Հեսու 17։1-18
17 Եւ Մանասէի ցեղի վիճակը եղաւ սա, որ Յովսէփի անդրանիկն էր. Մանասէի անդրանիկը Մաքիր Գաղաադի հայրը՝ որովհետեւ մի պատերազմող մարդ էր՝ Գաղաադն ու Բասանը նորանը եղաւ։
2 Եւ Մանասէի միւս որդկանցն Աբիեզերի որդկանցը, Քեղեքի որդկանցը, Ասրիելի որդկանցը, Սիւքեմի որդկանցը, Ոփերի որդկանցը, եւ Սեմիդայի որդկանցն իրանց տոհմերի համեմատ ժառանգութիւն եղաւ։ Սորանք էին Յովսէփեան Մանասէի արու զաւակներն իրանց տոհմերի համեմատ։
3 Եւ Մանասէի որդիի Մաքիրի որդիի Գաղաադի որդիի Ոփերի որդի Սալպաադը տղերք չ’ուներ, այլ միայն աղջկերք, եւ նորա աղջկերանց անունները սորանք են. Մաալա, Նուա, Էգղա, եւ Թերսա։
4 Սորանք ներկայացան Եղիազար քահանայի առաջը, Նաւեան Յեսուի առաջը, եւ իշխանների առաջը եւ ասեցին. Տէրը Մովսէսին հրամայեց որ մեր եղբայրների միջում մեզ ժառանգութիւն տայ։ Եւ Յեսուն Տիրոջ հրամանովը նորանց հօրեղբայրների միջում նորանց ժառանգութիւն տուաւ։
5 Եւ Մանասէի համար Յորդանանի այն կողմին տասը բաժին ընկաւ բացի Գաղաադի եւ Բասանի երկրիցը.
6 Որովհետեւ Մանասէի աղջկերքը նորա որդկանց միջում ժառանգութիւն առան եւ Գաղաադի երկիրը Մանասէի միւս որդկանցն եղաւ։
7 Եւ Մանասէի սահմանը եղաւ. Ասերիցը մինչեւ Մաքմեթաթ, որը Սիւքեմի դիմացն է, եւ այս սահմանը գնում է դէպի աջ կողմը մինչեւ Թափուայի աղբիւրի բնակողները։
8 Թափուայի երկիրը Մանասէինը եղաւ, եւ Մանասէի սահմանի վերայ եղող Թափուան Եփրեմի որդկանցն եղաւ։
9 Եւ այս սահմանը իջնում է Կանայ հեղեղատը, դէպի հեղեղատի հարաւային կողմը Մանասէի սահմանը հեղեղատի հիւսիսային կողմից գնալով ծովն է հասնում։
10 Հարաւային կողմը Եփրեմինը, եւ հիւսիսային կողմը Մանասէինը լինելով նորանց սահմանը ծովը եղաւ. եւ հիւսիսային կողմիցը դպչում էին Ասերին, եւ արեւելեան կողմիցն՝ Իսաքարին։
11 Եւ Իսաքարի ու Ասերի մէջ՝ Մանասէինն էին Բեթսան եւ նորա գիւղաքաղաքները, եւ Ենդովրի բնակիչները եւ նորա գիւղաքաղաքները, եւ Թանաքի բնակիչները եւ նորա գիւղաքաղաքները, Մակեդդովի բնակիչները եւ նորա գիւղաքաղաքները, այս երեք գաւառը։
12 Եւ Մանասէի որդիքը չ’կարողացան հալածել այս քաղաքներին. եւ Քանանացիները կամակորութեամբ բնակուեցան այն երկրի մեջ։
13 Եւ Իսրայէլի որդիքը երբոր ուժովացան, հարկատու արին Քանանացիներին, բայց նորանց բոլորովին չ’հալածեցին։
14 Եւ Յովսէփի որդիքը Յեսուի հետ խօսեցին եւ ասեցին. Ի՞նչու համար ինձ մէկ վիճակ եւ մէկ բաժին ժառանգութիւն տուիր, եւ ես մի բազմաթիւ ժողովուրդ եմ. որովհետեւ Տէրն ինձ մինչեւ այսչափ օրհնեց։
15 Եւ Յեսուն նորանց ասեց. Եթէ դու բազմաթիւ ժողովուրդ ես վեր ելիր անտառը եւ այնտեղ քեզ համար տեղ շինիր, Փերեզացիների եւ Ռափայնոց երկրումը, որովհետեւ Եփրեմի սարը քեզ համար նեղ է։
16 Եւ Յովսէփի որդիքն ասեցին. սարը մեզ համար չէ. եւ երկաթի կառքեր ունին բոլոր Քանանացիները, որ բնակվում են հովտի երկրումը՝ Բեթսանի մէջ եւ նորա գիւղաքաղաքների մէջ, եւ Յեզրայէլի հովտի մէջ։
17 Եւ Յեսուն Յովսէփի տանը՝ այսինքն Եփրեմի եւ Մանասէի հետ խօսեց եւ ասեց. Դու մի բազմաթիւ ժողովուրդ ես, եւ շատ ոյժ ունես, քեզ մէկ վիճակ չ’լինի.
18 Այլ սարը քոնը լինի. որովհետեւ անտառ է, նորան շինիր եւ քոնը լինի մինչեւ ծայրը. որովհետեւ դու Քանանացիներին այնտեղից պիտի հալածես, թէեւ նորանք երկաթի կառքեր ունենան եւ զօրաւոր լինեն։
