Երեմիա 2։1-37
2 Եւ Տիրոջ խօսքն եղաւ ինձ ասելով.
2 Գնա եւ կանչիր Երուսաղէմի ականջներին եւ ասիր. Այսպէս է ասում Տէրը՝ Յիշեցի քեզ համար քո երիտասարդութեան քաղցրութիւնը, քո հարսնութեան սէրը, քո իմ ետեւից գալը անապատի մէջ՝ այն չ’սերմուած երկրումը։
3 Սուրբ էր Իսրայէլը Տիրոջ համար, նորա արդիւնքի առաջինեկը. բոլոր նորան ուտողները յանցաւոր էին լինում, չարիք էր գալիս նորանց վերայ, ասում է Տէրը։
4 Լսեցէք Տիրոջ խօսքը, ով Յակոբի տուն, եւ Իսրայէլի տան բոլոր ազգատոհմեր,
5 Այսպէս է ասում Տէրը, Ձեր հայրերը ի՞նչ անիրաւութիւն գտան ինձ վերայ, որ հեռացան ինձանից, եւ ունայնութեան ետեւից գնացին, եւ ունայնացան։
6 Եւ չ’ասեցին թէ Ո՞ւր է Տէրը, որ մեզ վեր հանեց Եգիպտոսի երկրից, որ մեզ ման ածեց անապատումը, ամայութեան եւ փոսերի երկրումը՝ չորութեան եւ մահուան ստուերի երկրումը, այնպիսի մի երկրում, որով մարդ չէ անցնում, եւ ուր մարդ չէ բնակվում։
7 Եւ ես ձեզ բերի մի պտղաբեր երկիր, որ ուտէք նորա պտուղը եւ նորա բարիքը. եւ դուք մտաք եւ անմաքուր արիք իմ երկիրը, եւ իմ ժառանգութիւնը պղծութիւն շինեցիք։
8 Քահանաները չ’ասեցին թէ Ուր է Տէրը, եւ օրէնքը ձեռքին բռնողները ինձ չ’ճանաչեցին, եւ հովիւները ապստամբուեցին ինձ դէմ, եւ մարգարէքը Բահաղով մարգարէացան, եւ անպիտան բաների ետեւիցը գնացին։
9 Սորա համար ես դեռ վիճելու եմ ձեզ հետ, ասում է Տէրը, եւ ձեր որդկանց որդիների հետ եմ վիճելու։
10 Որովհետեւ անցկացէք Կիտացիների կղզիները եւ տեսէք, եւ մարդ ուղարկեցէք Կեդար եւ մէկ լաւ հասկացէք, եւ տեսէք, թէ արդեօք մի այդպիսի բան եղած կա՞յ։
11 Թէ արդեօք մի ազգ փոխե՞լ է իր աստուածները թէպէտեւ նորանք աստուածներ չեն. բայց իմ ժողովուրդը փոխել է իր Փառքը մի այնպիսի բանով, որ օգուտ չ’ունի։
12 Երկինք, զարմացէք այս բանի վերայ, սոսկացէք եւ շատ հիացէք, ասում է Տէրը։
13 Որովհետեւ իմ ժողովուրդը կրկնապատիկ չարութիւն գործեց, ինձ՝ կենաց ջրի աղբիւրս՝ թողեցին որ իրանց համար հորեր փորեն՝ ծակծակոտ հորեր, որոնք չեն կարող ջուրը պահել։
14 Ծառա՞յ է Իսրայէլը, կամ թէ ընդոծի՞ն է նա. ապա ի՞նչու համար յափշտակութեան մատնուեցաւ։
15 Նորա դէմ մռնչեցին առիւծի կորիւնները՝ հանեցին իրանց ձայնը, եւ նորա երկիրը աւերակ արին, նորա քաղաքները այրեցին, որ բնակիչ չ’մնաց։
16 Մեմփացիների ու Տափնացիների տղերքն էլ արածեցին քո գագաթի վերայ։
17 Չէ՞ որ սա արաւ քեզ քո Տէր Աստուծուն ձգելդ՝ այն ժամանակ երբ նա քեզ առաջնորդում էր ճանապարհումը։
18 Եւ հիմա ի՞նչ ունիս դու Եգիպտոսի ճանապարհումը, որ Սիովրի ջուրը խմես, եւ ի՞նչ ունիս դու Ասորեստանի ճանապարհումը, որ Գետի ջուրը խմես։
19 Քեզ քո չարութիւնն է խրատում, եւ քո անհաւատարմութիւններն են քեզ յանդիմանում։ Արդ իմացիր եւ տես, որ չար եւ դառն բան է քո Տէր Աստուծուն թողելդ, եւ իմ երկիւղը քեզ վերայ չ’լինելը, ասում է Զօրաց Տէր Եհովան։
20 Որովհետեւ դու ի վաղուց ես կոտրել քո լուծը եւ քո կապերը կտորել, եւ ասել ես թէ Չեմ ծառայում. որովհետեւ ամեն կանաչ ծառի տակ պառկեցիր դու՝ պոռնկացար։
21 Եւ ես քեզ տնկել էի իբրեւ ընտիր որթ, բոլորովին հաւատարիմ սերմ. բայց դու ինչպե՜ս փոխուեցար ինձ համար վայրի որթի անպիտան ճիւղեր դարձար։
22 Որովհետեւ եթէ բորակով լուացուիս, եւ շատ օճառ գործածես, քո անօրէնութիւնը պիտի մնայ իմ առաջին իբրեւ արատ, ասում է Տէր Եհովան։
23 Ի՞նչպէս կարող ես ասել. Չեմ պղծուել, Բահաղների ետեւից չեմ գնացել. մտիկ արա հովտի մէջ քո ճանապարհին, հասկացիր թէ ինչ ես արել, ով թեթեւաշարժ մոլորաշաւիղ մատակ ուղտ։
24 Մի վայրի էշ, որ սովորած է անապատին, եւ իր հոգիի ցանկութիւնովը օդ է ծծում, ո՞վ է կարող նորա տռփանքը ետ դարձնել. նորա բոլոր որոնողները չեն վաստակում. նորան իր ամսումն են գտնում։
25 Ետ պահիր ոտքդ մերկութիւնից, եւ կոկորդդ՝ ծարաւութիւնից, բայց դու ասեցիր. Անկարելի է*՝ ոչ, որովհետեւ ես սիրել եմ օտարներին, եւ գնալու եմ նորանց ետեւից։
26 Ինչպէս որ ամաչում է գողը, երբոր բռնվում է, նոյնպէս էլ ամաչելու են Իսրայէլի տունը, նորանք՝ իրանց թագաւորները, իրանց իշխանները, եւ նորանց քահանաներն ու մարգարէները.
27 Որոնք ասում են փայտին՝ Իմ հայրն ես, եւ քարին՝ Դու ծնեցիր ինձ. որովհետեւ նորանց իրանց մէջքը դարձրին դէպի ինձ եւ ոչ թէ երեսը. բայց իրանց ձախորդութեան ժամանակին ասում են՝ Վեր կաց եւ ազատիր մեզ։
28 Արդ ո՞ւր են քո աստուածները, որ շինեցիր քեզ համար. թող նորանք վեր կենան գուցէ քեզ օգնեն քո ձախորդութեան ժամանակին։ Որովհետեւ քո քաղաքների չափ եղան քո աստուածները, ով Յուդա։
29 Ինչո՞ւ համար վիճում էք ինձ հետ, դուք ամենքդ ապստամբուել էք ինձ դէմ, ասում է Տէրը։
30 Ես զուր եմ ծեծել ձեր որդկանցը. նորանք խրատ չեն առել. ձեր սուրը կերել է ձեր մարգարէներին ինչպէս մի ապականիչ առիւծ։
31 Ով ազգ՝ դուք, մտիկ արէք Տիրոջ խօսքին. Մի՞թէ ես Իսրայէլի համար անապատ եղայ, կամ մի մառախլապատ երկի՞ր. ի՞նչու համար է ասում իմ ժողովուրդը՝ Ազատ ենք, այլ եւս չենք գալիս քեզ մօտ։
32 Մի՞թէ կոյսը կ’մոռանայ իր զարդը, կամ հարսն՝ իր գօտին. բայց իմ ժողովուրդը մոռացել է ինձ այնքան օրեր որ թիւ չ’ունի։
33 Ի՜նչ լաւ սարքում ես քո ճանապարհը որ սէր որոնես. հէնց դորա համար էլ ընթացքդ սովորեցրել ես չար կնիկների։
34 Քո քղանցքումը անմեղ աղքատների հոգիների արիւններն էլ է գտնվում. ես նորանց չ’գտայ թագուն որոնմամբ, այլ այս ամենի վերայ։
35 Բայց դու ասում ես թէ Ես անմեղ եմ. հէնց նորա բարկութիւնը ետ էլ է դառել ինձանից։ Ահա ես քեզ հետ պիտի դատ վարեմ քո ասելու համար, թէ Չեմ մեղանչել։
36 Ի՞նչ ես շատ թափառում՝ ճանապարհներդ փոփոխելով, Եգիպտոսիցն էլ պիտի ամաչես, ինչպէս Ասորեստանիցն ես ամաչել։
37 Սորանից էլ դուրս կ’գաս, ձեռքերդ էլ գլխիդ, որովհետեւ Տէրը մերժել է քո յոյսերը, եւ դու չես յաջողուելու նորանցում։
Ծանոթագրություններ
^ 2։25 Եբր. Յոյս չ’կայ։
