Երեմիա 7։1-34
7 Այս խօսքն եղաւ Երեմիային Տիրոջ կողմիցն ասելով.
2 Կանգնիր Տիրոջ տան դռանը եւ այնտեղ կանչիր այս խօսքը, եւ ասիր՝ Լսեցէք Տիրոջ խօսքը, ով բոլոր Յուդա, որ մտնում էք այս դռներովը Տիրոջը երկրպագելու։
3 Այսպէս է ասում Զօրաց Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը. Լաւացրէք ձեր ճանապարհներն ու ձեր գործերը, եւ ես ձեզ կ’թողեմ, որ բնակուէք այս տեղը։
4 Մի յուսաք սուտ խօսքերի ասելով՝ Տիրոջ տաճարը, Տիրոջ տաճարը, Տիրոջ տաճարն են սորանք։
5 Այլ եթէ դուք լաւացնէք ձեր ճանապարհներն ու գործերը, եթէ դուք իրաւունք անէք մարդի եւ իր ընկերի մէջ,
6 Օտարին, որբին եւ որբեւայրիին չ’զրկէք, եւ անմեղ արիւն չ’թափէք այս տեղը, եւ ուրիշ աստուածների ետեւից չ’գնաք ձեր չարիքովը.
7 Այն ժամանակ ես ձեզ կ’թողեմ, որ բնակուէք այստեղ՝ այս երկրումը, որ ես տուել եմ ձեր հայրերին յաւիտենից յաւիտեանս։
8 Ահա դուք ձեզ համար սուտ խօսքերի էք յոյս դնում, որոնք օգուտ չ’ունին։
9 Մի՞թէ գողանաք, սպանէք, շնութիւն անէք, եւ սուտ երդում անէք ու Բահաղին խունկ ծխէք, եւ այնպիսի աստուածների ետեւից գնաք, որոնց չէիք ճանաչում.
10 Եւ յետոյ գաք ու կանգնէք այս տանը, որի վերայ կանչուած է իմ անունը, եւ ասէք. Ազատուեցանք բոլոր այս գարշութիւններն անելու համար։
11 Մի՞թէ աւազակների այր է այս տունը, որի վերայ կոչուած է իմ անունը, ձեր աչքերի առաջին. ահա ես էլ եմ տեսել, ասում է Տէրը։
12 Սակայն մէկ գնացէք իմ այն տեղը, որ Սելովումն է, ուր որ իմ անունը բնակել էի տալիս առաջ, եւ տեսէք, թէ ինչ եմ արել նորան իմ Իսրայէլ ժողովրդի չարութեան համար։
13 Եւ հիմա, որովհետեւ դուք արիք այս բոլոր գործերը, ասում է Տէրը, թէեւ խօսեցի ձեզ հետ կանուխ վեր կենալով ու խօսելով, բայց դուք չ’լսեցիք, եւ կանչեցի ձեզ, բայց դուք չ’պատասխանեցիք.
14 Ես էլ պէտք է անեմ այն տանը, որի վերայ կանչուած է իմ անունը, եւ որին դուք ապաւինել էք, եւ այն տեղին, որ ես տուել եմ ձեզ եւ ձեր հայրերին, ինչպէս որ արել եմ Սելովին.
15 Եւ ձեզ պէտք է դէն գցեմ իմ երեսի առաջիցը, ինչպէս որ դէն եմ գցել ձեր բոլոր եղբայրներին՝ Եփրեմի բոլոր սերունդին։
16 Ուրեմն դու մի աղօթիր այս ժողովրդի համար, եւ նորանց համար աղաղակ ու աղաչանք մի բարձրացնիր, եւ նորանց համար ինձ մի բարեխօսիր, որովհետեւ ես քեզ չեմ լսելու։
17 Մի՞թէ դու չես տեսնում, թէ նորանք ինչ են անում Յուդայի քաղաքներումը, եւ Երուսաղէմի փողոցներումը։
18 Որդիքը փայտ են ժողովում եւ հայրերը կրակ են վառում, եւ կնիկները խմոր են հունցում, որ երկնքի թագուհիի համար բլիթներ շինեն, եւ թափելու նուէրներ նուիրեն ուրիշ աստուածների, որպէս զի ինձ բարկացնեն։
19 Մի՞թէ ինձ են բարկացնում նորանք, ասում է Տէրը. չէ՞ որ իրանց՝ որ ամօթահար անեն իրանց երեսը։
20 Սորա համար Տէր Եհովան այսպէս է ասում. Ահա իմ բարկութիւնն ու իմ ցասումը պիտի թափուի այս տեղի վերայ. մարդի վերայ եւ անասունի վերայ, դաշտի ծառի վերայ եւ երկրի պտղի վերայ, որ այրէ եւ չ’հանգչէ։
21 Այսպէս է ասում Զօրաց Տէրն՝ Իսրայէլի Աստուածը. Ձեր ողջակէզները աւելացրէք ձեր զոհերի վերայ, եւ միս մի կերէք։
22 Որովհետեւ ես չեմ խօսել ձեր հայրերի հետ եւ նորանց պատուէր չեմ տուել, այն ժամանակ երբոր նորանց դուրս հանեցի Եգիպտոսի երկրիցը ողջակէզի եւ զոհի վերաբերութեամբ։
23 Այլ այս բանը պատուիրեցի նորանց ասելով. Լսեցէք իմ ձայնը, եւ ես ձեզ Աստուած կ’լինեմ, եւ դուք ինձ համար կ’լինէք ժողովուրդ, եւ գնացէք այն բոլոր ճանապարհումը, որ ձեզ պատուիրում եմ, որպէս զի ձեզ համար բարի լինի։
24 Բայց նորանք չ’լսեցին եւ ականջ չ’դրին, եւ վարուեցան իրանց խորհուրդներովը իրանց չար սրտի կամակորութիւնովը, եւ ետ գնացին, եւ ոչ թէ առաջ։
25 Այն օրից որ ձեր հայրերը դուրս եկան Եգիպտոսի երկրից մինչեւ այսօր, ես ուղարկում եմ ձեզ մօտ իմ ամեն ծառաներին՝ մարգարէներին ամեն օր կանուխ վեր կենալով ուղարկում եմ։
26 Բայց նորանք չ’լսեցին ինձ եւ ականջ չ’դրին, այլ իրանց վիզը խստացրին՝ իրանց հայրերիցը չար եղան։
27 Եւ դու ասում ես նորանց այս բոլոր բաները, եւ դու կանչում ես նորանց, բայց նորանք չեն պատասխանում։
28 Ուրեմն ասիր նորանց. Սա այն ազգն է, որ չէ լսում իր Տէր Աստուծոյ ձայնը, եւ խրատ չեն ընդունում, ճշմարտութիւնը կորել եւ կոտրուել է նորանց բերանիցը։
29 Մազերդ խուզիր եւ դէն գցիր, ով Երուսաղէմ, եւ ողբ բարձրացրու բլուրների վերայ, որ Տէրը մերժեց եւ դէն գցեց իր սրտմտութեան սերունդը։
30 Որովհետեւ Յուդայի որդիքը չարութիւն արին իմ աչքի առաջին, ասում է Տէրը, իրանց գարշելիքը դրին այն տանը, որի վերայ կոչուած է իմ անունը, որ պղծեն նորան։
31 Եւ շինեցին Տօփեթի բարձրաւանդակները, որ Ենովմի որդիի ձորումն են, որ կրակով այրեն իրանց տղերանցը եւ իրանց աղջկերանցը, որն որ ես չը պատուիրեցի, եւ միտքս էլ չէր եկել։
32 Ուրեմն ահա օրեր են գալիս, ասում է Տէրը, որ չի ասուիլ այլ եւս Տօփեթ կամ Ենովմի որդիի ձոր, այլ Սպանութեան ձոր, եւ Տոփեթումն այնքան կ’թաղեն, որ էլ տեղ չի մնալ։
33 Եւ այս ժողովրդի դիերը կերակուր պիտի դառնայ երկնքի թռչուններին եւ երկրի գազաններին, եւ նորանց վախեցնող չէ լինելու։
34 Եւ պիտի դադարեցնեմ Յուդայի քաղաքներից եւ Երուսաղէմի փողոցներից ցնծութեան ձայնը եւ ուրախութեան ձայնը, փեսայի ձայնը եւ հարսի ձայնը, որովհետեւ երկիրը աւերակ պիտի լինի։
