Եզեկիել 15։1-8
15 Եւ Տիրոջ խօսքը եղաւ ինձ ասելով.
2 Մարդի որդի, ի՞նչ աւելի է որթը միւս ամեն փայտերից, որթի ճիւղը որ անտառի ծառերի մէջ է։
3 Մի՞թէ նորանից փայտ կ’առնուի մի բանի գործածելու համար, կամ թէ նորանից մի ցից կ’առնուի՞ նորանից որ եւ է աման կախելու համար։
4 Ահա կրակի մէջ է գցվում այրուելու համար. նորա երկու ծայրերն էլ կ’ուտէ կրակը, եւ մէջը կ’այրուի. միթէ նա պիտանի՞ է մի բանի։
5 Ահա նա ամբողջ եղած ժամանակը մի բանի օգուտ չ’ունի. ուր մնաց որ կրակը նորան ուտէ, եւ նա այրուած լինի. մի՞թէ նա էլ մի բանի օգուտ կ’ունենայ։
6 Սորա համար այսպէս է ասում Տէր Եհովան. Ինչպէս որ որթի փայտը անտառի փայտերի մէջ, որ տուել եմ կրակին այրուելու համար, նոյնպէս էլ տուի Երուսաղէմի բնակիչները։
7 Եւ իմ երեսը պիտի ուղղեմ դէպի նորանց. նորանք մէկ կրակիցը դուրս կ’գան եւ միւս կրակը կ’ուտէ նորանց, եւ դուք կ’իմանաք, թէ ես եմ Տէրը, երբոր երեսս ձեր վերայ ուղղած կ’լինեմ։
8 Եւ այս երկիրը ամայի պիտի անեմ, նորանց արած անհաւատարմութեան համար, ասում է Տէր Եհովան։
