Երգերի Երգ 6։1-13
6 Ո՞ւր է գնացել քո սիրականը, ով կանանց գեղեցիկդ. ո՞ւր է դիմել քո սիրականը, որ նորան որոնենք քեզ հետ։
2 Իմ սիրականն իջել է իր պարտէզը, բալասանի ածուի մօտ. որ արածեցնէ պարտէզներումը եւ շուշաններ քաղէ։
3 Ես իմ սիրականինն եմ, եւ իմ սիրականը իմն է, որ արածեցնում է շուշանների մէջ։
4 Գեղեցիկ ես դու, ով ընկերուհիս, Թերսայի պէս, հաճելի ես Երուսաղէմի պէս. երկիւղալի՝ դրօշակի զօրքերի պէս։
5 Դարձրու աչքերդ իմ առաջից, որ յարձակվում են ինձ վերայ. մազերդ Գաղաադում* պառկող այծերի հօտին նման են։
6 Ատամներդ լուացարանից դուրս եկող մաքիների հօտին նման են. որոնք ամենքը երկուորեակ են ծնում, եւ մի ամուլը չ’կայ նորանցում։
7 Կիսած նռնի նման են այտերդ ծամերիդ տակին։
8 Վաթսուն են թագուհիները, եւ ութսուն՝ հարճերը, եւ օրիորդներին թիւ չ’կայ։
9 Մէկ հատիկ է իմ աղաւնին, իմ կատարեալը, նա միամօր է, նա ընտրուած է իր մօր համար. աղջիկները տեսան նորան եւ նորան երանեցին, թագուհիներն ու հարճերն էլ գովասանեցին նորան։
10 Ո՞վ է այդ որ նայում է արշալոյսի պէս, գեղեցիկ է լուսնի նման, մաքուր՝ արեգակի պէս, ահարկու՝ դրօշակիր զօրքերի պէս։
11 Ես ընկոյզների պարտէզն իջայ որ հովտի կանաչները տեսնեմ, տեսնեմ թէ ծլե՞լ է որթը արդեօք, թէ ծաղկե՞լ են նռնենիները։
12 Ես չ’գիտէի, իմ հոգիս դրել էր ինձ իմ ազնուական ազգի* կառքերումը։
13 Դարձիր, դարձիր, ով Սուլամիթ, դարձիր, դարձիր, որ քեզ տեսնենք։ Ի՞նչ պիտի տեսնէք Սուլամիթի վերայ. ինչպէս Մանայէմի պարախումբը։
