Երեմիա 47։1-7
47 Տիրոջ այն խօսքը որ եղաւ Երեմիա մարգարէին Փղշտացիների նկատմամբ՝ Փարաւօնը Գազան զարկելուց առաջ։
2 Տէրը այսպէս է ասում. Ահա ջուրեր են վեր գալիս հիւսիսիցը եւ յորդած հեղեղ են դառնում, եւ պիտի հեղեղեն երկիրը եւ նորա լիութիւնը, քաղաքը եւ նորանում բնակողներին. եւ մարդիկ պիտի աղաղակեն, եւ երկրի բոլոր բնակիչները պիտի ոռնան։
3 Նորա երիվարների սմբակների տրոփելու ձայնիցը, նորա կառքերի շաչիւնից եւ նորա անիւների շառաչիւնից, հայրերը պիտի չ’նայեն որդկանց վերայ ձեռքերի թուլութիւնիցը։
4 Այն օրուայ համար, որ գալիս է բոլոր Փղշտացիներին կորցնելու, Տիւրոսին եւ Սիդոնին բնաջինջ անելու, բոլոր ազատուած օգնականներին. որ Տէրը պիտի աւերակ անէ Փղշտացիներին, Կափթոր կղզիի մնացորդներին։
5 Գազայի վերայ կնտութիւն եկաւ, Ասկաղոնը աւերակ եղաւ իր հովտի մնացորդովը. մինչեւ ե՞րբ պիտի քեզ կտորես։
6 Աւա՜ղ, ով Տիրոջ սուրբ մինչեւ ե՞րբ չես դադարելու, ետ քաշուիր քո պատեանը, հանգիստ եղիր եւ լռիր։
7 Ի՞նչպէս ես կարող հանգստանալ. քանի որ Եհովան պատուիրել է քեզ*. Ասկաղոնի եւ ծովեզերքի դէմ նշանակել է քեզ*։
