Ծննդոց 48։1-22
48 Եւ եղաւ այս բաներից յետոյ Յովսէփին ասեցին. Ահա քո հայրը հիւանդ է. եւ նա առաւ իր երկու որդիքը՝ Մանասէն եւ Եփրեմը իր հետ:
2 Եւ Յակոբին պատմեցին եւ ասեցին. Ահա քո որդի Յովսէփը քեզ մօտ է գալիս. եւ Իսրայէլը ուժովացաւ եւ անկողինի վերայ նստեց:
3 Եւ Յակոբն ասեց Յովսէփին. Ամենակարող Աստուած Քանանի երկրումը Լուզի մէջ երեւեցաւ ինձ, եւ ինձ օրհնեց:
4 Եւ ասեց ինձ. Ահա քեզ կ’աճեցնեմ եւ կ’շատացնեմ. եւ քեզ ազգերի ժողովք կ’շինեմ. եւ այս երկիրը քեզանից յետոյ քո սերունդին կ’տամ յաւիտենական կալուածք:
5 Եւ հիմա քո երկու որդիքը, որ ծնուեցան քեզ համար Եգիպտոսի երկրումը իմ Եգիպտոս գալուց առաջ, նորանք իմս են, Եփրեմը եւ Մանասէն՝ Ռուբէնի եւ Շմաւոնի պէս իմս են:
6 Եւ նորանցից յետոյ քո ծնած որդիքը քեզ լինին, իրանց ժառանգութեան մէջ իրանց եղբայրների անուններովը կանչուին:
7 Եւ ես Միջագետից գալիս՝ Ռաքէլը մեռաւ ինձ մօտ Քանանի երկրումը այն ճանապարհին, որ տակաւն քիչ է մնում Եփրաթա գալու, եւ նորան այնտեղ Եփրաթայի այսինքն Բեթլեհէմի Ճանապարհումը թաղեցի:
8 Եւ Իսրայէլը տեսաւ Յովսէփի որդիներին, եւ ասեց. Ո՞վ են սորանք:
9 Եւ Յովսէփն ասեց իր հօրը. Իմ որդիներն են որ Աստուած այստեղ ինձ տուաւ, եւ նա ասեց. Խնդրեմ՝ ինձ մօտ բեր նորանց որ օրհնեմ:
10 Եւ Իսրայէլի այքերը ծերութիւնից ծանրացել էին, չէր կարողանում տեսնել. եւ նորանց մօտեցրեց նորան, եւ նա համբուրեց նորանց եւ գրկեց նորանց:
11 Եւ Իսրայէլն ասեց Յովսէփին. Ես քո երեսը տեսնելու յոյս չունէի, եւ ահա Աստուած ինձ քո սերունդն էլ ցույց տուաւ:
12 Եւ Յովսէփը հանեց նորանց նորա ծունկերիցը, եւ իր երեսովը մինչեւ գետինը խոնարհութիւն արաւ:
13 Եւ Յովսէփն առաւ նորանց երկուսն էլ՝ Եփրեմին իր աջ ձեռքովը դէպի Իսրայէլի ձախ կողմը, եւ Մանասէին իր ձախ ձեռքովը դէպի Իսրայէլի աջ կողմը, եւ մօտեցրեց նորան:
14 Եւ Իսրայէլն իր աջ ձեռքը մեկնեց, եւ Եփրեմի գլխին դրաւ, որ փոքրն էր, եւ իր ձախ ձեռքը Մանասէի գլխին. դիտմամբ փոխեց իր ձեռքերը, որովհետեւ Մանասէն անդրանիկն էր:
15 Եւ օրհնեց Յովսէփին եւ ասեց. Այն Աստուածը՝ որի առաջին գնացին իմ հայրերը՝ Աբրահամը եւ Իսահակը, այն Աստուածը, որ ինձ խնամում է քանի որ կամ մինչեւ այսօր.
16 Այն Հրեշտակը. որ ինձ ամեն չարիքներից ազատեց, օրհնէ այս տղաներին, եւ իմ անունը եւ իմ հայրերի Աբրահամի եւ Իսահակի անունը սորանց վերայ կանչուի, եւ երկրի մէջ խիստ շատանան:
17 Եւ Յովսէփը տեսաւ որ հայրն իր աջ ձեռքը դրել է Եփրեմի գլխի վերայ, իրան դժուարը եկաւ. եւ իր հօր ձեռքը բռնեց, որ նորան Եփրեմի գլխի վերայից Մանասէի գլխի վերայ քաշէ:
18 Եւ Յովսէփն ասեց իր հօրը. Այդպէս չէ, հայր իմ, որովհետեւ անդրանիկը սա է. աջ ձեռքդ սորա գլխին դիր:
19 Եւ հայրը չուզեց եւ ասեց. Գիտեմ, որդեակ իմ, գիտեմ. նա էլ ժողովուրդ կ’լինի, եւ նա էլ մեծ կ’լինի. բայց նորա փոքր եղբայրը նորանից ավելի մեծ կ’լինի, եւ նորա սերունդը ազգերի բազմութիւն կ’լինի:
20 Եւ այն օրը օրհնեց նորանց եւ ասեց. Իսրայէլը քեզանով պիտի օրհնէ, «Աստուած քեզ Եփրեմի պէս եւ Մանասէի պէս անէ» ասելով. եւ Եփրեմին Մանասէից առաջ դրաւ:
21 Եւ Իսրայէլն ասեց Յովսէփին. Ահա ես մեռնում եմ. եւ Աստուած ձեզ հետ կ’լինի, եւ ձեզ ձեր հայրերի երկիրը կ’դարձնէ:
22 Եւ ես քո եղբայրներից մի կտոր երկիր աւելի տուի քեզ, որ Ամօրհացիների ձեռքից իմ սրովը եւ իմ աղեղովն առի:
