Թվեր 21։1-35
21 Եւ հարաւային կողմում բնակուող Քանանացի Արադի թագաւորը լսեց, որ Իսրայէլն Աթարիմի ճանապարհովը գալիս է, եւ Իսրայէլի հետ պատերազմեց. եւ նորանցից գերիներ առաւ։
2 Եւ Իսրայէլն ուխտ արաւ Եհովային եւ ասեց. Եթէ այս ժողովուրդն իմ ձեռքը մատնես, նորանց քաղաքները կ’նզովեմ։
3 Եւ Եհովան Իսրայէլի ձայնը լսեց, եւ Քանանացին նորա ձեռքը տուաւ. եւ նա նզովեց նորանց եւ նորանց քաղաքները, եւ այն տեղի անունը Հօրմա* դրաւ։
4 Եւ Հովր սարից Կարմիր ծովի ճանապարհով չուեցին որ Եդովմի երկրովը պտոյտ տան. եւ ժողովրդի սիրտը նեղացաւ ճանապարհին։
5 Եւ ժողովուրդը Աստուծոյ դէմ եւ Մովսէսի դէմ խօսեցին. Ի՞նչու մեզ Եգիպտոսից հանեցիք՝ որ անապատումը մեռնենք. որովհետեւ հաց չ’կայ, ջուր չ’կայ. եւ այս չնչին հացիցը մեր սիրտը զզուել է։
6 Եւ Եհովան ժողովրդի վերայ կիզող օձեր ուղարկեց, եւ կծեցին ժողովրդին, այնպէս որ Իսրայէլիցը շատ ժողովուրդ մեռաւ։
7 Եւ ժողովուրդը եկաւ Մովսէսի մօտ եւ ասեցին. Մենք մեղանչեցինք Եհովայի դէմ եւ քեզ դէմ խօսելով. աղօթք արա Եհովային որ մեր վերայից օձերը վեր առնի. եւ Մովսէսն աղաչեց ժողովրդի համար։
8 Եւ Եհովան ասեց Մովսէսին. Քեզ համար մի կիզող օձ շինիր եւ նորան դիր մի ձողի վերայ. եւ կ’լինի՝ ամեն ով որ կծուի, թող նորան մտիկ տայ, եւ կ’ապրէ։
9 Եւ Մովսէսը մի պղնձի օձ շինեց, եւ ձողի վերայ դրաւ այն. եւ եղաւ որ օձը երբոր մարդի կծում էր, նա մտիկ էր անում պղնձի օձին, եւ առողջանում էր։
10 Եւ Իսրայէլի որդիքը չուեցին, եւ Ոբովթի մէջ իջեւան արին։
11 Եւ Ոբովթից չուեցին, եւ Իյէ–աբարիմի մէջ դէպի արեւելեան կողմը Մովաբի դէմի անապատումը իջեւան արին։
12 Այն տեղից էլ չուեցին, եւ Զարեդ ձորումը իջեւան արին։
13 Այնտեղից չուեցին, եւ իջեւան արին Առնոնի միւս կողմի այն անապատումը, որ Ամօրհացիների սահմանիցն է ելնում. որովհետեւ Առնոնը Մովաբացիների սահմանն է, Մովաբացիների եւ Ամօրհացիների մէջտեղը։
14 Նորա համար Եհովայի պատերազմների գրքումը ասվում է.Վահէպը Սուֆայումը,Եւ Առնոնի գետերը,Եւ գետերին յորձանքը.
15 Որ դառնում է դէպի Արի բնակարանը.Եւ թեքվում է դէպի Մովաբի սահմանը։
16 Եւ այնտեղից եկան Ջրհորը. սա այն ջրհորն է, որի համար Եհովան ասել էր Մովսէսին. Ժողովրդին ժողովիր, եւ ես նորանց ջուր կ’տամ։
17 Այն ժամանակ Իսրայէլն այս երգը երգեց.Հոր, բղխիր. երգեցէք նորա համար.
18 Հորը, որ իշխանները փորեցին,Ժողովրդի ազնուականները քանդեցին.Գաւազանով եւ իրանց ցուպերովը։
19 Եւ անապատից Մաթանա, Եւ Մաթանայից Նաալիէլ, եւ Նաալիէլից Բամօթ,
20 Եւ Բամօթից Մովաբի դաշտը դէպի Եսիմոն նայող Փասգայի գագաթի հովիտը չուեցին։
21 Եւ Իսրայէլը դեսպաններ ուղարկեց Ամօրհացիների Սեհոն թագաւորին՝ ասելով.
22 Քո երկրովն անցնենք. արտի կամ այգիի մէջ չենք խոտորիլ. հորի ջրից չենք խմիլ. արքունական ճանապարհովը կ’գնանք մինչեւ որ քո սահմանիցն անցնենք։
23 Եւ Սեհոնն իր սահմանովը ճանապարհ չ’տուաւ Իսրայէլին. այլ Սեհոնն իր բոլոր ժողովուրդը ժողովեց, եւ դուրս եկաւ Իսրայէլին դէմ անապատը, եւ Յասսա եկաւ, եւ Իսրայէլի հետ պատերազմեց։
24 Եւ Իսրայէլը սուրի բերանից անցկացրեց նորան, եւ տիրեց նորա երկրին՝ Առնոնից մինչեւ Յաբոկ՝ մինչեւ Ամմոնի որդկանց երկիրը. որովհետեւ Ամմոնի որդկանց սահմանը պինդ էր։
25 Եւ Իսրայէլն առաւ բոլոր քաղաքները. եւ Իսրայէլն Ամօրհացիների բոլոր քաղաքներումը բնակուեց՝ Եսեբոնում եւ նորա բոլոր գեղերումը.
26 Որովհետեւ Եսեբոնը Ամօրհացիների Սեհոն թագաւորի քաղաքն էր. եւ նա Մովաբի առաջին թագաւորի հետ պատերազմելով առել էր նորա ձեռքից բոլոր երկիրը մինչեւ Առնոն։
27 Նորա համար առակախօսները ասում են.Եսեբոն եկէք,Շինուի եւ պատրաստուի Սեհոնի քաղաքը.
28 Որովհետեւ կրակ դուրս եկաւ Եսեբոնից.Բոց՝ Սեհոնի քաղաքից.Այրեց Մովաբի Արը.Առնոնի բարձր տեղերի տէրերը։
29 Վա՜յ քեզ, Մովաբ,Կորար, ով Քամովսի ժողովուրդ.Իր փախչած որդիքը, եւ աղջիկները,Ամօրհացիների Սեհոն թագաւորի համար գերի արաւ։
30 Բայց նետահարեցինք նորանց.Եսեբոնը կորաւ մինչեւ Դեբոն.Եւ աւերեցինք նորանց մինչեւ Նոփա,Որ մինչեւ Մեդեբայ* է։
31 Այսպէս Իսրայէլը Ամօրհացիների երկրումը բնակուեց։
32 Եւ Մովսէսը մարդ ուղարկեց Յազերը լրտեսելու եւ նորա գեղերն առին. եւ այնտեղի Ամօրհացիներին դուրս արին։
33 Եւ դարձան եւ Բասանի ճանապարհովը եկան. եւ Բասանի Ովգ թագաւորը՝ ինքն ու իր բոլոր ժողովուրդը դուրս եկան նորանց դէմ Եդրայի պատերազմը։
34 Եւ Եհովան ասեց Մովսէսին. Նորանից մի վախենար. որովհետեւ քո ձեռքը մատնեցի նորան եւ նորա բոլոր ժողովրդին, եւ նորա երկիրը. եւ դու նորան կ’անես ինչպէս որ արիր Եսեբոնում բնակուող Ամօրհացիների Սեհոն թագաւորին։
35 Այսպէս զարկեցին նորան եւ նորա որդկանցը եւ նորա բոլոր ժողովրդին՝ այնպէս որ մէկ մնացորդ էլ չ’թողեցին, եւ նորա երկրին տիրեցին։
