Հովհաննես 9։1-41
9 Եւ անցկենալիս մի մարդ տեսաւ ծնունդից կոյր:
2 Եւ նորա աշակերտները հարցրին նորան եւ ասեցին. Ռաբբի, ո՞վ է մեղանչել, սա՞ թէ իրան ծնողքը, որ կոյր է ծնուել:
3 Յիսուսը պատասխանեց. Ոչ դա է մեղանչել, եւ ոչ էլ իրան ծնողքը. այլ որ Աստուծոյ գործերը յայտնի լինին դորանում:
4 Ինձ պէտք է նորա գործերը գործել, որ ինձ ուղարկեց, քանի որ օր կայ, գիշերը գալիս է, որ այն ժամանակ ոչ ով կարող չէ գործել:
5 Քանի որ աշխարհքումն եմ, լոյս եմ աշխարհքի.
6 Այս ասելով թքեց գետինը, եւ թուքիցը ցեխ շինեց, եւ ցեխը քսեց կոյրի աչքերի վերայ,
7 Եւ նորան ասեց. Գնա լուացուիր Սիլովամի աւազանումը, (որ թարգմանվում է՝ Ուղարկուած.) եւ նա գնաց լուացուեցաւ, եկաւ եւ տեսնում էր:
8 Բայց դրացիները եւ նորանք որ առաջուց տեսել էին նորան, որ կոյր էր, ասում էին՝ Չէ՞ որ սա է այն նստող մուրացողը.
9 Ուրիշներն ասում էին, թէ Նա է. ուրիշներն էլ, թէ Նորան նման է. բայց ինքն ասում էր թէ Ես եմ:
10 Եւ նորան ասում էին. Ապա աչքերդ ի՞նչպէս բացուեցան:
11 Նա պատասխանեց եւ ասեց. Մի մարդ՝ անունը Յիսուս, ցեխ շինեց եւ աչքերիս քսեց, եւ ինձ ասեց. Գնա Սիլովամի աւազանը, եւ լուացուիր. գնացի եւ լուացուեցայ, եւ տեսնում եմ:
12 Եւ նորան ասեցին. Ո՞ւր է նա. ասեց. Չ’գիտեմ:
13 Փարիսեցիների մօտ տարան նորան, որ մի ժամանակ կոյր էր:
14 Եւ շաբաթ օր էր, երբոր Յիսուսը ցեխը շինեց եւ նորա աչքերը բացաւ:
15 Փարիսեցիները դարձեալ հարցնում էին նորան, թէ ի՛նչպէս տեսաւ. եւ նա նորանց ասեց. Ցեխ դրաւ իմ աչքերի վերայ, եւ լուացուեցայ, եւ տեսնում եմ:
16 Եւ Փարիսեցիներից ոմանք ասեցին. Այն մարդն Աստուածանից չէ, որ շաբաթը չէ պահում. ուրիշներն ասում էին, Ի՞նչպէս կարող է մի մեղաւոր մարդ այսպիսի նշաններ անել. եւ բաժանմունք կար նորանց մէջ:
17 Դարձեալ ասեցին կոյրին. Դու ի՞նչ ես ասում նորա համար, որ աչքերդ բացաւ. եւ նա ասեց, թէ Մարգարէ է:
18 Եւ Հրէաները չէին հաւատում նորա համար, թէ կոյր էր եւ բացուեցաւ. մինչեւ որ աչքը բացուածի ծնողներին կանչեցին.
19 Նորանց հարցրին եւ ասեցին. Սա՞ է ձեր որդին, որի համար ասում էք դուք, թէ Կոյր ծնուեցաւ. ապա ի՞նչպէս է հիմա տեսնում:
20 Նորա ծնողները պատասխանեցին եւ ասեցին. Գիտենք, որ սա է մեր որդին, եւ թէ կոյր ծնուեցաւ.
21 Բայց թէ հիմա ի՞նչպէս է տեսնում, չ’գիտենք, կամ ո՞վ բացաւ նորա աչքերը, մենք չ’գիտենք. ինքը չափահաս է. իրան հարցրէք. թող ինքը խօսի իրան համար:
22 Նորա ծնողներն այս ասեցին, որովհետեւ Հրէաներիցը վախենում էին. որովհետեւ Հրէաները արդէն միասին որոշել էին, որ եթէ մէկը Քրիստոս դաւանէ նորան, ժողովարանիցը դուրս լինի:
23 Նորա համար նորա ծնողներն ասեցին, թէ Ինքը չափահաս է, իրանից հարցրէք:
24 Յետոյ երկրորդ անգամ կանչեցին այն մարդին, որ կոյր էր, եւ նորան ասեցին. Աստուծուն փառք տուր. մենք գիտենք, որ այն մարդը մեղաւոր է:
25 Նա էլ պատասխանեց եւ ասեց. Թէ մեղաւոր է, ես չ’գիտեմ. մի բան գիտեմ, որ կոյր էի եւ հիմա տեսնում եմ:
26 Եւ դարձեալ ասեցին նորան. Ի՞նչ արաւ քեզ. ի՞նչպէս բացաւ աչքերդ:
27 Նորանց պատասխանեց. Արդէն ձեզ ասեցի եւ չ’լսեցիք. ի՞նչու էք դարձեալ կամենում լսել. մի՞թէ դուք էլ էք կամենում նորան աշակերտ լինել:
28 Նորանք նախատեցին նորան եւ ասեցին. Դու ես նորա աշակերտ. իսկ մենք Մովսէսի աշակերտներն ենք:
29 Մենք գիտենք, որ Աստուած Մովսէսի հետ խօսեց. բայց սորան չ’գիտենք թէ ո՞րտեղից է:
30 Մարդը պատասխանեց եւ նորանց ասեց. Հէնց դա է զարմանալին որ դուք չ’գիտէք թէ ո՞ր տեղից է, եւ նա իմ աչքերը բացաւ:
31 Եւ գիտենք, որ Աստուած մեղաւորներին չէ լսում. այլ եթէ մէկը աստուածապաշտ է՝ եւ նորա կամքը կատարում է, նորան լսում է:
32 Աշխարհքի սկզբից հետէ չէ լսուած որ մէկը կոյր ծնուածի աչքերը բացած լինի:
33 Եթէ սա Աստուածանից չէր, ոչինչ չէր կարող անել:
34 Պատասխանեցին եւ նորան ասեցին. Դու բոլորովին մեղքի մէջ ես ծուել, եւ դո՞ւ ես մեզ սովորեցնում. եւ դուրս արին նորան:
35 Յիսուսը լսեց, որ նորան դուրս արին. եւ նորան գտաւ եւ ասեց նորան. Դու հաւատո՞ւմ ես Աստուծոյ Որդուն:
36 Նա պատասխանեց եւ ասեց. Տէր, ո՞վ է նա՝ որ հաւատամ նորան:
37 Յիսուսն էլ նորան ասեց. Տեսար էլ նորան. եւ քեզ հետ խօսողն էլ նա ինքն է:
38 Եւ նա ասեց. Հաւատում եմ, Տէր, եւ երկրպագեց նորան:
39 Եւ Յիսուսն ասեց. Ես դատաստանի համար եկայ այս աշխարհքը, որ չ’տեսնողները տեսնեն, եւ տեսնողները կուրանան:
40 Եւ Փարիսեցիներից ոմանք, որ նորա հետ էին, լսեցին այս, եւ ասեցին նորան. Մի՞թէ մենք էլ կոյր ենք:
41 Յիսուսը նորանց ասեց. Եթէ կոյր լինէիք, մեղք չէիք ունենալ. բայց հիմա ասում էք, թէ Տեսնում ենք. նորա համար ձեր մեղքերը մնում են:
