Հոբ 38։1-41
38 Այն ժամանակ Եհովան պատասխանեց Յոբին փոթորկի միջիցը եւ ասեց.
2 Ո՞վ է դա, որ խորհուրդը նսեմացնում է անիմաստ խօսքերով:
3 Մէկ գօտեւորիր մէջքդ տղամարդի պէս, եւ ես քեզ հարցնեմ, ու դու ինձ հասկացրու:
4 Ո՞ւր էիր՝ ես երկրի հիմունքը դնելիս. իմացրու ինձ, եթէ իմաստութիւն գիտես:
5 Ո՞վ դրաւ նորա չափերը, եթէ գիտես, կամ ո՞վ քաշեց լարը նորա վերայ:
6 Ինչի՞ վերայ են խրուած նորա խարիսխները. կամ ո՞վ է ձգել նորա անկեան քարը:
7 Առաւօտեան աստղերը միասին ցնծալիս, եւ Աստուծոյ բոլոր որդիքը երբոր գովաբանում էին։
8 Եւ ո՞վ կապեց ծովը դռներով, երբոր նա յորդահոսելով ելաւ արգանդից.
9 Երբոր ես ամպը նորա համար հանդերձ դրի, եւ մէգը՝ խանձարուր.
10 Եւ իմ սահմանը հաստատեցի նորա համար, եւ փականք ու դռներ դրի.
11 Եւ ասեցի. Մինչեւ այստեղ գաս, եւ էլ չ’անցնես. այստեղ կ’դադարեն քո փառահեղ ալիքները:
12 Քո օրերումը երբէք մէկ առաւօտի հրամայե՞լ ես, ցոյց տուե՞լ ես արշալուսին իր տեղը,
13 Որ բռնէ երկրի ծայրերը. եւ թօթափուին անզգամները նորանից։
14 Որ նա փոխուի ինչպէս կնիքի կաւը, եւ բաները ներկայանան իբրեւ զգեստաւորուած.
15 Եւ ամբարիշտներիցն արգելուի իրանց լոյսը եւ բարձր բազուկը կոտրուի։
16 Արդեօք գնացե՞լ ես մինչեւ ծովի աղբիւրները, եւ անդունդի խորքումը ման եկե՞լ ես.
17 Արդեօք բացուե՞լ են քո առաջին մահուան դռները, եւ մահուան ստուերի մէջ դռները տեսե՞լ ես։
18 Արդեօք հասկացե՞լ ես մինչեւ երկրի լայնքերը. ասիր, եթէ գիտես ամենը:
19 Ո՞րն է այնտեղի ճանապարհը, ուր բնակվում է լոյսը, եւ ո՞րն է խաւարի տեղը
20 Որ դո նորան տանէիր իր սահմանը, եւ գիտենայիր նորա տան շաւիղները։
21 Դու գիտե՜ս, որովհետեւ այն ժամանակին ծնուեցիր, եւ քո օրերի թիւը շա՜տ է։
22 Արդեօք գնացե՞լ ես ձիւնի շտեմարանները, եւ կարկուտի շտեմարանները տեսե՞լ ես.
23 Որ ես պահել եմ նեղութեան ժամանակի համար, կռիւի եւ պատերազմի օրուան համար։
24 Այն ո՞ր ճանապարհն է, որով լոյսը բաժանվում է, տարածվում է արեւելեան քամին՝ երկրի վերայ։
25 Ո՞վ է հեղեղների համար անցք բանում, եւ ճանապարհ՝ որոտմանց փայլակի համար.
26 Որ անձրեւ գայ անմարդաբնակ երկրի վերայ, անապատումը՝ ուր որ մարդ չ’կայ:
27 Որ ամայի եւ ամայացած տեղերը կշտացնէ, եւ որ դալար խոտ բուսցնէ:
28 Անձրեւը հայր ունի՞ արդեօք, կամ ո՞վ է ցօղի կաթիլները ծնողը:
29 Որի՞ արգանդիցն է դուրս գալիս սառը, եւ երկնքի եղեամի ծնողն ո՞վ է:
30 Ջուրերը պնդանում են քարի պէս, եւ անդունդի երեսը սառչում է։
31 Կարո՞ղ ես Բազմաստեղի կապերը կապել, կամ Հայկի կշկուռները՝ բանալ։
32 Կ’հանե՞ս Կենդանակերպներն իրանց ժամանակին, եւ Արջն իր զաւակների հետ կ’առաջնորդե՞ս.
33 Գիտե՞ս երկնքի կանոնները, կամ դո՞ւ ես դնում նորա իշխանութիւնը երկրի վերայ:
34 Կարո՞ղ ես ձայնդ բարձրացնել ամպերին, որ մի ջրհեղեղ քեզ ծածկէ.
35 Կայծակներ ուղարկել որ գնան, եւ քեզ ասեն. Ահա այստեղ ենք
36 Ո՞վ դրաւ երիկամունքներում իմաստութիւն , կամ սրտին ո՞վ տուաւ հանճար
37 Ո՞վ է համարում ամպերն իմաստութեամբ, եւ երկնքի տիկերն ո՞վ է պառկեցնում,
38 Երբոր փոշին ձուլածոյ է ձուլվում, եւ հողի կոշտերը իրար են կպչում։
39 Կարո՞ղ ես առիւծի համար աւար որսալ, եւ կորիւնների ախորժակը կշտացնել,
40 Երբոր նորանք կուճ են գալիս այրերումը եւ դարան նստում որջերումը։
41 Ո՞վ է ագռաւի համար նորա որսը պատրաստում, երբոր նորա ձագերն աղաղակում են առ Աստուած, եւ թափառում առանց ուտեստի։
