Թվեր 5։1-31

5  Եւ Եհովան խօսեց Մովսէսի հետ ասելով.  Հրամայիր Իսրայէլի որդկանցը, որ բանակից դուրս անեն ամեն բորոտին եւ ամեն ծորում ունեցողին եւ մեռելից ամեն անմաքուր եղողին.  Արուն էլ էգն էլ՝ բանակիցը դուրս արէք նորանց, որ չ’պղծեն իրանց բանակները՝ որոնց մէջ ես բնակվում եմ։  Եւ Իսրայէլի որդիքն այնպէս արին, ինչպէս որ Եհովան Մովսէսին հետ խօսել էր՝ այնպէս արին Իսրայէլի որդիքը։  Եւ Եհովան խօսեց Մովսէսի հետ ասելով.  Խօսիր Իսրայէլի որդկանց հետ. Երբոր մի մարդ կամ մի կնիկ մարդկանց որ եւ է մեղքերից մէկը գործելով Եհովայի դէմ մեղանչէ եւ այդ անձը յանցաւոր լինի,  Այն ժամանակ նա իր արած մեղքը խոստովանէ եւ իր արած վնասը նորա գումարովը հատուցանէ, եւ նորա վերայ հինգերորդ մասը աւելացնէ, եւ վնասը քաշողին վճարէ։  Եւ եթէ այն մարդի մէկ ազգականը չ’լինի, որին այս վնասը հատուցանուի, թող եղած վնասը Եհովային հատուցանուելով՝ քահանայինը լինի բացի քաւութեան խոյիցը, որով նորա համար քաւութիւն պիտի լինի։  Եւ Իսրայէլի որդկանց բոլոր սուրբ բաների ամեն նուէրը որ բերում են քահանային, նորանը լինի։ 10  Եւ ամեն մէկի սուրբ բաները նորանը լինի. ամեն մարդ ինչ որ տայ քահանային՝ նորանը լինի։ 11  Եւ Եհովան խօսեց Մովսէսի հետ ասելով. 12  Խօսիր Իսրայէլի որդկանց հետ եւ ասիր նորանց. Եթէ մի մարդի կինը խոտորելու լինի եւ նորան անհաւատարմութիւն անէ, 13  Եւ մէկը նորա հետ պառկելով զուգաւորէ եւ նորա մարդի աչքիցը այդ գաղտուկ մնայ, եւ գաղտուկ եղած լինի որ նա պղծուել է, եւ վկայ չի եղեել, եւ կնիկը չ’բռնուի, 14  Եւ մարդի վերայ նախանձաւորութեան ոգի գալով՝ իր կնոջ պղծուելու համար նախանձէ, բայց կինը պղծուած չէ. 15  Այն ժամանակ այն մարդն իր կնոջը քահանայի մօտ բերէ, եւ նորա մասին բերէ իր պատարագը գարիի ալիւրից արդուի տասներորդ բաժինը, իւղ չ’թափէ նորա վերայ, ոչ էլ կնդրուկ դնէ վերան, որովհետեւ նախանձաւորութեան նուէր է այն՝ յիշատակի նուէր, որ մեղք է յիշատակում։ 16  Եւ քահանան կինը մօտեցնէ եւ Եհովայի առաջին կանգնեցնէ։ 17  Եւ քահանան հողի ամանով սուրբ ջուր առնէ, եւ քահանան խորանի յատակի հողիցն առնէ եւ ջրի մէջը դնէ։ 18  Եւ քահանան Եհովայի առաջին կանգնեցնէ կինը, եւ կնոջ գլուխը բանայ, եւ յիշատակի նուէրը նախանձաւորութեան նուէրը նորա ձեռքին դնէ եւ անէծքի լեղի ջուրը քահանան իր ձեռքին ունենայ, 19  Եւ քահանան նորան երդում տայ եւ ասէ կնոջը. Եթէ մի մարդ քեզ հետ չ’պառկեց, եւ եթէ չ’պղծուեցար քո մարդին անհաւատարմութիւն անելով, անէծքի այս լեղի ջուրը քեզ վնաս չ’անէ. 20  Բայց եթէ քո մարդին անհաւատարմութիւն անելով պղծուեցար, եւ բացի քո մարդիցը ուրիշ մարդ քեզ հետ պառկեց, 21  (Այն ժամանակ քահանան այն կնոջը անէծքի երդում տայ, ու քահանան կնոջն ասէ,) Եհովան քեզ քո ժողովրդի մէջ անէծքի ու երդումի առարկայ դնէ, Եհովան քո զիստը փտեցնելով եւ քո փորը ուռեցնելով. 22  Եւ այս անէծքի ջուրը քո աղիքների մէջ գնայ, որ փորդ ուռեցնէ, եւ զիստդ փտեցնէ. եւ կնիկն ասէ. Ամէն՝ ամէն։ 23  Եւ քահանան այս անէծքները մի գրքի մէջ գրէ, եւ այն լեղի ջրովը ջնջէ։ 24  Եւ անէծքի լեղի ջուրն այն կնկանը խմեցնէ. եւ անէծքի ջուրը նորա մէջը գնայ լեղի լինելու համար։ 25  Եւ քահանան այն կնոջ ձեռքիցը նախանձաւորութեան նուէրն առնէ եւ Եհովայի առաջին երերացնէ նուէրը եւ սեղանին մօտեցնէ այն։ 26  Եւ քահանան նուէրիցն իր ձեռքը լցնէ յիշատակի համար, եւ սեղանի վերայ այրէ այն, եւ յետոյ այն ջուրը այն կնոջ խմեցնէ։ 27  Եւ ջուրը նորան խմեցնելուց յետոյ՝ եթէ նա պղծուած է եւ իր մարդին անհաւատարմութիւն արած է, այն անէծքի ջուրը լեղի լինելով մտնէ նորա մէջը եւ նորա փորը ուռենայ, եւ նորա զիստը փտի, եւ կնիկը իր ժողովրդի մէջ անիծեալ պիտի լինի։ 28  Իսկ եթէ կնիկը պղծուած չէ եւ մաքուր է, պատիժ չի կրիլ, եւ զաւակ կ’ծնէ։ 29  Այս է նախանձաւորութեան օրէնքը, երբոր մի կնիկ իր մարդին անհաւատարմութիւն անէ եւ պղծուի, 30  Կամ երբոր մի մարդի վերայ նախանձաւորութեան ոգի գայ՝ եւ իր կնոջ վերայ նախանձէ եւ Եհովայի առաջին կանգնեցնէ կինը. եւ քահանան կատարէ այս բոլոր օրէնքը նորա վերայ. 31  Եւ այն մարդը ազատ լինի յանցանքիցը եւ կինն իր յանցանքը կրէ։

Ծանոթագրություններ