Եսայիա 28։1-29
28 Վա՜յ Եփրեմի արբեցողների հպարտութեան պսակին, եւ նորա փառաց զարդի թառամեալ ծաղկին, որ գինեհարների պարարտ հովտի գլխին է:
2 Ահա Տէրն ունի քաջ եւ զօրաւոր մէկին, կարկտի փոթորկի նման՝ մի ապականիչ մրրիկ. նա յորդող առատ ջրերի հեղեղի պէս թափելու է երկրի վերայ հզօր ձեռքով:
3 Ոտքով կոխ են տալու Եփրեմի արբեցողների հպարտութեան պսակը:
4 Եւ մի թառամեալ ծաղիկ պիտի դառնայ նորա փառաց պսակը, որ պարարտ հովտի գլխին է. ինչպէս հունձքից առաջ վաղահաս թուզը, որ նորան տեսնողը՝ հազիւ թէ ձեռքն է առել՝ կուլ է տալիս.
5 Այն օրը Զօրաց Տէրն է լինելու զարդի պսակ, եւ շքեղ թագ՝ իր ժողովրդի մնացորդի համար.
6 Եւ իրաւունքի հոգի՝ իրաւունքի համար նստողին, եւ ոյժ՝ պատերազմը դէպի դուռը ետ դարձողներին:
7 Բայց սորանք էլ են գինիով մոլորուած, եւ խոտորում են ցքիով. քահանան եւ մարգարէն մոլորուած են ցքիով, կուլ են գնացել գինիի մէջ, ցքիով խոտորել են. մոլորվում են տեսիլքի մէջ, դանդաչում են դատաստանումը:
8 Որովհետեւ բոլոր սեղանները լիքն են պիղծ փսխուածքով, այլ եւս տեղ չէ մնացել:
9 Ո՞ւմ է նա գիտութիւն սովորեցնում, եւ ո՞ւմ՝ քարոզ հասկացնում. կաթից կտրուածների՞, ստինքից քաշուածների՞:
10 Որ հրաման հրամանի վերայ՝ հրաման հրամանի վերայ, խրատ խրատի վերայ՝ խրատ խրատի վերայ. մի քիչ այստեղ, մի քիչ այն տեղ:
11 Իրաւ թոթովախօս շրթունքով եւ օտար լեզուով պիտի խօսէ նա այս ժողովրդի հետ:
12 Նա որ նորանց ասեց՝ Սա է ձեր յոգնածին հանգստացնելու հանգստութիւնը, եւ սա է մխիթարութիւնը. բայց նորանք չ’ուզեցին լսել:
13 Եւ Տիրոջ խօսքն էլ լինելու է նորանց համար հրաման հրամանի վերայ՝ հրաման հրամանի վերայ. խրատ խրատի վերայ՝ խրատ խրատի վերայ, մի քիչ այստեղ, մի քիչ այնտեղ, որպէս զի գնան եւ ետեւի վերայ ընկնեն ու ջարդուին, եւ որոգայթի մէջ ընկնեն եւ բռնուին:
14 Սորա համար լսեցէք Տիրոջ խօսքը, ով ծաղրող մարդիկ, այս ժողովրդի իշխաններ, որ Երուսաղէմումն է.
15 Որովհետեւ ասում էք՝ Մենք ուխտ ենք դրել մահի հետ, եւ դժոխքի հետ՝ դաշինք ենք կապել, որ յորդահոս հեղեղը, եթէ անցնելու լինի, մեզ չի հասնիլ. որովհետեւ մենք ստութիւնը մեր պատսպարանը շինեցինք, եւ խաբէութեան մէջ ենք ծածկուած:
16 Վասն որոյ այսպէս է ասում Եհովայ Տէրը. Ահա ես եմ որ Սիօնումը դրել եմ վէմը, ընտիր վէմ, պատուական անկիւն, հաստատահիմն հիմունք. ով որ նորան հաւատայ, չի փախչիլ:
17 Եւ ես իրաւունքը՝ չափին հաւասար, եւ արդարութիւնը՝ կշռքին հաւասար պիտի անեմ, եւ կարկուտը պիտի ստութեան պատսպարանը խորտակէ, եւ թաքուստը ջուրերը պիտի ողողեն:
18 Եւ ձեր ուխտը մահի հետ պիտի ջնջուի, եւ դժոխքի հետ արած դաշինքը պիտի չ’հաստատուի, որ երբոր յորդահոս հեղեղն անցնելու լինի, դուք նորանից ոտնահար պիտի լինիք:
19 Քանի անգամ որ անցնէ, ձեզ պիտի տանէ, որովհետեւ ամեն առաւօտ անց է կենալու՝ ցերեկը եւ գիշերը. եւ մի միայն սոսկում է լինելու լուրը առնելը:
20 Որովհետեւ անկողինը կարճ է երկար ձգուելու համար, եւ ծածկոցը նեղ է նորանով ծածկուելու համար:
21 Որովհետեւ ինչպէս Փարասին սարի վերայ՝ վեր է կենալու Տէրը, եւ բարկանալու է, ինչպէս էր Գաբաւոնի ձորումը, որ գործէ իր գործը՝ իր օտարոտի գործը. եւ կատարէ իր պաշտօնը՝ իր տարօրինակ պաշտօնը:
22 Եւ հիմա ծաղր անողներ մի լինիք, որ ձեր կապերը աւելի չ’պնդանան, որովհետեւ լսեցի այն որոշուածն ու սահմանուածը Զօրաց Եհովայ Տիրոջ կողմանէ բոլոր երկրի վերայ:
23 Ականջ դրէք, եւ լսեցէք իմ ձայնը, մտիկ տուէք, եւ լսեցէք իմ խօսքը:
24 Մի՞թէ ամեն օր հերկում է հերկողը ցանելու համար, եւ բանո՞ւմ տափանո՞ւմ իր արտը.
25 Չէ՞ որ նորա երեսը շիտակելուց յետոյ՝ ցրիւ է տալիս արջնդեղը եւ ցանում չամանը, եւ ցորենը կարգո՞վ դնում եւ գարին իր որո՞շ տեղը եւ հանճարը իր սահմանումը:
26 Եւ նա կրթել է նորան խոհեմութեան, եւ ուսուցրել է նորան իր Աստուածը:
27 Որովհետեւ արջնդեղը կամնասայլով չի ծեծուիլ, եւ սայլի անիւը չի դարձնուիլ չամանի վերայ, այլ գաւազանով է թակվում արջնդեղը, եւ չամանը՝ մահակով:
28 Ցորենը կ’փշրուի՞, Ոչ, յաւիտեան. մարդ նորան կասում է կասում, եւ իր սայլի անիւը քշում նորա վերայ եւ իր ձիերին, եւ նորանք չեն փշրվում:
29 Սա էլ Զօրաց Եհովայ Տէրիցն է դուրս գալիս, որի խորհուրդն՝ սքանչելի, հանճարը գերազանց է:
