Հովհաննես 4։1-54

4  Եւ երբոր Տէրն իմացաւ, որ Փարիսեցիները լսեցին, թէ Յիսուսը աւելի աշակերտներ է անում եւ մկրտում քան թէ Յովհաննէսը,  (Թէպէտեւ Յիսուսը ինքը չէր մկրտում՝ այլ նորա աշակերտները.)  Հրէաստանի երկիրը թողեց եւ դարձեալ եկաւ Գալիլեա:  Եւ պէտք էր որ Սամարիայի միջովն անցնէր:  Արդ նա Սամարիայի մի քաղաքն եկաւ, անունը Սիւքար, այն տեղի մօտ, որ Յակոբը տուաւ իր որդի Յովսէփին:  Եւ Յակոբի մի աղբիւրը կար այնտեղ. եւ Յիսուսը ճանապարհիցը վաստակած այն աղբիւրի վերայ նստեց. եւ ժամը վեցին դէմ էր:  Արդ Սամարիայից մի կին եկաւ, որ ջուր հանէ. Յիսուսը նորան ասեց. Ինձ ջուր տուր խմեմ:  Որովհետեւ նորա աշակերտները քաղաքն էին գնացել, որ կերակուր առնեն:  Սամարացի կինն էլ ասեց նորան. Դու որ Հրէայ ես, ի՞նչպէս ես ինձանից ջուր ուզում խմել, որ մի Սամարացի կին եմ. որովհետեւ Հրէաները չեն խառնվում Սամարացիների հետ: 10  Յիսուսը պատասխանեց եւ ասեց նորան, Եթէ Աստուծոյ պարգեւը գիտենայիր, եւ թէ ով է նա, որ քեզ ասում է, թէ Տուր ինձ խմել, ապա դու նորանից կ’խնդրէիր, եւ նա կենդանի ջուր կ’տար քեզ: 11  Կինը նորան ասեց. Տէր, դու դոյլ էլ չ’ունիս, եւ հորը խոր է. ապա ո՞րտեղից ունիս կենդանի ջուրը: 12  Մի՞թէ դու աւելի մեծ ես քան մեր հայր Յակոբը, որ այս հորը տուաւ մեզ. եւ ինքը սորանից խմեց, եւ նորա որդիքը եւ նորա անասունները: 13  Յիսուսը պատասխանեց եւ ասեց նորան, Ամեն այդ ջրիցը խմողը դարձեալ կ’ծարաւի. բայց ով որ խմէ այն ջրիցը որ ես կ’տամ նորան, նա յաւիտեան չի ծարաւիլ: 14  Այլ այն ջուրը, որ ես կ’տամ նորան, ջրի աղբիւր կ’լինի նորանում, որ յաւիտենական կեանքի համար կ’բղխէ: 15  Կինը նորան ասեց. Տէր, տուր ինձ այն ջուրը, որ չ’ծարաւիմ, եւ չ’գամ այստեղ ջուր հանելու: 16  Յիսուսը նորան ասեց. Գնա կանչիր քո մարդին, եւ եկ այստեղ: 17  Կինը պատասխանեց եւ ասեց. Ես մարդ չ’ունիմ. Յիսուսը նորան ասեց. Լաւ ասեցիր թէ Մարդ չ’ունիմ. 18  Որովհետեւ դու հինգ մարդ ես ունեցել, եւ նա որ հիմա ունիս, քո մարդը չէ. դա ճշմարիտ ասեցիր: 19  Կինը նորան ասեց. Տէր, տեսնում եմ որ դու մարգարէ ես: 20  Մեր հայրերը այս սարումը երկրպագութիւն արին. եւ դուք ասում էք, թէ Երուսաղէմումն է այն տեղն, ուր պէտք է երկրպագութիւն անել: 21  Յիսուսը նորան ասեց. Կին, հաւատա ինձ, որ ժամանակ կ’գայ, որ այն ժամանակ ոչ այս սարումը կ’երկրպագէք Հօրը, եւ ոչ էլ Երուսաղէմումը: 22  Դուք երկրպագում էք նորան, որ դուք չ’գիտէք. մենք երկրպագում ենք նորան, որ գիտենք. որովհետեւ փրկութիւնը Հրէաներիցն է: 23  Բայց ժամանակ կ’գայ, եւ հիմա է, որ ճշմարիտ երկրպագողները հոգով եւ ճշմարտութիւնով կ’երկրպագեն Հօրը, որովհետեւ Հայրն էլ այսպէս է ուզում իր երկրպագողներին: 24  Աստուած Հոգի է, եւ նորան երկրպագողները պէտք է հոգով եւ ճշմարտութիւնով երկրպագեն: 25  Կինն ասեց նորան. Գիտեմ, որ Մեսիան պիտի գայ (որ Քրիստոս է կոչվում). երբոր նա կ’գայ, ամեն բան կ’պատմէ մեզ: 26  Յիսուսը նորան ասեց. Ես եմ, որ քեզ հետ խօսում եմ: 27  Եւ սորա վերայ եկան նորա աշակերտները, եւ զարմանում էին, որ կնկայ հետ խօսում էր. բայց ոչ ոք չ’ասեց, Ի՞նչ ես ուզում, կամ ի՞նչ ես խօսում դորա հետ: 28  Կինն էլ իր կուժը թողեց, եւ գնաց քաղաք, եւ մարդկանց ասեց. 29  Եկէք տեսէք մի մարդ, որ ինձ ասեց բոլորը ինչ որ գործել եմ. արդեօք նա՞ է Քրիստոսը: 30  Եւ դուրս ելան քաղաքիցը, եւ նորա մօտ էին գալիս: 31  Եւ այն միջոցին աշակերտները խնդրում էին նորան եւ ասում. Ռաբբի, կեր: 32  Նա էլ ասեց նորանց. Ես կերակուր ունիմ ուտելու, որ դուք չ’գիտէք: 33  Աշակերտներն էլ իրար ասում էին. Արդեօ՞ք մի մարդ դորան բան բերաւ ուտելու: 34  Յիսուսն ասեց նորանց. Իմ կերակուրը նա է, որ ինձ ուղարկողի կամքն անեմ, եւ նորա գործը կատարեմ: 35  Մի՞թէ դուք չէք ասում, թէ Դեռ չորս ամիս կայ, եւ հունձքը կ’գայ. ահա ես ասում եմ ձեզ. Բարձրացրէք ձեր աչքերը, եւ տեսէք արտերը, որ սպիտակացել են եւ արդէն հնձին հասել: 36  Եւ հնձողը վարձք է առնում, եւ յաւիտենական կեանքի մէջ պտուղ ժողովում. որ սերմողը եւ հնձողը իրար հետ ուրախանան: 37  Որովհետեւ սորանում ճշմարիտ է այն խօսքը, թէ Ուրիշ է սերմողը, եւ ուրիշ է հնձողը: 38  Ես ուղարկեցի ձեզ հնձել այն, որ դուք չ’աշխատեցիք. ուրիշներն աշխատեցին, եւ դուք նորանց աշխատանքի մէջը մտաք: 39  Եւ Սամարացիների այն քաղաքիցը շատերը հաւատացին նորան այն կնկայ խօսքի համար, որ վկայում էր, թէ Ասեց ինձ բոլորը ինչ որ գործել էի: 40  Արդ երբոր Սամարացիները նորա մօտ եկան, նորան աղաչեցին, որ իրանց մօտ մնայ. եւ երկու օր մնաց այնտեղ: 41  Եւ էլ շատերը հաւատացին նորան՝ նորա խօսքի համար: 42  Եւ այն կնկան էլ ասում էին, թէ Այլ եւս քո խօսքերի պատճառով չենք հաւատում. որովհետեւ մենք ինքներս լսեցինք, եւ գիտենք որ ճշմարտապէս սա է աշխարհի Փրկիչը՝ Քրիստոսը: 43  Եւ երկու օրից յետոյ այնտեղից դուրս եկաւ գնաց Գալիլեա: 44  Որովհետեւ Յիսուսն ինքը վկայեց, թէ Մարգարէն իր հայրենիքումը պատիւ չ’ունի: 45  Բայց երբոր Գալիլեա եկաւ, Գալիլեացիներն ընդունեցին նորան. տեսնելով այն բոլորն, որ տօնին արաւ Երուսաղէմումը. Որովհետեւ նորանք էլ եկել էին այն տօնին: 46  Եւ Յիսուսը դարձեալ եկաւ Գալիլեայի Կանան, ուր ջուրը գինի արաւ. մի ազնուական մարդ* կար, որի որդին Կափառնայումի մէջ հիւանդ էր: 47  Նա լսելով թէ Յիսուսը Հրէաստանիցն եկել է Գալիլեա, եկաւ նորա մօտ եւ աղաչում էր, որ իջնէ եւ իր որդուն բժշկէ. որովհետեւ մեռնելու մօտ էր: 48  Յիսուսն էլ նորան ասեց, Եթէ նշաններ եւ հրաշքներ չ’տեսնէք՝ չէք հաւատալ: 49  Ազնուականը նորան ասեց. Տէր, իջիր դեռ քանի որ չէ մեռել երեխաս: 50  Յիսուսը նորան ասեց. Գնա, քո որդին կենդանի է. եւ մարդը հաւատաց այն խօսքին՝ որ Յիսուսը նորան ասեց, եւ գնաց: 51  Եւ դեռ որ իջնում էր, նորա ծառաները նորան դիմաւորեցին եւ աւետիս տուին եւ ասեցին թէ Քո տղան կենդանի է: 52  Նա էլ նորանց հարցնում էր այն ժամի համար, որ նորանում սկսեց լաւանալ. եւ նորան ասեցին թէ Երէկ ժամը եօթին տենդը թողեց նորան: 53  Այն ժամանակ հայրն իմացաւ, թէ նոյն ժամին է, որ Յիսուսը նորան ասեց թէ Քո որդին կենդանի է. եւ հաւատաց ինքը եւ նորա բոլոր տունը: 54  Սա դարձեալ երկրորդ նշանն արաւ Յիսուսը, երբոր Հրէաստանիցն եկաւ Գալիլեա:

Ծանոթագրություններ

4։46 Կամ՝ թագաւորի պաշտօնեայ։