոջ փառքը տան սեամի վերայից եւ կանգնեց քերովբէների վերայ։
19 Եւ քերովբէները բարձրացրին իրանց թեւերը եւ վերացան երկրիցը իմ աչքերի առաջին դուրս գալով, եւ անիւները նորանց մօտին, եւ կանգնեցին Տիրոջ տան արեւելյան դռան մուտքումը, եւ Իսրայէլի Աստուծոյ փառքը նորանց վերայ էր վերեւից։
20 Սորանք էին այն կենդանիքը, որ ես տեսայ Իսրայէլի Աստուծոյ տակին Քոբար գետի մօտ եւ գիտացի, որ քերովբէներ են նորանք։
21 Ամեն մէկը չորս չորս երես ունեին, եւ ամեն մէկը չորս թեւ, եւ մարդի ձեռքերի նմանութիւն կար նորանց թեւերի տակին։
22 Եւ նորանց երեսների նմանութիւնը այն երեսներինն էր, որ տեսել էի Քոբար գետի մօտ՝ նորանց կերպարանքը եւ իրանք ամեն մէկը ուղիղ դէպի առաջ էր գնում։
